Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 68:
 
== Παρανομία ==
Η Βρετανική διοίκηση του νησιού είχε ενοχληθεί από τη δράση του ΚΚΚ. Τον Οκτώβριο του 1931 πραγματοποιήθηκε αυθόρμητη εξέγερση του κυπριακού λαού εναντίων των αποικιοκρατών, γνωστή ως [[Οκτωβριανά]]. Το ΚΚΚ αρχικά αιφνιδιάστηκε και αμφιταλαντεύτηκε, δεδομένου ότι επικεφαλής της εξέγερσης ήταν αστοί εθνικιστές. Θεωρούσε ότι εκμεταλλεύονταν τον πόθο του λαού για λευτεριά, ένωση και ευημερία για να προωθούν τα προσωπικά τους συμφέροντα. Στη συνέχεια όμως το κόμμα κάλεσε όλα τα μέλη του να καθοδηγήσουν το λαό σε αντιιμπεριαλιστικό αγώνα. Μάλιστα, επιθυμούσε ενιαίο μέτωπο εναντία στην αποικιοκρατία και επισήμανε ότι η διαφορά εθνικιστών (που ήθελαν ένωση με την Ελλάδα) και κομμουνιστών (που υποστήριζαν ανεξάρτητη Κύπρο μέσα σε μια σοσιαλιστική ομοσπονδία των Βαλκανίων) μπορεί να λυθεί μετά την αποχώρηση των Βρετανών.
Η Βρετανική διοίκηση του νησιού είχε ενοχληθεί από τη δράση του ΚΚΚ. Με αφορμή τα [[Οκτωβριανά]] του 1931, όπου συγκροτήθηκε αντιαποικιακό μέτωπο, καθιστά το ΚΚΚ παράνομο, εξορίζει τον Γενικό Γραμματέα του ΚΚΚ Xαράλαμπο Bατυλιώτη (Βατή) και τον Βοηθό Γενικό Γραμματέα Kώστα Xριστοδουλίδη (Σκελέα) και φυλακίζει άλλα στελέχη του .<ref name=":0" /><ref name=":1">{{Cite web|url=https://papapolyviou.com/2016/04/16/akel-ta-prota-vimata-aprilios-1941/|title=ΑΚΕΛ: Τα πρώτα βήματα (Απρίλιος 1941)|last=Παπαπολυβίου|first=Πέτρος|date=2016-04-16|website=Περί Ιστορίας|publisher=|archiveurl=https://archive.is/NqekL|archivedate=2017-08-14|accessdate=2017-08-14}}</ref><ref name=":2" /><ref name=":3" /><ref>{{Cite news|url=http://archive.philenews.com/el-gr/p-papapolyviou/1419/337068/oktovriana-1931-i-vretaniki-via|title=Οκτωβριανά 1931: η βρετανική βία|last=Παπαπολυβίου|first=Πέτρος|date=2016-10-22|work=|first5=|archive-url=https://archive.is/cEQaL|archive-date=2017-08-14|accessdate=2017-08-14|via=}}</ref><ref name=":5" /> Μέχρι τη δεκαετία του 1940, το αποδεκατισμένο ΚΚΚ έστρεψε την προσοχή του στη δημιουργία συνδικάτων και στην κατοχύρωση του εργασιακού καθεστώτος των εργαζομένων, με αποκορύφωμα τη δημιουργία της Παγκύπριας Συνδικαλιστικής Επιτροπής (ΠΣΕ) το 1939.<ref name=":2" /> Επιπλέον, μέλη του ΚΚΚ που μετανάστευσαν σε Αγγλία και βόρειο Αμερική, συμμετείχαν στις [[Διεθνείς Ταξιαρχίες]] στο πλευρό των Ισπανών Δημοκρατικών στον [[Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος|ισπανικό εμφύλιο πόλεμο]]. Περίπου 59 Κύπριοι κομμουνιστές πολέμησαν το διδακτορικό καθεστώς του [[Φρανθίσκο Φράνκο|Φράγκο]], μεταξύ των οποίων και ο [[Εζεκίας Παπαϊωάννου]], ιστορικό στέλεχος του ΑΚΕΛ.<ref name=":0" />
 
Δεκάδες στελέχη του ΚΚΚ και της Κομμουνιστικής Νεολαίας συμμετείχαν ούτως ή άλλως από την πρώτη στιγμή στις κινητοποιήσεις και μετρούσαν ήδη θύματα. Μάλιστα, αντιπροσωπεία του ΚΚΚ, αποτελούμενη από τον Χαράλαμπο Βατυλιώτη, τον Κ. Κονώνα και τον [[Τεύκρος Ανθίας|Τεύκρο Ανθία]] συναντήθηκε στην Αρχιεπισκοπή με τον ίδιο τον [[Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κύριλλος Γ΄|Αρχιεπίσκοπο Κύριλλο]] και τους εθνικιστές προκειμένου να επιτευχθεί συνεργασία. Μετά το τέλος της συνάντησης, ο Βατυλιώτης μίλησε σε συγκέντρωση στην Αρχιεπισκοπή, όπου μίλησαν και οι εθνικιστές ηγέτες, καλώντας στο λαό σε αντιιμπεριαλιστικό αγώνα και δηλώνοντας ότι το ΚΚΚ θα αγωνιστεί για απελευθέρωση των συλληφθέντων διαδηλωτών. Κινήθηκε μάλιστα και προς τους [[Τουρκοκύπριοι|Τουρκοκύπριους]] της Λευκωσίας για έκδοση κοινής διακήρυξης προκειμένου να τους τραβήξει στην αντιαποικιακή εξέγερση. Στις 25 Οκτωβρίου το ΚΚΚ διοργάνωσε διαδήλωση στην Εργατική Λέσχη Λευκωσίας η οποία διαλύθηκε βίαια από τους αποικιοκράτες.
 
ΗΜετά Βρετανικήτο διοίκησητέλος τουτης νησιούεξέγερσης, είχεη ενοχληθείΒρετανική απόδιοίκηση τητης δράση του ΚΚΚ. Με αφορμή τα [[Οκτωβριανά]] του 1931, όπου συγκροτήθηκε αντιαποικιακό μέτωπο,Κύπρου καθιστά το ΚΚΚ παράνομο, εξορίζει τον Γενικό Γραμματέα του ΚΚΚ Xαράλαμπο Bατυλιώτη (Βατή) και τον Βοηθό Γενικό Γραμματέα Kώστα Xριστοδουλίδη (Σκελέα) και φυλακίζει άλλα στελέχη του .<ref name=":0" /><ref name=":1">{{Cite web|url=https://papapolyviou.com/2016/04/16/akel-ta-prota-vimata-aprilios-1941/|title=ΑΚΕΛ: Τα πρώτα βήματα (Απρίλιος 1941)|last=Παπαπολυβίου|first=Πέτρος|date=2016-04-16|website=Περί Ιστορίας|publisher=|archiveurl=https://archive.is/NqekL|archivedate=2017-08-14|accessdate=2017-08-14}}</ref><ref name=":2" /><ref name=":3" /><ref>{{Cite news|url=http://archive.philenews.com/el-gr/p-papapolyviou/1419/337068/oktovriana-1931-i-vretaniki-via|title=Οκτωβριανά 1931: η βρετανική βία|last=Παπαπολυβίου|first=Πέτρος|date=2016-10-22|work=|first5=|archive-url=https://archive.is/cEQaL|archive-date=2017-08-14|accessdate=2017-08-14|via=}}</ref><ref name=":5" /> Μέχρι τη δεκαετία του 1940, το αποδεκατισμένο ΚΚΚ έστρεψε την προσοχή του στη δημιουργία συνδικάτων και στην κατοχύρωση του εργασιακού καθεστώτος των εργαζομένων, με αποκορύφωμα τη δημιουργία της Παγκύπριας Συνδικαλιστικής Επιτροπής (ΠΣΕ) το 1939.<ref name=":2" /> Επιπλέον, μέλη του ΚΚΚ που μετανάστευσαν σε Αγγλία και βόρειο Αμερική, συμμετείχαν στις [[Διεθνείς Ταξιαρχίες]] στο πλευρό των Ισπανών Δημοκρατικών στον [[Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος|ισπανικό εμφύλιο πόλεμο]]. Περίπου 59 Κύπριοι κομμουνιστές πολέμησαν το διδακτορικό καθεστώς του [[Φρανθίσκο Φράνκο|Φράγκο]], μεταξύ των οποίων και ο [[Εζεκίας Παπαϊωάννου]], ιστορικό στέλεχος του ΑΚΕΛ.<ref name=":0" />
 
Η χαλάρωση των δικτατορικών μέτρων με την έναρξη του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] έδωσε τη δυνατότητα στους κομμουνιστές να ιδρύσουν με άλλα δημοκρατικά στοιχεία το [[Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού|ΑΚΕΛ]] το 1941 για νόμιμη δράση. Ανάμεσα στους ιδρυτές τους ΑΚΕΛ υπήρχαν μέλη του ΚΚΚ. Το ΚΚΚ εξακολουθούσε να βρίσκεται στην παρανομία. Το ΚΚΚ και το ΑΚΕΛ συνυπήρχαν μέχρι το 1944, έχοντας τον ίδιο Γενικό Γραμματέα, τον [[Πλουτής Σέρβας|Πλουτή Σέρβα]].<ref name=":1" />