Γεώργιος Πούλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γεώργιος Πούλος''' (Ρουμανία 1889 - 11 Ιουνίου 1949) ήταν Έλληνας στρατιωτικός, αξιωματικός, αρχικά του [[Ελληνικός Στρατός|Ελληνικού Στρατού]] και κατά τη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Γερμανική κατοχής της Ελλάδας]] συνεργάτης των [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανικών ναζιστικών δυνάμεων]], ιδρυτής του ''[[Ελληνικό Εθελοντικό Σώμα|Ελληνικού Εθελοντικού Σώματος]]'', γνωστόγνωστού επίσης ως ''Εθελοντικό Τάγμα Πούλου'' ή ''Poulos Verband''. καιΉταν υπεύθυνος για [[Έγκλημα πολέμου|εγκλήματα πολέμου]] έναντι Ελλήνων αμάχων.

Ο Γεώργιος Πούλος γεννήθηκε το 1889 στη Ρουμανία, αλλά είχε καταγωγή από τον [[Πλάτανος Αιτωλοακαρνανίας|Πλάτανο Ναυπακτίας]]. Φέρεται να συμμετείχε στηνστη [[Μικρασιατική Εκστρατεία]], και το 1935 ως [[αντισυνταγματάρχης]] συμμετείχε στο [[Κίνημα 1ης Μαρτίου 1935|Βενιζελικό κίνημα]], μετά την αποτυχία του οποίου, αποτάχθηκε και αποστρατεύτηκε.

Αμέσως μετά την κατάληψη της [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκης]] εμφανίστηκε ως αρχηγός του σωματείου "[[Εθνική Ένωσις Ελλάς]]" (ΕΕΕ) το οποίο μετονομάστηκε σε "Εθνικόν και Σοσιαλιστικόν Κόμμα της Ελλάδος". Η οργάνωση δραστηριοποιήθηκε αμέσως με προκηρύξεις και ανακοινώσεις στις εφημερίδες, ενώ έξω από τα γραφεία της είχε αναρτήσει σημαία με τοτον βυζαντινό Δικέφαλοδικέφαλο Αετόαετό. Οι Γερμανοί ωστόσο αντέδρασαν σε αυτή την πρωτοβουλία και το Γερμανικό Φρουραρχείο Θεσσαλονίκης ζήτησε την απαγόρευση της δραστηριότητας αυτής της οργάνωσης. Στις 31 Μαΐου 1941 η Αστυνομία Θεσσαλονίκης σταμάτησε τη δημοσίευση των ανακοινώσεων της στις εφημερίδες, αλλά το Σεπτέμβριο οι Γερμανικές αρχές επανέλαβαν αίτημα για άμεση διάλυση της οργάνωσης που εξακολουθούσε να λειτουργεί παράνομα. Ο Γεώργιος Πούλος εξακολουθούσε της δραστηριότητα του κόμματος και εξέδιδε πιστοποιητικά γραμμένα στα γερμανικά τα οποία ήταν απλή πιστοποίηση ένταξης στο εθνικοσοσιαλιστικό[[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα|Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμαΚόμμα]] αλλά τα παρέδιδε στους κομιστές λέγοντας ότι έδιναν το δικαίωμα οπλοφορίας και κυκλοφορίας στις ώρες απαγόρευσης, χωρίς να ισχύει πραγματικά. Η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης ζήτησε από το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως την διάλυση της οργάνωσης και στις 6 Οκτωβρίου 1941 το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης διέταξε την διάλυση του σωματείου "Εθνική Ένωσις Η Ελλάς". Μετά τη δικαστική απόφαση η πολιτική οργάνωση του Πούλου σταμάτησε να λειτουργεί επίσημα.<ref name=dordanas2006-49-57>{{cite book|last=Δορδανάς|first=Στράτος|title=Έλληνες εναντίον Ελλήνων|year=2006|publisher=Επίκεντρο|location=Αθήνα|isbn=9606647315|pages=49-57}}</ref>

Οι πρωτοβουλίες του Πούλου είχαν μικρή απήχηση στους κατοίκους της Θεσσαλονίκης αφενός λόγω της προηγούμενης κακής υπόληψης της ΕΕΕ και αφετέρου λόγω της απροκάλυπτης πρόθεσης συνεργασίας με τις κατοχικές δυνάμεις, αλλά και από το γεγονός ότι αυτές προέρχονταν από πρώην στρατιωτικό - πράγμα που θεωρούνταν προδοσία μπροστά στις ένδοξες επιτυχίες του Ελληνικούελληνικού στρατού.

Μετά την αποτυχία του στο πολιτικό επίπεδο, ο Πούλος ξεκίνησε στο παρασκήνιο προετοιμασίες για στρατιωτική δράση, επιδιώκοντας μέσω αυτής να αναρριχηθεί σε ανώτατα αξιώματα. Το 1943, όταν ο [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]] επανεμφανίστηκε στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία, ωρίμασαν οι συνθήκες για συνεργασία μεταξύ του ίδιου και των Γερμανών οι οποίοι πλέον χρειάζονταν βοήθεια αντιμετώπισης της Εθνικής αντίστασης. Παρά την επιφυλακτικότητα των Γερμανών να εξοπλίσουν Έλληνες, τελικά ο Πούλος κέρδισε την εμπιστοσύνη τους και ανέλαβε να συγκροτήσει ελληνικό τάγμα υπό την αρχηγεία του και υπό τις διαταγές του Στρατιωτικού Διοικητή Θεσσαλονίκης-Αιγαίου. Η επάνδρωση του σώματός του προήλθε τόσο από εθελοντική όσο και από αναγκαστική στρατολόγηση ενώ οι άνδρες του φέρονταιφέρεται να κατέφευγαν σε εκτεταμένη χρήση ναρκωτικών ουσιών<ref>Χρίστος Βασιλόπουλος - Δημήτρης Πετρόπουλος, ''Ένοχοι και Αθώοι'', εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2013, σ. 160 - 162.</ref>. Σημειώνεται ότι η επιφυλακτικότητα των Γερμανών είχε προηγουμένως σταματήσει τα σχέδια συγκρότησης [[Τάγματα Ασφαλείας|ευζωνικών ταγμάτων ασφαλείας]] υπό την δοσιλογική[[Δωσίλογος|δωσιλογική]] κυβέρνηση στη Θεσσαλονίκη. <ref name=dordanas2006-155-158>{{cite book|last=Δορδανάς|first=Στράτος|title=Έλληνες εναντίον Ελλήνων|year=2006|publisher=Επίκεντρο|location=Αθήνα|isbn=9606647315|pages=155-158}}</ref>

Στα τέλη του 1943 και καθ' όλο το διάστημα του 1944, μέχρι την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα, ο Πούλος με το τάγμα του πρωτοστάτησε σε βιαιπραγίες, λεηλασίες, εμπρησμούς και δολοφονίες κατά Ελλήνων δρώντας μόνος του ή σε συνεργασία με γερμανικές δυνάμεις. Για τη δράση του έλαβε και το ψευδώνυμο "Φον Πούλος". Μικρός αριθμός ενόπλων του Πούλου παρέμενε εντός της Θεσσαλονίκης, όπου συνελάμβανε και βασάνιζε «κομμουνιστάς», οι οποίοι στη συνέχεια οδηγούνταν στο στρατόπεδο «Παύλος Μελάς» και εκτελούνταν.