2.282
επεξεργασίες
Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Επαρχία Δωρίδας»
επιμέλεια και πρώτα η ιστορία χωροταξικά
(επιμέλεια - εισαγωγικά) |
(επιμέλεια και πρώτα η ιστορία χωροταξικά) |
||
|
Είναι ορεινή περιοχή με την [[Γκιώνα]] να απλώνεται στην ανατολική πλευρά της, τα [[Βαρδούσια]] κεντρικά και βόρεια και το Τρίκορφο στη δυτική Δωρίδα. Στο κέντρο της Δωρίδας υπάρχει η τεχνητή [[λίμνη του Μόρνου]] από την οποία υδροδοτείται και η [[Αθήνα]] και η οποία συγκεντρώνει τα νερά του [[Μόρνος|Μόρνου]] ποταμού ο οποίος στην αρχαιότητα ονομαζόταν Δάφνος.
Η επαρχία Δωρίδας δεν πρέπει να συγχέεται με την αρχαία [[Δωρίδα]]. Η πρώτη, κατά την αρχαιότητα, αποτελούσε τμήμα της Οζολίας Λοκρίδας (το νότιο τμήμα της) και της [[Αιτωλία|Αιτωλίας]] (το βόρειο). Είναι άγνωστο ακόμα πως της δόθηκε το όνομα αυτό, το οποίο έπαψε να χρησιμοποιείται για την περιοχή της αρχαίας Δωρίδας. Τον καιρό της [[τουρκοκρατία|Τουρκοκρατίας]] και
Κατά την [[τουρκοκρατία]] οι [[Οθωμανοί|Τούρκοι]] κατέλαβαν το [[Μαλανδρίνο Φωκίδας|Μαλανδρίνο]] και το [[Λιδωρίκι Φωκίδος|Λιδωρίκι]]. Τα υπόλοιπα χωριά της Δωρίδας ήταν ελεύθερα, χωρίς Οθωμανική διοικητική ή στρατιωτική παρουσία, και οι
Οι [[Έλληνες]] και οι [[Οθωμανοί|Τούρκοι]] που συνυπήρχαν στα δύο χωριά, είχαν πολλές ομοιότητες στην κουλτούρα, συμμετείχαν από κοινού σε διάφορες εκδηλώσεις και πανηγύρια ενώ η μόνη φανερή διαφορά ήταν οι θρησκευτικές τους εκδηλώσεις. ▼
Κατά την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάσταση του 1821]] ο Δήμος Σκαλτσάς, με τον Θεόδωρο Χαλβατζή και τους υπόλοιπους άνδρες του, κατάφερε να αναγκάσει τους Τούρκους να του παραδώσουν το Λιδωρίκι και το Μαλανδρίνο. Στην περιοχή έγινε και η μάχη των Πέντε Ορίων, με αρνητική έκβαση για τους Έλληνες αγωνιστές.▼
Μετά την Έξοδο του [[Μεσολόγγι|Μεσολογγίου]] το [[1826]], ολόκληρη η [[Ρούμελη]] πέφτει στα χέρια των Τούρκων, οι οποίοι χτυπούν τη Δωρίδα και κάνουν επιδρομές σε πολλά χωριά. Οι Έλληνες των χωριών, λιγότεροι και με λιγότερο εξοπλισμό αμύνονταν ακόμα και πετώντας πέτρες. Το [[1829]] η οι Τούρκοι εγκατέλειψαν οριστικά την Δωρίδα. ▼
Κατά την [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|γερμανική κατοχή]] η Δωρίδα γνώρισε την βαρβαρότητα των [[Γερμανοί|Γερμανών]] με το κάψιμο πολλών χωριών της μεταξύ των οποίων και της πρωτεύουσάς της, του Λιδωρικίου.▼
==Τα χωριά της Δωρίδας κατά ορεινά συγκροτήματα<ref>''Λαογραφικά Δωρίδας'', Γ. Ηλιόπουλος, Δωρική αδελφότης, Αθήνα, 1987, σελ.12-13</ref>==
|Γκουμαίοι
|}
▲==Ιστορία της Επαρχίας==
▲Η επαρχία Δωρίδας δεν πρέπει να συγχέεται με την αρχαία [[Δωρίδα]]. Η πρώτη, κατά την αρχαιότητα, αποτελούσε τμήμα της Οζολίας Λοκρίδας (το νότιο τμήμα της) και της [[Αιτωλία|Αιτωλίας]] (το βόρειο). Είναι άγνωστο ακόμα πως της δόθηκε το όνομα αυτό, το οποίο έπαψε να χρησιμοποιείται για την περιοχή της αρχαίας Δωρίδας. Τον καιρό της [[τουρκοκρατία|Τουρκοκρατίας]] και αργότερα της γερμανικής κατοχής η Δωρίδα, λόγω του δυσπρόσιτου εδάφους της, υπήρξε ασφαλές καταφύγιο και ορμητήριο για κάθε απελευθερωτική κίνηση.
▲Κατά την [[τουρκοκρατία]] οι [[Οθωμανοί|Τούρκοι]] κατέλαβαν το [[Μαλανδρίνο Φωκίδας|Μαλανδρίνο]] και το [[Λιδωρίκι Φωκίδος|Λιδωρίκι]]. Τα υπόλοιπα χωριά της Δωρίδας ήταν ελεύθερα, χωρίς Οθωμανική διοικητική ή στρατιωτική παρουσία και οι κάτοικοί τους αποκαλούσαν χλευαστικά «τουρκομάμουρα» και «βαλαχάδες» τους κατοίκους το δύο κατακτημένων χωριών.
▲Οι [[Έλληνες]] και οι [[Οθωμανοί|Τούρκοι]] που συνυπήρχαν στα δύο χωριά, είχαν πολλές ομοιότητες στην κουλτούρα, συμμετείχαν από κοινού σε διάφορες εκδηλώσεις και πανηγύρια ενώ η μόνη φανερή διαφορά ήταν οι θρησκευτικές τους εκδηλώσεις.
▲Κατά την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάσταση του 1821]] ο Δήμος Σκαλτσάς, με τον Θεόδωρο Χαλβατζή και τους υπόλοιπους άνδρες του, κατάφερε να αναγκάσει τους Τούρκους να του παραδώσουν το Λιδωρίκι και το Μαλανδρίνο. Στην περιοχή έγινε και η μάχη των Πέντε Ορίων, με αρνητική έκβαση για τους Έλληνες αγωνιστές.
▲Μετά την Έξοδο του [[Μεσολόγγι|Μεσολογγίου]] το [[1826]], ολόκληρη η [[Ρούμελη]] πέφτει στα χέρια των Τούρκων, οι οποίοι χτυπούν τη Δωρίδα και κάνουν επιδρομές σε πολλά χωριά. Οι Έλληνες των χωριών, λιγότεροι και με λιγότερο εξοπλισμό αμύνονταν ακόμα και πετώντας πέτρες. Το [[1829]] η οι Τούρκοι εγκατέλειψαν οριστικά την Δωρίδα.
▲Κατά την [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|γερμανική κατοχή]] η Δωρίδα γνώρισε την βαρβαρότητα των [[Γερμανοί|Γερμανών]] με το κάψιμο πολλών χωριών της μεταξύ των οποίων και της πρωτεύουσάς της, του Λιδωρικίου.
==Παραπομπές==
| |||