Κάρολος Β΄ της Ρουμανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Κάρολος και η Μάγδα Λουπέσκου παντρεύτηκαν στο [[Ρίο ντε Τζανέιρο]] της [[Βραζιλία]]ς στις 3 Ιουνίου 1947 και η Μάγδα αυτοονομάστηκε Πριγκίπισσα Eλένη των Χοετσόλερν. Το 1947, μετά την επικράτηση στη Ρουμανία των κομμουνιστών, δημιουργήθηκε μια Ρουμανική Εθνική Επιτροπή για να αντιταχθεί στο κομμουνιστικό καθεστώς. Οι προσπάθειες του Καρόλου να ενταχθεί στη Ρουμανική Εθνική Επιτροπή απορρίφθηκαν καθώς όλες οι παρατάξεις αντιτάχθηκαν σε αυτόν και οι Ρουμάνοι μοναρχικοί στην επιτροπή κατέστησαν σαφές ότι θεωρούσαν το Βασιλιά Μιχαήλ και όχι τον πατέρα του ως νόμιμο βασιλιά της Ρουμανίας. Ο Κάρολος παρέμεινε στην εξορία για το υπόλοιπο της ζωής του. Ποτέ δεν είδε τον γιο του, το Βασιλιά Μιχαήλ, μετά την αναχώρηση του το 1940 από τη Ρουμανία. Ο Μιχαήλ δεν έβρισκε κανένα λόγο να συναντήσει τον πατέρα του, που είχε ταπεινώσει τη μητέρα του τόσες φορές με τις εξωσυζυγικές σχέσεις του, και δεν παρέστη στην κηδεία του.

 

Ο Κάρολος πέθανε στο Εστορίλ της [[Πορτογαλία]]ς το 1953. Η σορός του τοποθετήθηκε μέσα στο [[Βασιλικό Πάνθεον του Οίκου των Μπραγκάνζα]], στη Λισαβόνα. Τα λείψανά του επιστράφηκαν τελικά το 2003 στο μοναστήρι Κούρτεα ντε Άργκες [Curtea de Argeș] στη Ρουμανία, τόπο ταφής των Ρουμάνων βασιλέων, με αίτηση και δαπάνη της κυβέρνησης της Ρουμανίας. Βρίσκονται έξω από τον καθεδρικό ναό, τόπο ταφής των ρουμάνων βασιλέων & βασιλισσών, καθώς η Ελένη δεν είχε βασιλικό αίμα. Κανείς από τους γιους του δεν συμμετείχε στην τελετή. Ο βασιλιάς Μιχαήλ εκπροσωπήθηκε από την κόρη του, Πριγκίπισσα Μαργαρίτα και το σύζυγό της, Πρίγκιπα Ράντου της Ρουμανίας.