Μοναστήρι του Πομπλέτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 84:
Η '''Βασιλική Μονή της Santa Maria de Poblet''' είναι μοναστήρι που ιδρύθηκε το 1151 και βρίσκεται στους πρόποδες της οροσειράς Πράδες (Prades) στην [[Καταλωνία]] ([[Ισπανία]]). Το μοναστήρι Πομπλέτ ιδρύθηκε από [[Τάγμα των Κιστερκιανών|Κιστερκιανούς]] μοναχούς της [[Γαλλία]]ς, οι οποίοι ήταν από περιοχές που είχαν κατακτηθεί από τους Μαυριτανούς. Ο βασικός αρχιτέκτονας του μοναστηριού ήταν ο Arnau Bargués. To μοναστήρι αυτό ήταν ένα από τα πρώτα μοναστήρια που βοήθησαν στην παγίωση της εξουσίας στην Καταλωνία τον 12ο αιώνα. Ή αυστηρής αρχιτεκτονικής μονή αποτέλεσε επίσης οχυρωμένη βασιλική κατοικία και περιέχει το Πάνθεον των βασιλέων της Καταλωνίας και της Αραγωνίας. Αναγνωρίστηκε ως [[Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς]] από την [[UNESCO]] το 1991 σύμφωνα με τα κριτήρια (i) και (iv).<ref>[http://whc.unesco.org/en/list/518 Unesco: ''Poblet Monastery'']</ref>
Το Πομπλέτ ήταν η Bασιλική - Πάνθεον των βασιλέων του [[Στέμμα της Αραγωνίας|Στέμματος της Αραγωνίας]]. Μερικοί από τους πιο σημαντικούς τάφους των βασιλέων έχουν αλαβάστρινα αγάλματα, τα οποία βρίσκονται πάνω από τους τάφους. Οι βασιλείς έχουν γλυπτά λιοντάρια στα πόδια τους ενώ οι βασίλισσες έχουν σκύλους.<ref>http://www.poblet.cat/index.php?&&&&ZW4%3D</ref> Ο [[Πέτρος Γ΄ της Αραγωνίας|Πέτρος ο Γ' της Αραγωνίας]] (1239-1285) έρχεται τη στιγμή της στέψης με την προϋπόθεση πως όλοι οι βασιλιάδες της Αραγωνίας θα είναι θαμμένοι εκεί σύμφωνα με τον όρκο. Μόνο ο [[Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας|Φερδινάνδος ο Β΄ της Αραγωνίας]] παρέβη τον όρκο και τάφηκε στη [[Γρανάδα]]. <ref>http://www.monestirs.cat/monst/conca/co22pobl.htm</ref>
Το μοναστήρι, το οποίο είχε ήδη υποστεί ζημιές κατά τη διάρκεια του Πρώτου Πολέμου των Καρλιστών, έκλεισε λόγω της Εκκλησιαστικής Δήμευσης των Mendizábal το 1835 κατά τη διάρκεια της βασιλείας της [[Ισαβέλλα Β΄ της Ισπανίας|Ισαβέλλας
Τέλος, το μοναστήρι επανιδρύθηκε το 1940 από Ιταλούς μοναχούς. Κοντά στην είσοδο του κτηρίου έχουν διατηρηθεί μέχρι και σήμερα τα ερείπια μιας εκκλησίας ως ανάμνηση.
|