|
| trend =
| image = US 199 Redwood Highway.jpg
| image_caption = ΣεκόγιεςΣεκόιες δίπλα στο δρόμο US 199
| regnum = [[Φυτά]] ''(Plantae)''
| divisio = [[Pinophyta]]
| ordo = [[Πευκώδη]] ''(Pinales)''
| familia = [[Κυπαρισσοειδή]] ''(Cupressaceae)''
| subfamilia = ΣεκογιόμορφαΣεκοιόμορφα
| genus = ''[[ΣεκόγιαΣεκόια (γένος)|Σεκόγια]] (Sequoia)''
| species = '''''S. sempervirens'''''
| binomial = ''Sequoia sempervirens''
[[File:Sequoia sempervirens MHNT.BOT.2007.52.2.jpg|thumb|''Sequoia sempervirens'']]
Η '''σεκόγιασεκόια''' (επιστημονική ονομασία ''σεκόγια η αειθαλής'', Sequoia sempervirens) είναι μεγάλο [[κωνοφόρα|κωνοφόρο]] δέντρο. Είναι το μόνο υπάρχον είδος του [[Σεκόια (γένος)|γένους ΣεκόγιαΣεκόια]], στην οικογένεια [[Κυπαρισσοειδή]]. Είναι [[αειθαλής]], μονόοικη και μακρόβια, αφού ζει 1.200 με 1.800 χρόνια ή και περισσότερο. Είναι το ψηλότερο δέντρο στη Γη, αφού μια σεκόγια (ο ''[[Υπερίων (δένδρο)|Υπερίων]]'') έχει μετρηθεί ότι έχει ύψος 115,61 μέτρα, ενώ μια άλλη είχε διάμετρο στο ύψος του στήθους 7,9 μέτρα. Υπάρχουν αναφορές για [[ευκάλυπτος|ευκάλυπτους]] και [[ψευδοτσούγκα|ψευδοτσούγκες]] που έφταναν σε ύψος τα 120 m αλλά κόπηκαν, αλλά το ίδιο μπορεί να υποτεθεί και γι'αυτό το είδος, όποτε δεν υπάρχει σιγουριά. Πριν την υλοτόμηση, δάση σεκόγιας κάλυπταν περίπου 8.500 [[τετραγωνικό χιλιόμετρο|km²]] στην παράκτια [[Καλιφόρνια]] και το νοτιοδυτικό [[Όρεγκον]].
== Περιγραφή ==
Οι σεκόγιεςσεκόιες έχουν κωνική κόμη, με τα κλαδιά να είναι οριζόντια ή να γέρνουν ελαφρώς προς τα κάτω. Ο [[φλοιός (βοτανική)|φλοιός]] είναι πολύ παχύς, έως 30 εκ. και αρκετά μαλακός, ινώδης και έχει λαμπερό κόκκινο-καφέ χρώμα όταν εκτεθεί (εξ ου και το όνομα Redwood= κόκκινο ξύλο στα αγγλικά), και με την έκθεση στις καιρικές συνθήκες γίνεται πιο σκούρο. Το [[Ρίζα (βοτανική)|ριζικό σύστημα]] αποτελείται από επιφανειακές, απλωμένες πλάγιες ρίζες.
Τα [[φύλλο (βοτανική)|φύλλα]] έχουν μεταβλητά χαρακτηριστικά. Επίπεδα φύλλα μήκους 15-25 χιλιοστών βρίσκονται σε νεαρά δέντρα και βλαστούς στη σκιά, στο κάτω μέρος της κόμης των αιωνόβιων δέντρων, ενώ λεπιδόμορφα φύλλα μήκους 5-10 χιλιοστών απαντώνται σε μεγάλους βλαστούς με καλό φωτισμό στο πάνω μέρος της κόμης των ηλικιωμένων δέντρων. Υπάρχει ένα πλήρες φάσμα ενδιάμεσων μορφών από τη μία μέχρι την άλλη ακραία μορφή. Η πάνω επιφάνεια είναι σκούρα πράσινη και έχει δύο μπλε-λευκές στοματικές ζώνες κάτω. Η διάταξη των φύλλων είναι σπειροειδής, αλλά τα μεγαλύτερα φύλλα στη σκιά είναι περιστραμμένα στη βάση για να βρεθούν σε ένα οριζόντιο επίπεδο για τη μέγιστη σύλληψη φωτός.
== Εξάπλωση και ενδιαίτημα ==
Οι σεκόγιεςσεκόιες καταλαμβάνουν μια στενή λωρίδα γης περίπου 750 χιλιόμετρα μακριά και 8 έως 75 χιλιόμετρα πλατιά κατά μήκος της ακτής του [[Ειρηνικός Ωκεανός|Ειρηνικού]] της Βόρειας Αμερικής, από το νοτιότερο άλσος στην κομητεία Μοντερέι, Καλιφόρνια μέχρι το νοτιοανατολικό άκρο του Όρεγκον. Φύονται σε υψόμετρο από 30 έως 750 μέτρα, περιστασιακά από το επίπεδο της θάλασσας έως και τα 920 μ. (Farjon 2005). Συνήθως αναπτύσσονται στα βουνά όπου υπάρχουν περισσότερες βροχοπτώσεις από την προερχόμενη από τον ωκεανό [[υγρασία]]. Τα ψηλότερα και γηραιότερα δέντρα βρίσκονται σε βαθιές κοιλάδες και ρεματιές, όπου όλο το χρόνο το ρέμα μπορεί να ρέει και η [[ομίχλη]] είναι τακτική. Τα δέντρα πάνω από το επίπεδο ομίχλης, πάνω από περίπου τα 700 μέτρα, είναι νεαρότερα και μικρότερα, λόγω των ξηρότερων και ψυχρότερων συνθηκών. Επιπλέον, δέντρα όπως ο [[νοθολιθόκαρπος]], το [[πεύκο]] και το [[έλατο του Ντάγκλας]] είναι αφθονότερα σε αυτά τα υψόμετρα. Λίγες σεκόγιες αναπτύσσονται κοντά στον ωκεανό, λόγω της έντονης αλατονέφωσης, της άμμου και του ανέμου. Συμπύκνωση από τις παράκτιες ομίχλες ικανοποιεί ένα σημαντικό μέρος των αναγκών για νερό των δέντρων.<ref name=Bionet1998>http://www.bio.net/bionet/mm/ag-forst/1998-December/012213.html</ref>
== Παραπομπές ==
| 