Ντράζα Μιχαήλοβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 7:
O Ντραγκόλιουμπ «Ντράζα» Μιχαήλοβιτς γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1893 στην [[Ιβάνιτσα]], [[Βασίλειο της Σερβίας]], από τον Μιχαήλο και την Σμιλιάνα Μιχαήλοβιτς (γένος Πέτροβιτς).{{sfn|Mihailović|1946|p=13}} Ο πατέρας του ήταν δικαστικός υπάλληλος. Έμεινε ορφανός σε ηλικία εφτά ετών και τον μεγάλωσε από τον πατρικό θείο του στο Βελιγράδι.{{sfn|Buisson|1999|p=13}} Και οι δύο θείοι του ήταν στρατιωτικοί και ο Μιχαήλοβιτς εγγράφηκε στην Σερβική Στρατιωτική Ακαδημία τον Οκτώβριο του 1910. Πολέμησε ως δόκιμος στους Βαλκανικούς Πολέμους το 1912-1913 και βραβεύτηκε με το ασημένιο μετάλλιο της τιμής στο τέλος του [[Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Α΄ Βαλκανικού Πολέμου]], τον Μάιο του 1913.{{sfn|Buisson|1999|pp=26–27}} Στο τέλος του [[Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Β΄ Βαλκανικού Πολέμου]], κατά τη διάρκεια του οποίου έλαβε μέρος κυρίως σε εκστρατείες κατά μήκος των Αλβανικών συνόρων, του δόθηκε ο βαθμός του ανθυπολοχαγού ως ο καλύτερος στρατιώτης της τάξης του, 6ος στη Σερβική στρατιωτική ακαδημία.{{sfn|Buisson|1999|pp=26–27}} Υπηρέτησε στον [[Α΄ΠΠ|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] και συμμετείχε στην [[Αλβανικός Γολγοθάς|υποχώρηση του Σερβικού στρατού από την Αλβανία]] το 1915. Διακρίθηκε με πολλά βραβεία στο [[Μακεδονικό Μέτωπο (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)|Μακεδονικό Μέτωπο]].
Μετά τον πόλεμο, έγινε μέλος της Βασιλικής Φρουράς του βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων αλλά αναγκάστηκε να απολέσει τη θέση του το 1920 επειδή συμμετείχε σε δημόσια λογομαχία ανάμεσα σε κομμουνιστές και εθνικιστές. Στη συνέχεια μετατέθηκε στα [[Σκόπια]]. Το 1921, εισήχθη στην Ανώτατη Στρατιωτική Ακαδημία του Βελιγραδίου. Το 1923, αφότου ολοκλήρωσε τις σπουδές του, προήχθη σε βοηθός στον στρατό, μαζί με τους άλλους δεκαπέντε καλύτερους απόφοιτους. To 1930 προήχθη σε αντισυνταγματάρχης και την ίδια χρονιά παρακολούθησε για τρεις μήνες μαθήματα στην ειδική στρατιωτική σχολή του Σαιντ-Σιρ, στο Παρίσι. Κάποιοι συγγραφείς προτείνουν ότι συνάντησε και έγινε φίλος με τον [[Σαρλ ντε Γκολ]] κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Παρίσι, αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις για κάτι τέτοιο. Το 1935, έγινε στρατιωτικός ακόλουθος στο [[Βασίλειο της Βουλγαρίας]] και ήταν σταθμευμένο στη [[Σόφια]]. Τις 6 Σεπτεμβρίου 1935, προήχθη σε
Η στρατιωτική του καριέρα σχεδόν τερματίστηκε απότομα το 1939, όταν κατέθεσε μια αναφορά στην οποία κατηγορούσε σφόδρα την οργάνωση του Βασιλικού Γιουγκοσλαβικού Στρατού. Ανάμεσα στις σημαντικότερες προτάσεις του ήταν να εγκαταλειφθεί η άμυνα στα βόρεια σύνορα ώστε να συμπυκνωθούν οι δυνάμεις στο ορεινό εσωτερικό, η αναδιοργάνωση των ένοπλων δυνάμεων σε Σερβικής, Κροατικές και Σλοβενικής ομάδες με στόχο την καλύτερη αντιμετώπιση ανατρεπτικών δραστηριοτήτων και η χρήση ανταρτών κοντά στα σύνορα. Ο [[Μίλαν Νέντιτς]], υπουργός στρατού, εξοργίστηκε με την αναφορά και διάταξε τον περιορισμού του Ντράζα σε στρατώνες για 30 μέρες.{{sfn|Trew|1998|pp=5–6}} Στη συνέχεια, ο Μιχαήλοβιτς έγινε καθηγητής σε κολέγιο του Βελιγραδίου. Το καλοκαίρι του 1940, παρακολούθησε μια δεξίωση από τους Βρετάνους ακόλουθους, μια συνάντηση με έντονο αντιναζιστικό τόνο, και ο Γερμανός πρέσβης διαμαρτυρήθηκε για την παρουσία του Μιχαήλοβιτς. Ο Νέντιτς τον διέταξε πάλι σε περιορισμό σε στρατώνες για 30 μέρες, τον υποβιβασμό του και τοποθετήθηκε στον κατάλογο προς συνταξιοδότηση. Οι τελευταίες ποινές δεν πραγματοποιήθηκαν λόγω της αντικατάστασης του Νέντιτς με τον Πέτρας Πέσιτς τον Νοέμβριο του 1940.{{sfn|Trew|1998|pp=5–6}}
| |||