Στις αρχές του 4ου αιώνα (μ.Χ.) κήρυξε εδώ τον [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]] ο Άγιος Φερμέν, ο οποίος έγινε και ο πρώτος [[επίσκοποςΕπίσκοπος]] της Αμιένης. Κατά τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] η περιοχή αυτή αποτέλεσε ιδιαίτερη [[κομητεία]]. Στις αρχές του 12ου αιώνα οι κάτοικοι επωφελούμενοι των συμπλοκών μεταξύ θρησκευτικών και πολιτικών αρχηγών απέκτησαν το προνόμιο της "ελεύθερης πόλης". Το [[1435]] περιήλθε με τη [[συνθήκη του Αρράς]] στους Δούκες της [[Βουργουνδία]]ς, υπό τουςστους οποίους και παρέμεινε μέχρι το [[1477]]. Αργότερα καταλήφθηκε αιφνιδιαστικά από τους [[Ισπανία|Ισπανούς]] από τους οποίους και απελευθερώθηκε μετά από μακρά πολιορκία υπό του [[Ερρίκος Δ' της Γαλλίας|Ερρίκου του Δ']].
Τον Μάρτιο του [[1802]] εδώ υπεγράφη η περίφημη [[Συνθήκη της Αμιένης|ομώνυμη]] συνθήκη μεταξύ [[Μεγάλη Βρετανία|Μεγάλης Βρετανίας]], [[Γαλλία]]ς, [[Ισπανία]]ς και [[Ολλανδία]]ς. Το [[1870]] καταλήφθηκε από τους Γερμανούς, όπως και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους. Μετά τη πρώτη [[Μάχη του Μάρνη (1914)|μάχη του Μάρνη]] υπέστη μεγάλες καταστροφές μέχρι το [[1918]] που παρέμεινε στη ζώνη του πυρός και αυτό διότι στην Αμιένη ήταν εγκατεστημένο ένα από τα πρώτα πολεμικά αεροδρόμια στο οποίο οι αγγλικές δυνάμεις συγκεντρώνονταν στο δυτικό μέτωπο. Τότε οι Γερμανοί επιχείρησαν μια τεράστια προσβολή με πυροβολικό βομβαρδίζοντας μέρα νύκτα την πόλη. Τότε ο περίφημος ιστορικός καθεδρικόςΚαθεδρικός ναόςΝαός της πόλης βλήθηκε από 9 βλήματα και καταστράφηκε η οροφή του. Τραγική υπήρξε τότε και η τύχη των κατοίκων που δεν έβρισκαν τόπο να σωθούν.<br />Κατά τον [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] και πάλι η Αμιένη καταλήφθηκε από τους Γερμανούς και απελευθερώθηκε στις [[31 Αυγούστου]] του [[1944]] από τη 2η Βρετανική Στρατιά.
Κατά τον [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] και πάλι η Αμιένη καταλήφθηκε από τους Γερμανούς και απελευθερώθηκε στις [[31 Αυγούστου]] του [[1944]] από τη 2η βρετανική στρατιά.
== Αξιοθέατα ==
Ο [[Καθεδρικός της Αμιένης]] ''(Notre-Dame d'Amiens)'' είναι ο πιο ψηλός των μεγάλων «κλασικών» [[Γοτθική τέχνη|γοτθικών]] εκκλησιών του 13ου αιώνα και είναι ο μεγαλύτερος ναόςΝαός του είδους του στη [[Γαλλία]]. Αφότου κατέστρεψεΑφού μια πυρκαγιά κατέστρεψε τον προηγούμενο καθεδρικό ναόΝαό, η κατασκευή του νέου ναούΚαθεδρικού άρχισε το [[1220]] και τελείωσε το [[1288]], επίβάσει σχεδίων του Ρομπέρ ντε Λυζάρς. Η ανέγερση του μεγαλοπρεπή Ναού έγινε για να στεγάσει ένα πολύ σημαντικό Χριστιανικό Λείψανο, την Τίμια Κεφαλή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (για την ακρίβεια τα οστά του προσώπου, μια και άλλο ένα μεγάλο τμήμα του, βρίσκεται στο Άγιο Όρος). Το Άγιο Λείψανο μετέφεραν το 1206 στην Αμιένη οι Σταυροφόροι, μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης στην Δ' Σταυροφορία, το 1204. Θεωρείται ο «Παρθενών της γοτθικής αρχιτεκτονικής». Στο [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]] βομβαρδίστηκε από γερμανικό πυροβολικό και έπαθε σοβαρές ζημιές, οι οποίες αργότερα αποκαταστάθηκαν. Από το [[1981]] έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο των [[Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς|Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς]] της [[UNESCO]]. Ο Καθεδρικός εορτάζει την 25η Μαΐου, στην Τρίτη Εύρεση της Κεφαλής του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, όπου και πλήθος κόσμου συρρέει για προσκύνημα στην πόλη.
Άλλα αξιόλογα κτίρια της πόλης είναι οι δύο ναοίΝαοί του Σαιν-Ζερμαίν και του Σαιν-Ρεμί, που κτίσθηκαν και οι δύο τον 15ο αιώνα, καθώς επίσης το ιστορικό δικαστικόΔικαστικό μέγαροΜέγαρο και το δημαρχείο της πόληςΔημαρχείο.
