Βοημούνδος Γ΄ της Αντιόχειας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''ΒοϊμόνδοςΒοημούνδος Γ΄ της Αντιόχειας''' (''Bohémond III d'Antioche'', [[1144]] - [[1201]]) ο αποκαλούμενος και '''Τραυλός''', ήταν πρίγκιπας της [[Αντιόχεια|Αντιόχειας]] ([[1163]] - [[1201]]), γιος του [[Ραϋμόνδος της Αντιόχειας|Ραϊμόνδου του Πουατιέ]] και της [[Κωνσταντία της Αντιόχειας|Κωνσταντίας Ωτβίλ πριγκίπισσας της Αντιόχειας.]] Ο πατέρας του σκοτώθηκε στην [[μάχη του Ινάμπ]] ([[1149]]) και η μητέρα του παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τον [[Ραϊνάλδος του Σατιγιόν|Ραϊνάλδο του Σατιγιόν]], ο οποίος έγινε πρίγκηπας της Αντιόχειας ως την οριστική του αιχμαλωσία ([[1160]]) που θα έχει διάρκεια 16 ολόκληρα χρόνια. Ο ΒοϊμόνδοςΒοημούνδος ενηλικιώθηκε και έγινε επίσημα ο νόμιμος διάδοχος του πριγκιπικού θρόνου, αλλά η μητέρα του αρνήθηκε να τον αναγνωρίσει. Ο [[βασίλειο της Ιερουσαλήμ|βασιλιάς των Ιεροσολύμων]] [[Βαλδουίνος Γ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Γ΄ Ανζού]] επενέβη υπέρ του και η Κωνσταντία ζήτησε την βοήθεια του [[Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας|Αρμενικού βασιλείου της Κιλικίας]]. Τελικά οι κάτοικοι της Αντιόχειας εξεγέρθηκαν εναντίον της και την εξόρισαν ([[1163]]), δίνοντας οριστικά την εξουσία στον νόμιμο διάδοχο Βοημούνδο. Η Κωνσταντία πέθανε την ίδια χρονιά στην εξορία.

Το [[1164]] με τον [[Ραϋμόνδος Γ΄ της Τρίπολης|Ραϋμόνδο Γ΄ της Τρίπολης]] βάδισαν να υπερασπίσουν την [[Χαρίμ]], που πολιορκείτο από τον [[Νουραντίν]], με τραγικά αποτελέσματα αφού και οι δύο ηττήθηκαν και αιχμαλωτίστηκαν από τον Νουραντίν. Ο [[βασίλειο της Ιερουσαλήμ|βασιλιάς των Ιεροσολύμων]] [[Αμαλρίκ Α΄ της Ιερουσαλήμ|Αμαλρίκ Α΄ Ανζού]] και ο γαμπρός του Ραϋμόνδου Βυζαντινός αυτοκράτορας [[Μανουήλ Α΄|Μανουήλ Α΄ Κομνηνός]] που είχε παντρευτεί την αδελφή του Μαρία Πουατιέ τον ελευθέρωσαν έναντι του υψηλού ποσού των 150.000 δηναρίων. Ο ΒοϊμόνδοςΒοημούνδος επισκέφτηκε την [[Κωνσταντινούπολη]], δήλωσε την υποταγή του στον Μανουήλ και υποσχέθηκε την εγκατάσταση Έλληνα πατριάρχη στην [[Αντιόχεια]], του Αθανασίου Β΄, κάτι που έφερε την έντονη αντίδραση του Λατίνου πατριάρχη [[Έμερι της Λιμόζ]].

Το [[1166]] ο μέλλων Βυζαντινός αυτοκράτορας [[Ανδρόνικος Α΄|Ανδρόνικος Α΄ Κομνηνός]] διοικητής τότε της [[Κιλικία|Κιλικίας]] έφτασε στην [[Αντιόχεια]] και γοητευμένος από την ομορφιά της αδελφής του πρίγκηπα, [[Φιλίππη της Αντιόχειας|Φιλίππης]], ήθελε να την παντρευτεί. Λόγω του ότι μια άλλη της αδελφή είχε παντρευτεί τον Βυζαντινό αυτοκράτορα ξάδελφο του Ανδρόνικου, οι ΒοϊμόνδοςΒοημούνδος και Μανουήλ αρνήθηκαν λόγω των προβλημάτων που θα δημιουργούσε ο γάμος με την εκκλησία. Ο ΒοϊμόνδοςΒοημούνδος επιτέθηκε στην [[Αρμενία]] ([[1172]]) λόγω συμμαχίας της με τον Νουραντίν. Αργότερα, μαζί με τον ΡαυμόνδοΡαϋμόνδο Γ΄ και τον [[Φίλιππος της Φλάνδρας|Φίλιππο, κόμη της Φλάνδρας]], που είχε έρθει για προσκύνημα, πολιόρκησαν την Χαρίμ χωρίς αποτέλεσμα κι εγκατέλειψαν την πολιορκία ([[1177]]).

Οι ΒοϊμόνδοςΒοημούνδος και ΡαϊμόνδοςΡαϋμόνδος θέλησαν να κάνουν επέμβαση στο [[βασίλειο της Ιερουσαλήμ|βασίλειο των Ιεροσολύμων]] ([[1180]]), την εποχή που κυβερνούσε ο [[λέπρα|λεπρός]] βασιλιάς [[Βαλδουίνος Δ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Δ΄]], ο οποίος επρόκειτο λόγω της ασθένειας του να πεθάνει πρόωρα χωρίς διαδόχους. Ο θρόνος θα πήγαινε στον σύζυγο της αδελφής του [[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σιβύλλας]], η οποία μετά τον θάνατο του πρώτου συζύγου της, [[Γουλιέλμος ο Μομφερατικός|Γουλιέλμου του Μομφερράτου]], αναζητούσε νέο σύζυγο ώστε να διαδεχτεί και τον θρόνο. Οι ΒοϊμόνδοςΒοημούνδος και ΡαυμόνδοςΡαϋμόνδος σαν ξαδέλφια του Βαλδουίνου και της Σιβύλλης αναζητούσαν να την παντρέψουν με τον υποτελή τους, [[Βαλδουίνος του Ιμπελίν|Βαλδουίνο]] του [[Ιμπελίν]], ο βασιλιάς όμως προτίμησε να την παντρέψει με τον ευγενή [[Γκυ των Λουζινιάν]].

== ΑπέκρουσεΑπόκρουση τοντου Σαλαντίν στην Αντιόχεια ==

Εκείνη την εποχή ο ΒοϊμόνδοςΒοημούνδος χώρισε την σύζυγο του, [[Θεοδώρα Κομνηνή]], προκειμένου να παντρευτεί μια κοινή γυναίκα αποκαλούμενη Σιβύλλη, κάτι που έφερε τον αφορισμό από τον [[πάπας Αλέξανδρος Γ΄|πάπα Αλέξανδρο Γ΄]]. Αντέδρασε έντονα στην απόφαση του πάπα φυλακίζοντας τον πατριάρχη Έμερι, πολλούς επισκόπους ακόμα λεηλατώντας τις περιουσίες τους, ενώ έδιωξε και την μεσολαβητική αποστολή του πατριάρχη των Ιεροσολύμων Ηρακλείου ([[1181]]). Δέχτηκε την επίθεση του [[Σαλαντίν]] ([[1181]]) και αναγκάστηκε να πουλήσει την [[Ταρσός|Ταρσό]] στον βασιλιά [[Ρουμπέν Γ΄ της Αρμενίας]], προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα να υπερασπίσει την Αντιόχεια.

Την ίδια εποχή στα [[Ιεροσόλυμα]] ο βασιλιάς [[Βαλδουίνος Δ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Δ΄]] γινόταν όλο και περισσότερο ανίκανος και ο γιος της [[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σιβύλλης]] [[Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Ε΄]] στέφθηκε συμβασιλιάς, ο Βαλδουίνος Δ΄ πέθανε ([[1185]]), αλλά αμέσως μετά πέθανε και ο Βαλδουίνος Ε΄ σε βρεφική ηλικία. Οι ευγενείς δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τον [[Γκυ των Λουζινιάν|Γκύ]] και την Σιβύλλη να ανέβουν στον θρόνο των Ιεροσολύμων, βασιλεία που στάθηκε καταστροφική για την πόλη. Το βασίλειο των Ιεροσολύμων καταστράφηκε από τον [[Σαλαντίν]] στην [[μάχη του Χαττίν]] ([[1187]]). Ο ΒοϊμόνδοςΒοημούνδος δεν ήταν παρών, αλλά ο γιος του, ΡαϊμόνδοςΡαϋμόνδος, δραπέτευσε στην [[Τρίπολη (Λίβανος)|Τρίπολη]]. Αμέσως μετά ο Σαλαντίν πολιόρκησε την Αντιόχεια, αλλά ο ΒοϊμόνδοςΒοημούνδος με την βοήθεια ισχυρού [[Σικελία|Σικελικού]] στόλου τον απέκρουσε επιτυχώς. Ο [[Ραϋμόνδος Γ΄ της Τρίπολης]] πέθανε αμέσως μετά την μάχη του Χαττίν, ορίζοντας διάδοχο τον μεγαλύτερο γιο του ΒοϊμόνδουΒοημούνδου, ΡαϊμόνδοΡαϋμόνδο, κάτι που ο πατέρας του το αγνόησε, εγκαθιστώντας κόμη τον δεύτερο γιο του, ΒοϊμόνδοΒοημούνδο Δ΄.

Το [[1190]] κατέφθασαν οι στρατιές της [[Γ΄ Σταυροφορία|Γ΄ Σταυροφορίας]] υπό τον [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκο Α΄ Χοχενστάουφεν τον επιλεγόμενο Μπαρμπαρόσα]], που πέθανε στον δρόμο. Ο ΒοϊμόνδοςΒοημούνδος Γ' δεν ήθελε να ανακατευτεί σε νέο πόλεμο με τον Σαλαντίν, προτιμώντας να μείνει ουδέτερος. Το [[1194]] συνελήφθη αιχμάλωτος από τον βασιλιά της Αρμενίας [[Λέων Β΄ της Αρμενίας|Λέοντα Β΄ Ρουπενιδών]], που κατέλαβε το [[Μπαγκράς]] και τα βόρεια φρούρια της Αντιόχειας. Απελευθερώθηκε ([[1195]]) με την μεσολάβηση του βασιλιά των Ιεροσολύμων [[Ερρίκος Β΄ της Καμπανίας|Ερρίκου Β΄ της Καμπανίας]] και έκανε συμμαχία με τον Αρμένιο βασιλιά, αφού πάντρεψε τον μεγαλύτερο γιο του, Ραϋμόνδο, με την κόρη του Ρουμπέν Γ΄, αδελφού του βασιλιά, [[Αλίκη της Αρμενίας]].

** [[ΒοϊμόνδοςΒοημούνδος Δ΄ της Αντιόχειας]]