Λέσχη των Κορδελιέρων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 5:
Η λέσχη πήρε το όνομα της από την συνοικία των Κορδελιέρων, περίφημη περιοχή του [[Παρίσι|Παρισιού]] για τον ριζοσπαστισμό της, και σύμφωνα με τον [[Καμίγ Ντεμουλέν]], "το μόνο καταφύγιο όπου η ελευθερία δεν έχει παραβιαστεί." Αυτή η συνοικία, υπό την ηγεσία του [[Ζωρζ Ζακ Νταντόν|Ζόρζ Νταντόν]], έπαιξε σημαντικό ρόλο στην [[Άλωση της Βαστίλης|Κατάληψη της Βαστίλης]], και ήταν σπίτι πολλών αξιόλογων προσωπικοτήτων της Επανάστασης, συμπεριλαμβανομένου του Δαντόν, του Ντεμουλέν, και του[[ Ζαν Πολ Μαρά]], εξαιτίας του οποίου η περιοχή βρέθηκε σε κατάσταση πολιτικής εξέγερσης, όταν, τον Ιανουάριο του 1790, αρνήθηκε να επιτρέψει την σύλληψή του από την Παρισινή Φρουρά.
 
Έχοντας εκδώσει, τον Νοέμβριο του 1789, μια διακήρυξη, και επιβεβαιώνοντας την πρόθεσή της να "αντιταχθεί, όσο μπορεί, στις τυχόν επιβλαβείς πράξεις των εκπροσώπων της Κομμούνας στα δικαιώματα των ψηφοφόρων της", η συνοικία των Κορδελιέρων ήταν σε διαρκή σύγκρουση με την Παριζιάνικη κυβέρνηση όλο τον χειμώνα και την άνοιξη του 1790. Τον Μάιο και τον Ιούνιο του 1790, οι προηγούμενες εξήντα συνοικίες του Παρισιού με διάταγμα της [[Εθνοσυνέλευσης]], αντικαταστάθηκαν από σαράντα οκτώ τομείς. Αυτή η αναδιάρθρωση κατάργησε την συνοικία των Κορδελιέρων.
 
Προσδοκώντας την διάλυση της [[Εθνοσυνέλευσης]], οι ηγέτες της περιοχής ίδρυσαν, τον Απρίλιο του 1790, την ''Κοινωνία των Φίλων των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη'', μια λαϊκιστική λέσχη, η οποία θα χρησίμευε ως ένα εναλλακτικό μέσο για την επίτευξη των στόχων και των συμφερόντων της περιοχής. Η λέσχη πραγματοποιούσε τις συνεδριάσεις της στο Μοναστήρι των Κορδελιέρων ([[Τάγμα των Φραγκισκανών|Φραγκισκανών]]), και γρήγορα έγινε γνωστή ως ''Λέσχη των Κορδελιέρων''. Το σύνθημά της ήταν: ''Ελευθερία – Ισότητα – Αδελφοσύνη''.
 
Οι τιμές της συνδρομής για την λέσχη ήταν σταθερά χαμηλές και έτσι ήταν προσιτή σε ένα πιο ευρύ φάσμα πολιτών σε αντίθεση με άλλες πολιτικές λέσχες, συμπεριλαμβανομένης και της [[Λέσχης των Ιακωβίνων]]. Δεν υπήρχαν περιορισμοί στην ένταξη. Οι Κορδελιέροι παρουσίαζαν τους εαυτούς τους ως φίλους του λαού και υπερηφανευόταν για την παρουσία εργαζόμενων ανδρών και γυναικών στην λέσχη τους. Μια σύγχρονη αναφορά περιγράφει μια συνάντηση:<blockquote>Περίπου τριακόσια άτομα και των δύο φύλων γεμίζουν το χώρο, τα ρούχα τους ήταν τόσο απεριποίητα και τόσο βρώμικα που μοιάζουν με ρούχα επαιτών. Η [[Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη|Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου]] είναι κολλημένη στον τοίχο, στεφανωμένη με σταυρωτά μαχαίρια. Προτομές του [[Μάρκος Ιούνιος Βρούτος|Βρούτου]] και του [[Γουλιέλμος Τέλλος|Γουλιέλμου Τέλλου]] έχουν τοποθετηθεί σε κάθε πλευρά, για να προστατεύουν την Διακήρυξη. Πίσω από το βήμα του ομιλητή, τοποθετημένες σε υποστηρικτικές βάσεις, ξεπροβάλλουν οι προτομές του [[Μιραμπό]] και του [[Κλοντ Αντριέν Ελβέτιος|Ελβέτιου]], με τον [[Ζαν-Ζακ Ρουσσώ]] στη μέση.</blockquote>Ωστόσο, η πλειοψηφία των Κορδελιέρων ήταν μέλη της αστικής τάξης, και η ηγεσία των, σε μεγάλο βαθμό προέρχονταν από την μορφωμένη μεσαία τάξη.