Λέσχη των Κορδελιέρων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 3:
== Ιστορία ==
[[Αρχείο:CordeliersConvent.jpg|αριστερά|μικρογραφία|275x275εσ|Η Μονή των Κορδελιέρων, το 1793.]]
Η λέσχη πήρε το
Έχοντας εκδώσει, τον Νοέμβριο του 1789, μια διακήρυξη, και επιβεβαιώνοντας την πρόθεσή της να "αντιταχθεί, όσο μπορεί, στις τυχόν επιβλαβείς πράξεις των εκπροσώπων της Κομμούνας στα δικαιώματα των ψηφοφόρων της", η συνοικία των Κορδελιέρων ήταν σε διαρκή σύγκρουση με την Παριζιάνικη κυβέρνηση όλο τον χειμώνα και την άνοιξη του 1790. Τον Μάιο και τον Ιούνιο του 1790, οι προηγούμενες εξήντα συνοικίες του Παρισιού με διάταγμα της [[Εθνοσυνέλευσης]]
Προσδοκώντας την διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, οι ηγέτες της περιοχής ίδρυσαν, τον Απρίλιο του 1790, την ''Κοινωνία των Φίλων των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη'', μια λαϊκιστική λέσχη, η οποία θα χρησίμευε ως ένα εναλλακτικό μέσο για την επίτευξη των στόχων και των συμφερόντων της περιοχής. Η λέσχη πραγματοποιούσε τις συνεδριάσεις της στο Μοναστήρι των Κορδελιέρων ([[Τάγμα των Φραγκισκανών|Φραγκισκανών]]), και γρήγορα έγινε γνωστή ως ''Λέσχη των Κορδελιέρων''. Το σύνθημά της ήταν: ''Ελευθερία – Ισότητα – Αδελφοσύνη''.
Οι τιμές της συνδρομής για την λέσχη ήταν σταθερά χαμηλές και έτσι ήταν προσιτή σε ένα πιο ευρύ φάσμα πολιτών σε αντίθεση με άλλες πολιτικές λέσχες, συμπεριλαμβανομένης και της [[Λέσχης των Ιακωβίνων]]. Δεν υπήρχαν περιορισμοί στην ένταξη. Οι Κορδελιέροι παρουσίαζαν τους εαυτούς τους ως φίλους του λαού και υπερηφανευόταν για την παρουσία εργαζόμενων ανδρών και γυναικών στην λέσχη τους. Μια
Στις 21 Ιουνίου 1791, μετά την αποτυχημένη προσπάθεια της βασιλικής οικογένειας να εγκαταλείψει το Παρίσι, οι Κορδελιέροι προώθησαν ένα αίτημα στην [[Εθνοσυνέλευση]] με θέμα την εκθρόνιση του βασιλιά [[Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΣΤ΄]] ή την διενέργεια εθνικού δημοψηφίσματος για το μέλλον της μοναρχίας
Οι Κορδελιέροι συμμετείχαν ενεργά στο σχεδιασμό και στην εκτέλεση της [[εξέγερσης της 10ης Αυγούστου του 1792]]. Ο
Μετά από αυτή την εξέγερση και τις [[Σφαγές του Σεπτέμβρη]] που ακολούθησαν, η λέσχη έγινε όλο και περισσότερο ριζοσπαστική, ιδιαίτερα με τους [[Εμπερτιστές]], που υποστήριξαν ακραία μέτρα για να εντείνουν τον Τρόμο.
Γραμμή 33:
** [[Καμίγ Ντεμουλέν]]
** Πιέρ Φιλιπό
** Μπέρτραντ Μπαρέρ
** Φαμπρ ντε Εγκλατίν
** Πιέρ-Φρανσουά-
** [[Πιερ Σοντερλό ντε Λακλό]]
* '''Άλλοι
** [[Ζαν Πολ Μαρά|Ζαν-Πολ Μαρά]]
** Ζαν-Μπατίστ Καρρέρ
Γραμμή 53:
== Αναφορές ==
* Belloc, Hilaire. [https://catalog.hathitrust.org/Record/008686826 ''Danton: A Study.''] New York: Charles Scribner Sons, 1899.
* Castelot, Andre & Decaux, Alain. ''Le Grand Dictionnaire d'histoire de la France''. Paris: Éditions Fayard, 1979.
* Hammersley, Rachel. ''French Revolutionaries and English Republicans: The Cordeliers Club 1790–1794''. Rochester: Boydell & Brewer Inc., 2005.
* Rose, Robert Barrie. ''The Making of the Sans-Culottes''. Manchester: Manchester University Press, 1983.<br>
▲== Δείτε επίσης ==
* Η Κοινωνία των Φίλων της Αλήθειας
|