Κέρος Κυκλάδων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Κέρος''' είναι νησίδα βορειοδυτικά της [[Αμοργός|Αμοργού]] με ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Στην αρχαιότητα το νησί ονομαζόταν ''Κέρεια'' ή ''Κερία'', με την πρώτη αναφορά του ονόματός του να γίνεται το 425 π.X., σε μια επιγραφή με τα ονόματα των φορολογουμένων συμμάχων της [[Αθηναϊκή δημοκρατία|Αθηναϊκής δημοκρατίας]]. Ορεινή, άγονη, χωρίς πηγές πόσιμου νερού και χωρίς δυνατότητες εύκολης πρόσβασης, η Κέρος διαθέτει ως κυριότερο πέτρωμα το [[μάρμαρο]] και μάλιστα το λευκό και λεπτόκοκκο επικρατεί των άλλων. Η επιφάνειά της εκτιμάται στα 15,042 [[Τετραγωνικό χιλιόμετρο |τ.χλμ.]] ενώ έχει μήκος ακτών 27 χιλιόμετρα.

 

 

Στην Κέρο στην τοποθεσία Κάβος Δασκαλιού έχει εντοπιστεί πλήθος αρχαιολογικών ευρημάτων που χρονολογούνται από την εποχή του [[Κυκλαδικός πολιτισμός|Κυκλαδικού πολιτισμού]], μεταξύ αυτών και πολλά [[κυκλαδικό ειδώλιο|κυκλαδικά ειδώλια]], κάτι που κάνει τους ερευνητές να υποθέτουν ότι στο νησί υπήρχε κατά την [[Πρωτοκυκλαδική εποχή]] λατρευτικό κέντρο παρόμοιας εμβέλειας με το Ιερό του Απόλλωνος στη [[Δήλος|Δήλο]] στα κλασικά χρόνια. Στην απέναντι νησίδα [[Δασκαλιό]] έχει εντοπιστεί εκτεταμένος οχυρωμένος οικισμός της ίδιας εποχής. Λόγω του πολιτιστικού της πλούτου αυτού έχει λεηλατηθεί επανειλημμένα κατά το παρελθόν από [[λαθρανασκαφή|λαθρανασκαφείς]] [[αρχαιοκάπηλος|αρχαιοκάπηλους]]. Από εκεί προέρχεται ο λεγόμενος «Θησαυρός της Κέρου», παλαιότερα στην συλλογή Ερλενμαγερ και σήμερα, το μεγαλύτερο τμήμα του, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Συστηματικές ανασκαφές διενεργήθηκαν από την Αρχαιολογική Υπηρεσία το 1963, το 1967. Ευρήματα από την Κέρο εκτίθενται στο Μουσείο της Νάξου.