Στην Ταυρίδα η Ιφιγένεια έμεινε πολύ καιρό ως ιέρεια της Αρτέμιδας. Είχε ως αποστολή να θυσιάζει όποιοόποιον ξένο έφθανε στη χώρα. Κάποια μέρα όμως αναγνώρισε στο πρόσωπο δύο ξένων που τους έφεραν για θυσία τον ίδιο τον αδελφό της, τον [[Ορέστης|Ορέστη]], και τον φίλο του, τον [[Πυλάδης|Πυλάδη]]. Οι δύο φίλοι είχαν πάει στην Ταυρίδα μετά από χρησμό του [[Μαντείο των Δελφών|Μαντείου των Δελφών]] για να αρπάξουν το [[ξόανο]] της Αρτέμιδας. Αυτή ήταν η απαίτηση των θεών για να εξαγνισθεί ο Ορέστης από τον φόνο της μητέρας τους Κλυταιμνήστρας. Η Ιφιγένεια τότε εγκατέλειψε το αξίωμά της, τους παρέδωσε το ιερό ξόανο και δραπέτευσε μαζί τους στην Ελλάδα. Ο [[Σοφοκλής]], στη χαμένη [[τραγωδία]] του ''«Χρύσης»'', περιελάμβανε κάποιο επεισόδιο σχετικό με την επιστροφή των φυγάδων: Η Ιφιγένεια και οι δύο φίλοι έφθασαν στην πόλη [[Σμίνθιο]], όπου ιερέας του Απόλλωνα ήταν ο [[Χρύσης]], γνωστός από την ''[[Ιλιάδα]]''. Ο Χρύσης είχε μαζί του τον γιο της κόρης του, της [[Χρυσηίς|Χρυσηίδας]], και του Αγαμέμνονα. Το παιδί αυτό λεγόταν επίσης Χρύσης. Μόλις έφθασαν οι φυγάδες καταδιωκόμενοι από τον βασιλιά της Ταυρίδας [[Θόας|Θόαντα]], ο νεαρός Χρύσης τους συνέλαβε και ετοιμαζόταν να τους παραδώσει στον Θόαντα. Ο παππούς του τότε του απεκάλυψε ότι ήταν γιος του Αγαμέμνονα και συνεπώς ετεροθαλής αδελφός των δύο από τους τρεις συλληφθέντες. Κατόπιν αυτού ο νεαρός Χρύσης σκότωσε τον Θόαντα και ακολούθησε τα αδέλφια του στις Μυκήνες. Μία παράδοση πάντως εμφανίζει την Ιφιγένεια ως κόρη της Χρυσηίδας και όχι της Κλυταιμνήστρας, και άλλη ως κόρη του [[Θησέας|Θησέως]] και της [[Ωραία Ελένη|Ελένης]].
