Το [[1896]] τα μετάλλια των νικητών ήταν αργυρά και χάλκινα για τους δεύτερους.<ref>http://www.bbc.co.uk/news/uk-14291544#summer-1896</ref>. Από τους ολυμπιακούς αγώνες του Παρισιού το 1900 και μετά, τα μετάλλια ήτανείναι χρυσά για τον νικητή, αργυρά για τον δεύτερο, μπρούτζινα για τον τρίτο και όχι χάλκινα όπως είναι γνωστά στους Έλληνες<ref>http://www.bbc.co.uk/news/uk-14291544#summer-1900</ref>. Το έθιμο της απονομής χρυσού-αργυρού-χάλκινου μεταλλίου για τις τρεις πρώτες θέσεις χρονολογείται από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του [[1900]] και από τότε έχει υιοθετηθεί και από πολλές άλλες αθλητικές διοργανώσεις. Το κόψιμο των μεταλλίων είναι ευθύνη της διοργανώτριας πόλης. Από το [[1928]] μέχρι το [[1968]] το σχέδιο ήταν πάντα το ίδιο: η μία όψη έδειχνε ένα σχέδιο του [[Φλωρεντία|Φλωρεντίνου]] καλλιτέχνη [[Τζιουζέπε Κασιόλι]] με κείμενο με την διοργανώτρια πόλη, ενώ η άλλη όψη έδειχνε ένα άλλο σχέδιο ενός Ολυμπιακού πρωταθλητή. Από το [[1972]] μέχρι το [[2000]] το σχέδιο του Κασιόλι (ή κάποια ελαφριά παραλλαγή του) παρέμεινε στη μία όψη, ενώ η άλλη όψη είχει ένα σχέδιο εθίμου από τη διοργανώτρια πόλη. Μετά τη διαπίστωση πως το σχέδιο του Κασιόλι έδειχνε ένα Ρωμαϊκό αμφιθέατρο για Αγώνες που ήταν αρχικά Ελληνικοί, δημιουργήθηκε ένα νέο σχέδιο για τους [[Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 2004|Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας 2004]]. Τα μετάλλια των [[Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες|Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων]] είχαν πιο ποικίλα θέματα.
