Φρειδερίκος της Έσσης-Έσβεγκε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 6:
Ο πατέρας του, από τον πρώτο γάμο είχε γιους τον [[Όθων της Έσσης-Κάσσελ|Όθωνα]], που απεβίωσε το 1617 και τον [[Γουλιέλμος Ε΄ της Έσσης-Κάσσελ|Γουλιέλμο Ε΄]]. Η δεύτερη σύζυγος του Μαυρικίου, η Ιουλιανή τον πίεσε να παραχωρήσει το 1/4 της Έσσης-Κάσσελ (το Ρότενμπουργκ) στους τρεις γιούς της. Το 1637 ο Μαυρίκιος ήταν στα πρόθυρα χρεωκοπίας και παραιτήθηκε υπέρ του Γουλιέλμου Ε΄· το 1632 απεβίωσε. Ο Γουλιέλμος Ε΄ τον διαδέχθηκε στο Κάσσελ και ο τρίτος γιος [[Χέρμαν Δ΄ της Έσσης-Ρότενμπουργκ|Χέρμαν Δ΄]] έλαβε το Ρότενμπουργκ. Το 1648 η Έσση-Κάσσελ απέκτησε εδάφη, που ο Γουλιέλμος Ε΄ έδωσε ως πρόσοδο (appanage) στους νεότερους, ετεροθαλείς αδελφούς του: ο Φρειδερίκος έλαβε το Έσβεγκε και ο [[Ερνέστος της Έσσης-Ράινφελς|Ερνέστος]] το Ράινφελς (πρώην κομητεία του Καττσενελνμπόγκεν). Οι περιοχές ήταν υποτελείς στην Έσση-Κάσσελ.
 
Ο πατέρας του Μαυρίκιος είχε ζήσει στο Έσβεγκε ως το 1632 που απεβίωσε, οπότε η χήρα του Ιουλιανή μετακινήθηκε στο Ρότενμπουργκ. Ο Φρειδερίκος έκανε επιτυχημένη στρατιωτική σταδιοδρομία στο Σουηδικό στρατό, όπου έγινε αντιστράτηγος. Κατά τον Τριακονταετή Πόλεμο η πόλη και το κάστρο του Έσβεγκε λεηλατήθηκαν (1637). Ο Φρειδερίκος θα πρέπει να πήγε στο Έσβεγκε μετά το γάμο του με την αδελφή τουτού [[Κάρολος Ι΄ Γουσταύος της Σουηδίας|Καρόλου Ι΄ Γουσταύου]] της Σουηδίας (1646). Πέρασε τον περισσότερο χρόνο στη Σουηδία. Στο Έσβεγκε έζησε η σύζυγος και τα παιδιά του. Εκεί διοικούσαν οι τρεις αδελφοί του στο όνομά του· ο ίδιος έδειξε ενδιαφέρον για την ανοικοδόμηση της περιοχής του μετά το τέλος του Τριακονταετούς Πολέμου.
 
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Βόρειου Πολέμου (1655-60) διοικούσε ένα Σουηδικό σώμα. Απεβίωσε στο Πόζναν της Πολωνίας το 1655 και έπειτα από δύο έτη τάφηκε στην κρύπτη του ναού της Αγοράς του Έσβεγκε. Τον κληρονόμησε ο νεότερος αδελφός του Ερνέστος. Αν και στη χήρα του δόθηκε το κάστρο Έσβεγκε, αυτή αποσύρθηκε στο Σουηδικό φέουδο Όστερχολτς, κοντά στη Βρέμη. Το 1667 το κάστρο υποθηκεύτηκε για να προικοδοτηθεί το πρώτο τέκνο, η Χριστίνα. Η χήρα του απεβίωσε το 1692 και τάφηκε δίπλα στο σύζυγό της.