Έλενα Βενιζέλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στις [[18 Σεπτεμβρίου]] 1873 ή 1874<ref>{{cite web | url=http://www.greekencyclopedia.com/venizeloy-elena-londino-1874-parisi-1959-p1345.html | title=Βενιζέλου, Έλενα (Λονδίνο, 1874 - Παρίσι, 1959) | publisher=Εκδοτική Αθηνών | work=Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό - Τόμος: 2 | accessdate=23 Σεπτεμβρίου 2017 | pages=250}}</ref> στο [[Λονδίνο]] και ήταν κόρη του Γιάννη Σκυλίτση-Στεφάνοβικ, εμπόρου εγκατεστημένου στην [[Μεγάλη Βρετανία]], και της Βιργινίας Σεκιάρη. Από την πλευρά του πατέρα της καταγόταν από την πλούσια χιώτικη οικογένεια Σκυλίτση-Στεφάνοβικ που αποτελούσε ιδιαίτερο κλάδο της [[Οικογένεια Σκυλίτση|οικογένειας Σκυλίτση]]. Μεγάλωσε στο [[Λονδίνο]] σε εξαιρετικά εύπορο περιβάλλον. Ήταν παντρεμένη σε πρώτο γάμο με τον [[Αύγουστος Αργέντης|Αύγουστο Αργέντη]] και σε δεύτερο με τον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριο Βενιζέλο]]. Ο γάμος με τον τελευταίο πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1921 στο Highgate του Λονδίνου.

Κατά τη διάρκεια του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] υποστήριξε τον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριο Βενιζέλο]] στη διαμάχη του με τον βασιλιά [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνο Α΄]] δημοσιογραφώντας και στηρίζοντας τον οικονομικά. Με τον Βενιζέλο εγκαταστάθηκε μόνιμα στην [[Ελλάδα]] στα τέλη της δεκαετίας του 1920 και για την διαμονή του ανήγειρε<ref name="eie"/> το [[Οικία Ελευθερίου Βενιζέλου|αρχοντικό Βενιζέλου]] στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας στην [[Αθήνα]], στο οποίο διέμειναν την περίοδο [[1932]]-[[1935]]. Μετά το θάνατο του συζύγου της πούλησε<ref name="eie">[http://www.eie.gr/archaeologia/gr/arxeio_more.aspx?id=156 αρχοντικό Βενιζέλου], από την ιστοσελίδα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών</ref>, με δική της πρωτοβουλία, το αρχοντικό στο βρετανικό κράτος, το οποίο και τη χρησιμοποίησε για κατοικία του εκάστοτε Βρετανού πρέσβη.

Το [[1955]] εξέδωσε τα απομνημονεύματά της με τίτλο "« À l’ombre de Veniselos" ». Μετά το θάνατό της ιδρύθηκε το Ίδρυμα Σκυλίτση με κύριο σκοπό τη χορήγηση υποτροφιών σε Έλληνες για σπουδές στην [[Αγγλία]], ενώ η κατοικία της στο [[Λονδίνο]] δωρήθηκε στο ελληνικό κράτος για να λειτουργεί ως κατοικία του Έλληνα πρέσβη. Με δική της πρωτοβουλία ανέλαβε<ref name="elena">[http://www.hospital-elena.gr/istoria/ Ιστορικό Νοσοκομείου], από την ιστοσελίδα του Νοσοκομείου - Μαιευτηρίου Έλενα Βενιζέλου</ref> το κόστος κατασκευής πρότυπου μαιευτηρίου, στη μνήμη<ref name="elena"/> της φίλης της [[Μαρίκα Ηλιάδη|Μαρίκας Ηλιάδη]], γνωστό ως "«Μαιευτήριο Έλενας Βενιζέλου"», το οποίο βρίσκεται στην [[Αθήνα]]. Πραγματοποίησε σημαντικές δωρεές στην [[Αθήνα]], το [[Λονδίνο]], την [[Χίος|Χίο]] και τα [[Χανιά]]. Συγεκριμένα συμμετείχε στην ανέγερση του Ερυθρού Σταυρού στο [[Παρίσι]], δώρισε οικόπεδο σε γηροκομείο στο [[Λονδίνο]], κατασκεύασε το Βενιζέλειο Ωδείο και Στάδιο στα [[Χανιά]] καθώς και το Σκυλίτσειο Νοσοκομείο Χίου.

Απεβίωσε στις [[7 Σεπτεμβρίου]] [[1959]] στο [[Παρίσι]].