Opel Manta: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 51:
Τα διαθέσιμα μηχανικά σύνολα του Manta Β κυμαίνονταν από τον μικρό 1.2 λίτρων κινητήρα OHV, τον 1.6 λίτρων και τον 1.9 λίτρων CIH. Επίσης το [[1976]], ο κινητήρας GT / E Manta Σειρά Α, προσαρμόστηκε στο πρόγραμμα Μάντα Β, κερδίζοντας την Serie B Manta GT / E. Το [[1979]], ο κινητήρας του GT / E αντικαταστάθηκε από τον νέο 2.0 λίτρων CIH και σχεδιάστηκε ένα νέο σύστημα ψεκασμού της [[Bosch]] L. Η ισχύς ήταν πλέον 110 ίπποι (82 kW). Ο κινητήρας 1.9 λίτρων έγινε 2.0 λίτρων S, με καρμπυρατέρ Varajet II. Αυτός ο κινητήρας γνώρισε τεράστια απήχηση, όσοι λίγοι κινητήρες της Opel στο χρόνο, και ήταν διαθέσιμος και σε πολλές εκδόσεις του Opel Rekord. Το [[1977]], μια 3-πορτη hatchback έκδοση συμπλήρωσε το υφιστάμενο δίπορτο αυτοκίνητο. Αυτό το σχέδιο δεν ήταν μοναδικό, καθώς διατέθηκε και στο αντίστοιχο δεξιοτίμονο Vauxhall Cavalier sports hatch.
 
Αν και το συγγενικό Ασκόνα δεύτερης γενιάς / Ascona B αντικαταστάθηκε το [[1981]] από το εντελώς νέας αισθητικής Ascona C, η παραγωγή του Manta B συνεχίστηκε κανονικά. ΤοΤον Μάιο του [[1982]], ωστόσο, και οι δύο εκδόσεις του Manta έλαβαν μια ανανέωση, με μια [[Πλαστικό|πλαστική]] εμπρός αεροτομή, λογότυπα στα πλάγια για τις κορυφαίες εκδόσεις GT / E και μεταγενέστερα GSi, ένα μικρό σπόιλερ στο πίσω μέρος και τετράκλινους αεραγωγούς στη σχάρα. Επίσης, οι κινητήρες των 1.2, 1.6 και 1.9 λίτρων διακόπηκαν και να αντικαταστάθηκαν από τον 1.3 λίτρων κινητήρα OHC, έναν 1.8 λίτρων, έναν 2.0 λίτρων και τον S και Ε CIH. Το [[1983]], το Manta GT / E μετονομάστηκε σε Manta GSi.
 
Επίσης, το [[1982]] ο κινητήρας 1.8 λίτρων OHC συνδυάστηκε με το Manta B Ascona, επιτυγχάνοντας σημαντική εξοικονόμηση καυσίμων, με 14 χιλιόμετρα ανά λίτρο, ενώ για πρώτη φορά μπορούσε να δεχτεί και αμόλυβδη βενζίνη. Η έκδοση με τον 1.8 ήταν πολύ δημοφιλής και διατηρήθηκε στην παραγωγή για 5 χρόνια, μεταξύ του [[1982]] και του [[1987]]. Τα μοντέλα 2.0 S διακόπηκαν το [[1984]] και μόνο ο κινητήρας GSi ήταν διαθέσιμος με το «μεγάλο». Το [[1986]], η Opel εισήγαγε στην παραγωγή την τελευταία έκδοση της γενιάς Manta Β, το Manta Exclusive, εξοπλίζοντάς το με ό,τι καλύτερο διέθετε σε εξοπλισμό: σπορ καθίσματα Recaro με κόκκινο ύφασμα, γκρι δερμάτινο σαλόνι και την πλήρη παλέτα εξοπλισμού και είναι γνωστή για τα μοντέλα i200. Αυτό αποτελείται από δύο μονά στρογγυλά φώτα σε ένα πλαστικό κάλυμμα, ένα εμπρός σπόιλερ και πίσω αεροτομή [[Irmscher]], χαμηλότερο [[Προφυλακτήρας|προφυλακτήρα]] και πίσω αεροτομή. ΣεΣτο αυτήνExclusive βασίστηκε η επίσημη αγωνιστική έκδοση, γνωστή ως Manta 400.
 
Τελικώς, το τελευταίο αντίτυπο του Opel Manta Β παρήχθη τον Αύγουστο του [[1988]]. Μάλιστα τα τελευταία μοντέλα έφεραν έναν [[Καταλύτης|καταλύτη]] και 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο. Οι πωλήσεις του συνεχίστηκαν μέχρι το [[1989]] και τελικώς αντικαταστάθηκε τον Ιούνιο του [[1989]] από το [[Opel Calibra]], γνωστό ως '''Vauxhall Calibra''' στο [[Ηνωμένο Βασίλειο]].
 
== Σημερινή δημοτικότητα ==
Σήμερα, αυτά τα αυτοκίνητα είναι δύσκολο να βρεθούν σε καλή κατάσταση και αυστηρά αυθεντικά, χωρίς aftermarket βελτιώσεις. Ως αποτέλεσμα, η αξία τους έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια και έχουν γίνει ξανά δημοφιλή, λόγω της ελκυστικής τους εμφάνισης και της εξαιρετικής τους, για τα τότε στάνταρ, οδικής συμπεριφοράς.
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Opel_Manta"