Κωνσταντίνος ΣΤ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Infobox Royalty
|όνομα
|χρώμα
|εικόνα
|μέγεθος_εικόνας
|λεζάντα
|τίτλος = [[Κατάλογος Βυζαντινών αυτοκρατόρων|Αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]]
|περίοδος_εξουσίας = [[8 Σεπτεμβρίου]] [[780]] - [[19 Αυγούστου]] [[797]]
|ημερομηνία_στέψης =
|τόπος_στέψης =
|προκάτοχος = [[Λέων Δ΄]]
|διάδοχος = [[Ειρήνη η Αθηναία]]
|σύζυγος = [[Μαρία της Άμνιας]]<br>[[Θεοδότη]]
|επίγονοι = [[Ευφροσύνη (9ος αιώνας)|Ευφροσύνη]]<br>Ειρήνη<br>Λέων
|βασιλικός_οίκος = [[Δυναστεία των Ισαύρων]]
|πατέρας = [[Λέων Δ΄]]
Γραμμή 19 ⟶ 18 :
|ημ_γέννησης = [[14 Ιανουαρίου]] [[771]]
|τόπος_γέννησης =
|ημ_θανάτου = [[19 Αυγούστου]] [[797]] (26 ετών)
|τόπος_θανάτου =
|τόπος_ταφής =
Γραμμή 25 ⟶ 24 :
|υπογραφή =
}}
Ο '''Κωνσταντίνος ΣΤ΄''' ([[14 Ιανουαρίου]] [[771]] - [[19 Αυγούστου]] [[797]]) ήταν [[Κατάλογος Βυζαντινών αυτοκρατόρων|Βυζαντινός αυτοκράτορας]]
▲Ο '''Κωνσταντίνος ΣΤ΄''' ([[14 Ιανουαρίου]] [[771]] - [[19 Αυγούστου]] [[797]]) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας (780-797). Γιος του [[Λέων Δ΄|Λέοντος Δ΄]] (775-780) και της [[Ειρήνη η Αθηναία|Ειρήνης της Αθηναίας]]. Γεννήθηκε το 771 και στέφθηκε συμβασιλιάς το [[776]]. Διαδέχθηκε τον πατέρα του επιτροπευόμενος από τη βασιλομήτορα Ειρήνη, η οποία ασκούσε ουσιαστικά την εξουσία.
==Η επιτροπεία της Ειρήνης==
Γραμμή 35 ⟶ 32 :
Το 790 ο Κωνσταντίνος ήταν είκοσι χρόνων και έπρεπε πια ν’ αναλάβει την εξουσία. Αλλά η Ειρήνη δεν σκόπευε να την εγκαταλείψει. Είχε διαλύσει τον αρραβώνα με την Ροτρούδη για να μη ισχυροποιηθεί ο γιος της, <ref>Ζωναράς Γ΄ 358 : ''«ίνα μη δύναμιν ο υιός αυτής περιβάληται την των Φράγκων διά την αγχιστείαν»''</ref>και τον πάντρεψε, παρά την θέλησή του, με την Μαρία της Αμνίας. Ο δε ευνοούμενός της Σταυράκιος ήλεγχε τον κρατικό μηχανισμό σε βαθμό που κανείς δεν έδινε την παραμικρή σημασία στον Κωνσταντίνο.<ref>Θεοφάνης 719</ref> Συνεννοήθηκε τότε αυτός με λίγους άρχοντες να συλλάβει και να εξορίσει την μητέρα του στην Σικελία. Αλλά η Ειρήνη πληροφορήθηκε τα πάντα διά του Σταυράκιου, συνέλαβε, κούρεψε, έδειρε κι εξόρισε τους συνωμότες, τον δε Κωνσταντίνο τον έβρισε, τον χαστούκισε<ref>Θεοφάνης 720 : ''«τύψασα και λοιδορήσασα»''</ref> και τον έθεσε σε κατ’ οίκον περιορισμό. Ύστερα ζήτησε από τον στρατό να ορκιστεί ότι όσο ζούσε αυτή δεν θ’ αναγνώριζε τον Κωσταντίνο ως βασιλιά.<ref>Θεοφάνης 719-720</ref>
[[Image:Leo iv constantine vi coin.jpg|thumb|300px|right|Ο Κωνσταντίνος ΣΤ' και ο πατέρας του, Λέων Δ'.]]
Ο νέος στρατός που συγκρότησε ο Σταυράκιος στα ευρωπαϊκά θέματα, μετά την διάλυση του εικονομαχικού, ορκίστηκε βέβαια αμέσως.<ref>Θεοφάνης 720</ref> Αλλά ο στρατός της Ανατολής αντέδρασε. Εντονότερα αντέδρασε ο στρατός του θέματος των Αρμενιακών που αρνήθηκε τον όρκο και την πρόταξη του ονόματος της Ειρήνης αυτού του Κωνσταντίνου, όπως επίσης ζητήθηκε. Η Ειρήνη έστειλε τον σπαθάριο Αλέξιο Μουσελέμ για να συνετίσει τους Αρμενιακούς αλλά αυτός προσχώρησε στο κίνημα και ανέλαβε την αρχηγία των εξεγερμένων. Τώρα όλος ο στρατός της Ανατολής επευφήμησε τον Κωνσταντίνο ως μόνο βασιλιά και προχώρησε προς την Κωνσταντινούπολη. Η Ειρήνη, που δεν μπορούσε βέβαια να βασιστεί στον στρατό του Σταυράκιου,<ref>Παπαρρηγόπουλος, ''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', βιβλίον δέκατον, κεφ. Δ΄, υποκεφ. 10 </ref> αναγκάστηκε να ελευθερώσει τον Κωνσταντίνο που έσπευσε να συναντήσει τον στρατό της Ανατολής που τον αναγνώρισε μονοκράτορα και αποκήρυξε την Ειρήνη. Ύστερα ο Κωνσταντίνος μπήκε στην Πόλη, και ο Σταυράκιος, καθώς και όλοι οι ευνούχοι του Παλατιού εξορίστηκαν. Η Ειρήνη περιορίστηκε στο ανάκτορο του Ελευθερίου όπου είχε τους θησαυρούς της.<ref>Θεοφάνης 721-723</ref>
| |||