Κάρολος πρίγκιπας της Έσσης-Κάσσελ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''Κάρολος''', γερμ. Karl (19 Δεκεμβρίου 1744 - 17 Αυγούστου 1836) από τον [[Οίκος της Έσσης|Οίκος της Έσσης]...
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
Οι γονείς του έζησαν χωριστά από το 1747. Ο πατέρας του το 1749 έγινε Καθολικός και το 1755 κήρυξε τον γάμο άκυρο. Η μητέρα του πήρε τα παιδιά της (τρεις γιούς) και μετέβη στη Δανία, στην αδελφή της Λουίζα, τη σύζυγο του [[Φρειδερίκος Ε΄ της Δανίας|Φρειδερίκου Ε΄]] της Δανίας. Ο Κάρολος και οι αδελφοί του ανατράφηκαν ως Προτεστάντες και εκτός από τον [[Γουλιέλμος Α΄ της Έσσης|Γουλιέλμο Α΄]] που επέστρεψε το 1785 στην Έσση-Κάσσελ για να διαδεχθεί τον πατέρα του, ο Κάρολος και ο [[Φρειδερίκος της Έσσης-Κάσσελ|Φρειδερίκος]] έμειναν στη Δανία και έγιναν αξιωματούχοι εκεί.
 
===Αρχική σταδιοδρομία===
Ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία: το 1758 διορίστηκε συνταγματάρχης, στα 20 έτη του υποστράτηγος και το 1765 υπεύθυνος του Πυροβολικού. Το 1766 ο εξάδελφός του (γιος της Λουίζας) [[Χριστιανός Ζ΄ της Δανίας|Χριστιανός Ζ΄]] έγινε βασιλιάς της Δανίας και τον όρισε αντιστράτηγο, διοικητή της Βασιλικής Φρουράς, ιππότη του Τάγματος του Ελέφαντος και μέλος του Ιδιαιτέρου Συμβουλίου του. Διορίστηκε γενικός διοικητής της Νορβηγίας (1766-68), αν και δεν πήγε ποτέ εκεί.
 
Γραμμή 13:
Ο Κάρολος νυμφεύτηκε την εξαδέλφη του Λουίζα, άλλη αδελφή του Χρισιτανού Ζ΄. Αγόρασε την περιοχή Όφφενμπαχ-Ρούμπενχαϊμ από την Οικογένεια Έντελσχαϊμ το 1768. Τρία έτη μετά επέκτεινε το μέγαρο σε ανάκτορο. Εκεί έζησε η μητέρα του, ώσπου απεβίωσε το 1772. Το 1781 πώλησε το ανάκτορο Ρούμπενχαϊμ στον μικρότερο αδελφό του Φρειδερίκο, που έγινε ο γενάρχης της Έσσης-Κάσσελ-Ρούμπενχαϊμ.
 
===Κυβερνήτης του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν===
Το 1769 ορίστηκε κυβερνήτης των δουκάτων Σλέσβιχ & Χόλσταϊν. Διέμενε στο κάστρο Γκόττορπ του Σλέσβιχ. Το 1770 ο Χριστιανός Ζ΄ έδωσε στην αδελφή του Λουίζα το κτήμα Τέγκελχοφ και ο Κάρολος έκτισε εκεί τη θερινή διαμονή τους, το Λουίζενλουντ. Το 1772 διορίστηκε αρχηγός του στρατού της Νορβηγίας και το 1774 στρατάρχης.