Ουκρανία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τον 9ο αιώνα, στα σημερινά εδάφη της σημερινής Ουκρανίας, ιδρύθηκε από τους [[Βαράγγοι|Βαράγγους]] που έμειναν γνωστοί ως [[Ρως του Κιέβου]], το κράτος των Ρως ή Κιεβινή Ρωσία. Ήταν το πρώτο ανατολικό [[σλάβοι|σλαβικό]] κράτος και αναδείχθηκε σε ισχυρό έθνος κατά τον Μεσαίωνα, μέχρι να διαλυθεί το 12ο αιώνα. Έως τα μέσα του 14ου αιώνα τα σημερινά εδάφη της σημερινής Ουκρανίας βρίσκονταν υπό την κυριαρχία τριών εξωτερικών δυνάμεων: της [[Χρυσή Ορδή|Χρυσής Ορδής]], του [[Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας|Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας]] και του [[Βασίλειο της Πολωνίας|βασιλείου της Πολωνίας]]. Μετά τον [[Μεγάλος Βόρειος Πόλεμος|Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο]] (1700-1721) τα εδάφη διαμελίστηκαν μεταξύ των γειτονικών δυνάμεων και, από το 19ο αιώνα και μετά, το μεγαλύτερο μέρος τους ενσωματώθηκε στη [[Ρωσική Αυτοκρατορία]], με το υπόλοιπο να περιέρχεται υπό τον έλεγχο της [[Αυστροουγγαρία]]ς. Μετά από μια χαοτική περίοδο αδιάκοπου πολέμου και αρκετές προσπάθειες για ανεξαρτησία (1917-1921) μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο, η Ουκρανία προέκυψε στις 30 Δεκεμβρίου 1922 ως μία από τις ιδρυτικές δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης. Η ουκρανική επικράτεια της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας διευρύνθηκε προς τα δυτικά λίγο πριν και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και νότια το 1954 με τη μεταφορά της Κριμαίας στην επικράτεια της Ουκρανίας. Το 1945 η Ουκρανική Δημοκρατία έγινε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Από τον [[9ος αιώνας|9ο αιώνα μ.Χ.]], στηνστα επικράτειαεδάφη της σημερινής Ουκρανίας, εμφανίζεται το [[Κράτος των Ρως]] με πρωτεύουσα το Κίεβο, το οποίο δεσπόζει στην [[Εμπορική Οδός Βαράγγων - Ελλήνων|Εμπορική Οδό Βαράγγων - Ελλήνων]]. Ο εκχριστιανισμός των πληθυσμών της περιοχής επήλθε το [[988]], όταν ο πρίγκιπας [[Βλαδίμηρος Α' του Κιέβου|Βλαδίμηρος]] βαπτίστηκε στα νερά του [[Δνείπερος|Δνείπερου]] από ιερείς που έφτασαν από το Βυζάντιο, με το οποίο είχε στενές εμπορικές σχέσεις. Ο Βλαδίμηρος έλαβε το χριστιανικό όνομα «Βασίλειος» προς τιμήν του αυτοκράτορα του Βυζαντίου [[Βασίλειος Β'|Βασιλείου Β']]. Συμβολικά μάλιστα γκρέμισε το άγαλμα του ειδωλολατρικού θεού [[Περούν]] που δέσποζε σε λόφο πάνω από το Κίεβο. Το Κράτος των Ρως βρίσκονταν πάνω στην εμπορική οδό που ονομάζεται ''από τους Βαράγγους στους Έλληνες''.

Από το [[1325]] μέχρι και [[1648]] ητα Ουκρανίαεδάφη βρισκόταντης σημερινής Ουκρανίας βρίσκονταν υπό την κυριαρχία της [[Πολωνολιθουανική Κοινοπολιτεία|Πολωνολιθουανικής Κοινοπολιτείας]]. Το 1648, μετά την κατάργηση των προνομίων των [[Κοζάκοι|Κοζάκων]], ξέσπασε εξέγερση με επικεφαλής τον ηγέτη - [[Αταμάνος|Αταμάνο]] των [[Κοζάκοι|Κοζάκων]] [[Μπογκντάν Χμελνίτσκι]]. Ο Χμελνίτσκι ζήτησε βοήθεια αρχικά από τους [[Τάταροι|Τατάρους]] της Κριμαίας και ακολούθως από τους [[Ρώσοι|Ρώσους]]. Ο [[Τσάρος]] της Ρωσίας [[Αλέξιος της Ρωσίας|Αλέξιος]] συμφώνησε να βοηθήσει τους Κοζάκους υπό τον όρο ότι μετά την επικράτηση του επί των [[Πολωνοί|Πολωνών]] ο Χμελνίτσκι και οι εξεγερθέντες Κοζάκοι θα ενώνονταν με τη Ρωσία, όπως και έγινε με τη [[Συμφωνία του Περεγιεσλάβ]] το [[1656]]. Η κυριαρχία της Ρωσίας στην περιοχή εδραιώθηκε μετά τη νίκη των Ρώσων επί των [[Σουηδία|Σουηδών]] στη [[Μάχη της Πολτάβα|Πολτάβας]] το [[1709]] (οι τελευταίοι μετά την αποδυνάμωση των Πολωνών κατέλαβαν την Κοινοπολιτεία και επιτέθηκαν εναντίον της [[Ρωσία]]ς), και κυρίως μετά τις [[Διαιρέσεις της Πολωνολιθουανικής Κοινοπολιτείας]] το [[1795]].