Αοιδός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''αοιδός''' <ref>{{cite book|last=Νεώτερο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ήλιος|pages=τόμος 3 , σελίδα 170}}</ref><ref>{{cite web|title=αοιδός|url=http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/search.html?lq=%CE%B1%CE%BF%CE%B9%CE%B4%CF%8C%CF%82|publisher=Πύλη για την Ελληνική γλώσσα}}</ref> στην [[αρχαία Ελλάδα]] ήταν ποιητής που [[Συνθέτης|συνέθετε]] αλλά και τραγουδούσε [[Έπος|επικά]] ποιήματα. Στο έπος ''[[Οδύσσεια]]'' του [[Όμηρος|Ομήρου]] ο αοιδός εμφανίζεται σαν πρόσωπο σεβαστό<ref>«πᾶσι γὰρ ἀνθρώποισιν ἐπιχθονίοισιν ἀοιδοὶ τιμῆς ἔμμοροί εἰσι καὶ αἰδοῦς», [[s:Οδύσσεια/θ#v470|Οδύσσεια/θ 479-480]]</ref>, στο παλάτι του [[Μενέλαος|Μενέλαου]] να τραγουδάει με τη συνοδεία [[Φόρμιγξ|φόρμιγγας]]<ref>«μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖος ἀοιδὸς φορμίζων», [[s:Οδύσσεια/δ#v10|Οδύσσεια/δ 17]]</ref> και στην [[Ιλιάδα]] σαν μοιρολογητής<ref>«παρὰ δ' εἷσαν ἀοιδοὺς θρήνων ἐξάρχους», [[s:Ιλιάς/Ω#v720|Ιλιάς/Ω 720]]</ref>. Επώνυμοι αοιδοί της ''Οδύσσειας'' ήταν ο [[Φήμιος]] και ο [[Δημόδοκος (Φαίακας αοιδός)|Δημόδοκος]]. Συμμετείχαν σε λαϊκά πανηγύρια, συμπόσια αρχόντων, δημόσιους αγώνες κλπ και έτερπαν τους ακροατές ψάλλοντας ή απαγγέλοντας τα επικά αυτά ποιήματα. Ο λαός τους σέβονταν επειδή τους θεωρούσαν κάτι σαν θεούς αφού μπορούσαν να θυμούνται εκαντοντάδες στοίχους απ' έξω. Αυτοί το απέδιδαν στις Μούσες, πως τους διαφώτιζαν να στο να αποστηθίζουν πάρα πολλούς στοίχους.