|
|θυρεός =
}}
Ο '''Πάπας Ονώριος Α΄''' (... - [[12 Οκτωβρίου]] [[638]]) διετέλεσεήταν [[Πάπας]] από τις [[27 Οκτωβρίου]] του [[625]] έως το θάνατό του το [[638]]<ref>[http://en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_%281913%29/Pope_Honorius_I Pope Honorius I] Καθολική Εγκυκλοπαίδεια, Νέα Υόρκη (1913) Robert Appleton Company</ref>.
ΜεΟ βάσηΟνώριος, σύμφωνα με το ''[[Liber Pontificalis]]'', ο Πάπας Ονώριος καταγότανπροερχόταν από την [[Καμπανία (Ιταλία)|Καμπανία]] και ήταν γιος του πρόξενουύπατου Πετρώνιου. ΕκλέχτηκεΈγινε Πάπας στις 27 Οκτωβρίου του 625, δύο ημέρες μετά το θάνατο του προκατόχου του, [[Πάπας Βονιφάτιος Ε΄|Βονιφάτιου Ε΄]]. Ο εορτασμός της Υψώσεως του[[Σταυρός του Ιησού Χριστού|Τιμίου Σταυρού]] λέγεται ότι θεσπίστηκεκαθιερώθηκε τηνκατά τη περίοδοδιάρκεια της παποσύνης του, η οποία σημαδεύτηκεσηματοδοτήθηκε επίσης μεαπό αξιοσημείωτησημαντική [[ιεραποστολή|ιεραποστολική]] δράση. ΣημαντικόΜεγάλο μέρος της δράσης αυτής έλαβε χώραεπικεντρώθηκε στην [[Αγγλία]] και, ειδικά στο [[Ουέσσεξ]]. ΚατόρθωσεΚατάφερε επίσης να εξομοιώσειευθυγραμμίσει τον εορτασμό τουτις [[ΠάσχαΙρλανδία|ιρλανδικές]] τωνεορτές του [[Ιρλανδία|ΙρλανδώνΠάσχα]] με αυτόν τηςτην υπόλοιπηςυπόλοιπη ΡωμαιοκαθολικήςΚαθολική ΕκκλησίαςΕκκλησία.
Ο Ονώριος συμμετείχε στις πρώτες συζητήσεις σχετικά με το δόγμα του [[Μονοθελητισμός|Μονοθελητισμού]], που δίδασκε ότι ο Χριστός έχει μόνο μία ενέργεια και θέληση, σε αντίθεση με τη διδασκαλία ότι έχει δύο ενέργειες και θελήσεις, ανθρώπινη και θεϊκή<ref>[http://www.newadvent.org/cathen/10502a.htm Monothelitism and Monothelites] Catholic Encyclopedia</ref>. O [[Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως|Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως]] [[Πατριάρχης Σέργιος Α΄|Σέργιος Α']] έγραψε μία αρχική επιστολή που ενημέρωνε τον Ονώριο για την αμφισβήτηση του Μονοθελητισμού, ζητώντας από τον Ονώριο να υποστηρίξει μία θέση που δεν θα απειλεί την ενότητα της Εκκλησίας με συζητήσεις και διαμάχες σχετικά με το αν ο Χριστός έχει μία ή δύο ενέργειες. Ο Σέργιος πρόσθεσε ότι το δόγμα των δύο ενεργειών θα μπορούσε να οδηγήσει στη λανθασμένη πεποίθηση ότι ο Χριστός έχει δύο αντιφατικές θελήσεις. Η απάντηση του Πάπα Ονώριου το 635 υποστήριξε αυτή την άποψη ότι όλες οι συζητήσεις θα πρέπει να σταματήσουν και συμφώνησε ότι ο Ιησούς δεν έχει δύο αντιφατικές θελήσεις, αλλά μία θέληση, αφού ο Ιησούς δεν έλαβε την ανθρώπινη φύση που μολύνθηκε από την πτώση του Αδάμ, αλλά την ανθρώπινη φύση όπως υπήρχε πριν από την πτώση του Αδάμ.
Ο Ονώριος ήταν υποστηρικτής του [[Μονοθελητισμός|Μονοθελητισμού]], ενός δόγματος, το οποίο προτάθηκε από το βυζαντινό αυτοκράτορα [[Ηράκλειος|Ηράκλειο]], με σκοπό να συμφιλιώσει τους [[Μονοφυσιτισμός|Μονοφυσιτιστές]] και του [[Καθολικισμός|Καθολικούς]]. Ο Μονοθελητισμός υποστήριζε ότι ο Χριστός είχε ολοκληρώσει το έργο της σωτηρίας με μία εκδήλωση της θέλησης του σαν θεάνθρωπος. Για το σκοπό αυτό, ο Ωνόριος «έστειλε το διάκονο του, Γάιο» σε μία [[σύνοδος (εκκλησιαστική)|σύνοδο]] στην [[Κύπρος|Κύπρο]] το 634, με διοργανωτή τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου [[Αρκάδιος Β΄|Αρκάδιο Β΄]] και με επιπλέον απεσταλμένους του [[Πατριάρχης Σέργιος Α΄|Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Σέργιου Α΄]]. Η αντιμονοθελητική ομάδα της Ιερουσαλήμ, με ηγέτες τον [[Μάξιμος ο Ομολογητής|Μάξιμο τον Ομολογητή]] και τον [[Σωφρόνιος Α΄ Ιεροσολύμων|Σωφρόνιο]], έστειλε στη σύνοδο αυτή τον Αναστάσιο, μαθητή του Μάξιμου, το Γεώργιο της Ρεσένα, μαθητή του Σωφρονίου, δύο μαθητές του Γεωργίου καθώς και οχτώ επισκόπους από την Παλαιστίνη. Όταν οι δύο πλευρές παρουσιάστηκαν εμπρός στον αυτοκράτορα, εκείνος επέμεινε στις μονοθελητικές του απόψεις.<ref>Γεωργίου της Ρεσένα, ''Πρώιμος βίος του Μαξίμου του Ομολογητή'', 316-7</ref>
Προφανώς αντιλήφθηκε την άνοδο του Ισλάμ και θεώρησε ότι οι αρχές της νέας θρησκείας μοιάζουν πολύ με εκείνες του [[Άρειος|Άρειου]].
Περισσότερα από 40 χρόνια μετά το θάνατό του ,ο Ονώριος Α΄ [[ανάθεμα|αναθεματίστηκε]] μαζί με τους Μονοθελήτες από την [[Τρίτη Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης|Τρίτη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης]] το 680. Το ανάθεμα που αναγνώστηκε, μετά τους επικεφαλής Μονοθελήτες αναφέρει, «και μαζί τους ο Ονώριος, ο οποίος ήταν ιεράρχης της Ρώμης, καθώς τους ακολούθησε σε όλα».
|
