Οξιράνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →top |
|||
Γραμμή 278:
|page= 98
|isbn = 0805387900}}</ref>.
* Οι 2-αλαιθανόλες μπορούν να παραχθούν επίσης με επίδραση υδατικών διαλυμάτων αλογονούχων μετάλλων σε οξιράνιο. Π.χ. με επίδραση υδατικού διαλύματος [[διχλωριούχος χαλκός|διχλωριούχου χαλκού]] (CuCl<sub>2</sub>) σε οξιράνιο έχουμε την ακόλουθη αντίδραση<ref name="oe3" />:
<div style='text-align: center;'>
[[Αρχείο:Ethylene oxide.svg|40px|Οξιράνιο]]<math> \mathrm{+\frac{1}{2} CuCl_2 + H_2O \xrightarrow{} ClCH_2CH_2OH + \frac{1}{2} Cu(OH)_2 \downarrow} </math>
Γραμμή 285:
=== Προσθήκη υδροκυανίου ===
Με επίδραση [[υδροκυάνιο|υδροκυανίου]] (HCN) έχουμε την εφαρμογή της παραπάνω αναφερόμενης γενικής αντίδρασης για A = CN και Z = H. Παράγεται [[3-υδροξυπροπανονιτρίλιο]]:
<div style='text-align: center;'>
[[Αρχείο:Ethylene oxide.svg|40px|Οξιράνιο]]<math> \mathrm{+ HCN \xrightarrow{} HOCH_2CH_2CN} </math>
Γραμμή 366:
</div>
Εντελώς παρόμοιες αντιδράσεις έχουμε και για αντιδράσεις οξιρανίου με άλλες οργανομεταλλικές ενώσεις, όπως για παράδειγμα με αλκυλολιθιακές ενώσεις (RLi), που επίσης μπορεί να θεωρηθεί ως μερική περίπτωση της παραπάνω αναφερόμενης γενικής αντίδρασης, με Z = Li και A = R :
<div style='text-align: center;'>
[[Αρχείο:Ethylene oxide.svg|40px|Οξιράνιο]]<math> \mathrm{+ RLi \xrightarrow{|Et_2O|} RCH_2CH_2OLi \xrightarrow{+H_2O} RCH_2CH_2OH + LiOH} </math>
Γραμμή 373:
=== Προσθήκη θειούχων ενώσεων ===
1. Όταν αντιδρά [[υδρόθειο]] (H<sub>2</sub>S) με οξιράνιο, έχουμε μερική περίπτωση της παραπάνω γενικής αντίδρασης με Z = H και A = HS, οπότε παράγεται [[2-υδροθειαιθανόλη]] ή αν το οξιράνιο βρίσκεται σε σχετική περίσσεια, μπορεί να γίνει λίγο η διαφορετική εφαρμογή Z = H (δις) και A = S, οπότε παράγεται [[2-(2-υδροξυαιθυλοθει)αιθανόλη]]. Τέλος, στην περίπτωση επίδρασης υδατικού διαλύματος υδροθείου σε μεγάλη περίσσεια οξιρανίου παράγεται [[υδροξείδιο του τρι(2-υδροξυαιθυλο)σουλφωνίου]]:
<div style='text-align: center;'>
[[Αρχείο:Ethylene oxide.svg|40px|Οξιράνιο]]<math> \mathrm{+ H_2S \xrightarrow{} HSCH_2CH_2OH} </math> <br>ή<br>[[Αρχείο:Ethylene oxide.svg|40px|Οξιράνιο]]<math> \mathrm{+ \frac{1}{2} H_2S \xrightarrow{} \frac{1}{2} (HOCH_2CH_2)_2S} </math><br>ή<br>[[Αρχείο:Ethylene oxide.svg|40px|Οξιράνιο]]<math> \mathrm{+ \frac{1}{3} H_2S + \frac{1}{3} H_2O \xrightarrow{} \frac{1}{3} [(HOCH_2CH_2)_3S]OH} </math>
Γραμμή 397:
=== Προσθήκη αρωματικών ενώσεων ===
Το οξιράνιο εμπλέκεται σε [[αντιδράσεις Φρίεντελ-Κραφτς|αντιδράσεις Friedel-Crafts]] με [[αρωματικές ενώσεις]] γενικού τύπου A<sub>r</sub>H. Για παράδειγμα, με το [[βενζόλιο]] (PhH) δίνει [[2-φαινυλαιθανόλη]]:
<div style='text-align: center;'>
[[Αρχείο:Ethylene oxide.svg|40px|Οξιράνιο]]<math> \mathrm{+ PhH \xrightarrow{AlCl_3} PhCH_2CH_2OH} </math>
Γραμμή 404:
=== Μετατροπή σε θειιράνιο ===
Το οξιράνιο μπορεί να μετατραπεί σε [[θειιράνιο]], με επίδραση κάποιου θειοκυανιούχου άλατος, όπως το [[θειοκυανιούχο κάλιο]] (KSCN). Για το σκοπό αυτό, το θειοκυανιούχο κάλιο πριν από τη χρήση [[τήξη|τήκεται]] υπό κενό, για να αφαιρεθεί από αυτό όλη η [[υγρασία]] (που τυχόν) περιέχει<ref> Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη: «Χημεία Ετεροκυκλικών Ενώσεων», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985, §2.2., σελ. 20</ref>:
<div style='text-align: center;'>
[[Αρχείο:Ethylene oxide.svg|40px|Οξιράνιο]]
| |||