Ζεράρ ντε Λαιρές: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο ντε Λαιρές γεννήθηκε στη [[Λιέγη]], δεύτερος γιος του, επίσης ζωγράφου, Ρενιέ ντε Λαιρές (Renier de Lairesse, 1597-1667) και της Κατρίν Τωλιέ (Catherine Taulier).<ref name=unl>[http://www.wittert.ulg.ac.be/fr/flori/opera/lairesse/lairesse_notice.html Université de Liège (Belgique) - Collections artistiques - Florilège: Gérard de LAIRESSE (Liège, 1640 - Amsterdam, 1711)]</ref> Διδάχτηκε ζωγραφική πιθανότατα αρχικά από τον πατέρα του και, αργότερα, μεταξύ 1665 και 1660, από τον [[Μπερτολέ Φλεμάλ]],<ref name=lied> Walter A. Liedtke, ''Dutch Paintings in the Metropolitan Museum of Art'', Metropolitan Museum of Art (New York, N.Y.), σελ. 414</ref> όπως αναφέρει ο [[Άρνολντ Χαουμπράκεν]] στο έργο του ''De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen''.<ref>[http://www.dbnl.org/tekst/houb005groo01_01/houb005groo01_01_0353.htm Gerard de Laires biography] in ''De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen'' (1718) by [[Arnold Houbraken]], courtesy of the [[Digital library for Dutch literature]]</ref> Ο Φλεμάλ, τον οποίο ο [[Γιοάχιμ φον Σάντραρτ]] αποκαλούσε ''Ολλανδό Ραφαήλ'' είχε εργαστεί επί μερικά έτη, γύρω στο 1640, στη [[Ρώμη]], ενώ δραστηριοποιήθηκε, περί το 1645, στο [[Παρίσι]].<ref name=lied/> Ο Φλεμάλ "πέρασε" στον μαθητή του την επιρροή των [[Νικολά Πουσέν]] και [[Σαρλ λε Μπρεν]] και άλλων κλασικιστών Γάλλων ζωγράφων. Αρχικά ο ντε Λαιρές βρήκε εργασία ως ανεξάρτητος καλλιτέχνης στην αυλή του Μαξιμιλιανού της Βαυαρίας και σε μια εκκλησία στο [[Άαχεν]] κατά την περίοδο 1662 - 1664.<ref name=lied/> Ο ντε Λαιρές στη συνέχεια άρχισε να δραστηριοποιείται στη Λιέγη, αρχικά ως πορτρετίστας, απολαμβάνοντας μεγάλης εκτίμησης από σημαντικούς πάτρονες. Ωστόσο, το 1664 ο ντε Λαιρές αναγκάζεται να φύγει από τη Λιέγη, ύστερα από βίαιη λεκτική διαμάχη και τον τραυματισμό μιας κοπέλας - μοντέλου του, στην οποία φέρεται να είχει υποσχεθεί γάμο<ref name=unl/> και να καταφύγει αρχικά στο [[Μάαστριχτ]] με τη μακρινή εξαδέλφη του Μαρί Σάλμε (Marie Salme) την οποία νυμφεύτηκε καθ' οδόν. Τελικά το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στην [[Ουτρέχτη]] της [[Ολλανδία]]ς, όπου και βαπτίστηκε ο γιος τους το 1665.<ref name=lied/> Το ίδιο έτος μετεγκαταστάθηκαν στο [[Άμστερνταμ]], όπου ο Ζεράρ βρήκε δουλειά με τον έμπορο έργων τέχνης Χέντρικ Όιλενμπουργκ (Hendrick Uylenbourgh). Ο ντε Λαιρές έφθασε στο εργαστήριο του Όιλενμπουργκ με το βιολί του, με το παίξιμο του οποίου εντυπωσίασε τον επίσης 'εμποροέμπορο έργων τέχνης και ρωπογράφο [[Γιαν φαν ντε Πέι]] και πιθανόν και τον [[Άντονι ντε Χρέμπερ]].<ref>Lammertse, F. & J. van der Veen (2006) Uylenburgh & Zoon. Kunst en commercie van Rembrandt tot Lairesse, p. 217.</ref> Το 1617 έγινε "poorter", δηλ. απέκτησε το δικαίωμα να διαμένει εντός των τειχών της πόλης και τα δικαιώματα του πολίτη, διαμένοντας στην πλατεία Νιούμαρκτ (Nieuwmarkt) στο κέντρο της πόλης.<ref>http://burckhardt.ic.uva.nl/</ref> Το πορτρέτο του ντε Λαιρές από τον [[Ρέμπραντ]] πιθανότατα δημιουργήθηκε το 1665 ή ελάχιστα αργότερα και σήμερα βρίσκεται στη συλλογή Robert Lehman του Μητροπολιτικού Μουσείου στη Νέα Υόρκη.<ref name=lied/> Αυτό που αποκαλύπτει το πορτρέτο του ζωγράφου από τον Ρέμπραντ είναι ότι ο ντε Λαιρές έπασχε από συγγενή [[σύφιλη]]. Είναι εμφανές ότι όταν ο Ρέμπραντ ζωγράφιζε τον ντε Λαιρές δεν είχε αντιληφθεί ότι "στιγμάτιζε" τον νεαρό συνάδελφό του ως πάσχοντα από σύφιλη, καθώς εκείνη την εποχή οι χαρακτηριστικές παραμορφώσεις του προσώπου από την συγγενή σύφιλη δεν γίνονταν αντιληπτές ως προς την προέλευσή του και θα παρέμεναν άγνωστες και για τα επόμενα 200 χρόνια.<ref>[https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1079501/ Horton A Johnson, MD, ''Gerard de Lairesse: genius among the treponemes'', Journal of the Royal Academy of Medicine, 2004 Jun; 97(6): 301–303</ref>