Πολωνο-Σοβιετικός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
GTSOL (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
GTSOL (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Αν και ενωμένοι υπό κομμουνιστική ηγεσία, η[[Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία| Σοβιετική Ρωσία]] και η [[Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας|Σοβιετική Ουκρανία]] ήταν θεωρητικά δύο ξεχωριστές ανεξάρτητες οντότητες, διότι οι [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Σοβιετικές]] δημοκρατίες δεν είχαν σχηματίσει τη [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Σοβιετική Ένωση]] πριν το 1922.
 
Η επίσημη θέση σήμερα για τα αίτια του πολέμου είναι ότι ο αρχηγός του κράτους της Πολωνίας, [[Γιόζεφ Πιλσούντσκι|Józef Piłsudski]], θεώρησε ότι ήταν η σωστή στιγμή για την επέκταση των συνόρων στα ανατολικά όσο αυτό θα ήταν εφικτό, αποβλέποντας στο σχηματισμό μιας ομοσπονδίας της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, από τη Βαλτική μέχρι τον Εύξεινο Πόντο, υπό Πολωνική ηγεσία, ως ανάχωμα απέναντι στην επανεμφάνιση του γερμανικού και ρωσικού [[Ιμπεριαλισμός|Ιμπεριαλισμού]].<ref name=":0">Davies Norman (1972). ''White Eagle, Red Star: The Polish-Soviet War, 1919-20''. Macdonald and Co.</ref> Όμως, η Γερμανία μόλις είχε βγεί ηττημένη και παραπαίουσα κοινωνικοοικονομικά από τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] ενώ η Ρωσία βρησκόταν στο αποκορύφωμα του εμφυλίου πολέμου μεταξύ μπολσεβίκων και λευκών. Έτσι, αληθεύει η εκδοχή ότι η Πολωνία βρήκε την ευκαιρία με τον Ρωσικό εμφύλιο πόλεμο να επιτεθεί στη Ρωσία για λόγους Πολωνικού Ιριδιντισμού.<ref>Michael Jabara Carley (2014). ''Silent Conflict: A Hidden History of Early Soviet-Western Relations''. Rowman & Littlefield</ref> Από το 1919, οι πολωνικές δυνάμεις είχαν πάρει τον έλεγχο της Δυτικής Ουκρανίας, έχοντας βγει νικητές από τον Πολωνο–Ουκρανικό Πόλεμο. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Δυτικής Ουκρανίας, με επικεφαλής τον Yevhen Petrushevych, είχε προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα ουκρανικό κράτος σε εδάφη διεκδικούμενα και από τη Πολωνία. Την ίδια στιγμή, στο ρωσικό τμήμα της Ουκρανίας, προσπάθησε ο Symon Petliura να υπερασπιστεί και να ενισχύσει την Ουκρανική Λαϊκή Δημοκρατία. Όμως, οι μπολσεβίκοι άρχισαν να έχουν το πάνω χέρι στο Ρωσικό εμφύλιο πόλεμο, και να προελαύνουν δυτικά προς τα επίμαχα ουκρανικά εδάφη, και ο Petliura υποχώρησε στη Podolia. Στα τέλη του 1919, η γραμμή του μετώπου για τους Ρώσους ήταν πλέον σαφής, και Petliura αποφάσισε να συμμαχήσει με τον Piłsudski. Η πολωνική επίθεση τον Απρίλιο του 1920 αντιμετωπίστηκε τον [[Κόκκινος Στρατός|Κόκκινο Στρατό]] επιτυχώς, εξαναγκάζοντας τους Πολωνούς σε υποχώρηση μέχρι τη [[Βαρσοβία]]. Στον απόηχο της πολωνικής προέλασης προς ανατολάς, οι Σοβιετικοί επεδίωξαν ειρήνη και ο πόλεμος τελείωσε με [[Εκεχειρία|κατάπαυση του πυρός]] τον Οκτώβριο του 1920.<ref name=":0" />
 
Η επίσημη [[συνθήκη ειρήνης]], η Ειρήνη της [[Ρίγα|Ρίγας]], υπογράφηκε στις 18 Μαρτίου 1921, διαιρώντας τις επίμαχες περιοχές μεταξύ της Πολωνίας και της Σοβιετικής Ρωσίας. Ο πόλεμος καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τα Σοβιετικο–Πολωνικά σύνορα για την [[Μεσοπόλεμος|περίοδο μεταξύ των Παγκοσμίων Πολέμων]]. Πολύ από το έδαφος που πήρε η Πολωνία με τη Συνθήκη της Ρίγα έγινε μέρος της Σοβιετικής Ένωσης μετά τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], όταν επαναχαράκθηκαν τα ανατολικά σύνορα της Πολωνίας από του [[Συμμαχικές δυνάμεις (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)|Συμμάχους]] σύμφωνα με τη Γραμμή Κέρζον του 1920.<ref>Davies Norman (1972), ''White Eagle, Red Star: The Polish-Soviet War, 1919-20''. Macdonald and Co. </ref><ref>Michael Jabara Carley (2014). ''Silent Conflict: A Hidden History of Early Soviet-Western Relations''. Rowman & Littlefield</ref>
 
== Πηγές - Παραπομπές==