Μαρία Πολυδούρη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Το καλοκαίρι του 1926 διέλυσε τον αρραβώνα της και έφυγε για το [[Παρίσι]]. Σπούδασε [[ραπτική]] αλλά δεν πρόλαβε να εργαστεί γιατί προσβλήθηκε από [[φυματίωση]]. Επέστρεψε στην Αθήνα το 1928 και συνέχισε τη νοσηλεία της στο Νοσοκομείο Σωτηρία, όπου έμαθε για την αυτοκτονία του πρώην εραστή της, Κώστα Καρυωτάκη. Τον ίδιο χρόνο κυκλοφόρησε την πρώτη της ποιητική συλλογή ''Οι τρίλλιες που σβήνουν'' και το 1929 τη δεύτερη, ''Ηχώ στο χάος''. Η Πολυδούρη άφησε δύο πεζά έργα, το Ημερολόγιό της και μία ατιτλοφόρητη [[νουβέλα]] με την οποία σαρκάζει ανελέητα το συντηρητισμό και την υποκρισία της εποχής της. Η φυματίωση όμως τελικά την κατέβαλε και τα ξημερώματα της [[29 Απριλίου|29ης Απριλίου]] 1930 άφησε την τελευταία της πνοή με ενέσεις μορφίνης που της πέρασε ένας φίλος της στην Κλινική Χριστομάνου.

 

== Έργο ==