Φραγκίσκος Ιωσήφ, αρχιδούκας της Αυστρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''Φραγκίσκος-Ιωσήφ''', γερμ. Franz-Josef (4 Φεβρουαρίου 1905 - 9 Μαΐου 1975) από τον Οίκος της Λωρραίνης|Οί...
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
 
==Βιογραφία==
Ο Φραγκίσκος-Ιωσήφ-Κάρολος-Λεοπόλδος-Μπλάνκα-Αντελγκούντε-Ιγνάτιος-Ραφαήλ-Μιχαήλ γεννήθηκε στη Βιέννη<ref name = " Harding 20">Harding, ''Lost Waltz'', p. 20</ref> και ήταν ο τέταρτος γιος του [[Λεοπόλδος Σαλβαδόρ, αρχιδούκας της Αυστρίας|Λεοπόλδου-Σαλβαδόρ]] αρχιδούκα της Αυστρίας και της Μπλάνκας (Λευκής) των Βουρβόνων-Ισπανίας, κόρης του [[Κάρλος της Μαδρίτης|ΚάρλοςΚάρλο]] δούκα της Μαδρίτης<ref name = " Harding 19">Harding, ''Lost Waltz'', p. 19</ref>.
 
Ο πατέρας του ήταν γενικός Επιθεωρητής του Πυροβολικού και διοικητής του 18ου πεζικού Συντάγματος. Ο πάππος του Κάρολος δούκας της Μαδρίτης ήταν διεκδικητής του Ισπανικού θρόνου (κατά τους Καρλιστές). Πέρασε τα παιδικά του έτη στις διάφορες ιδιοκτησίες των γονιών του, απολαμβάνοντας άνετη και προνομιούχο ζωή. Οι κύριες κατοικίες τους ήταν το ανάκτορο ''Τοσκάνα'' στηστο Βηντε της Βιέννης και το ανάκτορο Βιλελμίνενμπερκ στις ανατολικές πλαγιές του Γκαλίτσινμπερκ. Λόγω του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν είχε ιδιωτικούς διδασκάλους, όπως οι τρεις μεγαλύτεροι αδελφοί του, αλλά εστάλη στη Στέλλα Ματουτίνα, μία Καθολική Σχολή από Ιησουίτες ιερείς στο Φέλντκιρχ. Στην ίδια τάξη ήταν και ο Γκαετάν, αδελφός της [[Ζίτα των ΒουβόνωνΒουρβόνων-Πάρμας|Ζίτα]] (συζύγου του [[Κάρολος Α΄ της Αυστρίας|Καρόλου Α΄]])<ref name = " Harding 36">Harding, ''Lost Waltz'', p. 36</ref>.
 
===Εξορία===
Το 1918 η μοναρχία εκτοπίστηκε από την Α΄ Δημοκρατία, που κατάσχεσε τις ιδιοκτησίες των Αψβούργων-Λωρραίνης<ref name = " McIntosh 48">McIntosh, ''The Unknown Habsburgs'', p. 48</ref> και θέσπισε τα μέλη του Οίκου να αποκηρύξουν το δικαίωμα διαδοχής και να γίνουν απλοί πολίτες ή να εγκαταλείψουν τη χώρα. Οι δύο μεγαλύτεροι αδελφοί του [[Ράινερ, αρχιδούκας της Αυστρίας|Ράινερ]] και [[Λεοπόλδος, αρχιδούκας της Αυστρίας|Λεοπόλδος]] προτίμησαν να μείνουν, ενώ η υπόλοιπη οικογένεια μετανάστευσε στην Ισπανία. Το 1919 εγκαταστάθηκαν στη Βαρκελώνη, όπου έμειναν μία δεκαετία. Ο Φραγκίσκος-Ιωσήφ εστάλη στο οικοτροφείο Μπονανόβα, που το διηύθυναν καθολικοί ιερείς<ref name = " Harding 115">Harding, ''Lost Waltz'', p. 115</ref>. Το 1926 έγινε Ισπανός πολίτης. Καθώς συμπλήρωνε τις σπουδές του, εργαζόταν σε συνεργείο αυτοκινήτων ως μηχανικός<ref name=" Harding 36"/>. Τελείωσε Τεχνικός Βιομηχανιών, τη Γεωργική Σχολή και πήρε το δίπλωμα πιλότου της Σχολής Ιπτάμενων<ref name = " Harding 191">Harding, ''Lost Waltz'', p. 191</ref>. Αγόρασε, μαζί με τον τρίτο αδελφό του [[Αντώνιος, αρχιδούκας της Αυστρίας|Αντώνιο]], ένα μικρό αεροπλάνο και οι δύο αδελφοί εργάστηκαν κάνοντας τουριστικές πτήσεις επάνω από τη Βαρκελώνη.
 
ΣτηΣτην δίνηαναταραχή του Ισπανικού εμφυλίου επέστρεψε στην Αυστρία και έζησε με τη χήρα μητέρα του και τα αδέλφια του Ντολόρες και [[Κάρολος Πίος, αρχιδούκας της Αυστρίας|Κάρολο-Πίο]], που ήταν άγαμοι<ref name = " Harding 219">Harding, ''Lost Waltz'', p. 219</ref>. Εργαζόταν ωεως διαφημιστής και μετακινήθηκε στο Παρίσι, όπου εργάστηκε σε δύο αεροπορικές εταιρείες για την προώθηση τουριστών<ref name=" Harding 219"/>.
 
===Γάμος και μετέπειτα ζωή===
Πήγε για επίσκεψη στο Βερολίνο και ερωτεύθηκε την εμιγκρέ από την Αυστρία Μάρτα Μπάουμερ, διαζευγμένη από τον Τσέχο βαρόνο φον Κάλερα, έναν πλούσιο εξαγωγέα ζάχαρης. Ο πατέρας της Ανδρέας-Ροδόλφος ήταν αξιωματικός. Με τη συγκατάθεση της μητέρας του τη νυμφεύτηκε το 1937<ref name = " Harding 254">Harding, ''Lost Waltz'', p. 254</ref>· ήταν ένας μοργανατικός γάμος. Το ζεύγος εγκαταστάθηκε στη Γαλλία και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μετανάστευσαν στις ΗΠΑ. Έμειναν στη Φρανκόνια του Ν. Χάμσαϊρ, όπου ο Φραγκίσκος-Ιωσήφ εργάστηκε στη γεωργική κικαι δασική βιομηχανία. Συνεργάστηκε με την Μπερτίτα Χάρντινγκ στη συγγραφή του βιβλίου της ''Το χαμένο βαλτς: μία Ιστορία της Εξορίας'', όπου αφηγείται την ιστορία της οικογένειάς του από τα τελευταία έτη της δυναστείας του ως το 1943. Μετά τον Πόλεμο επέστρεψαν στη Μαδρίτη και μετά στο χωριό Μπέρνε της Κάτω Αυστρίας. Διαζεύχθηκε το 1954.
 
Από το 1955 εργάστηκε στη δασική βιομηχανία. Έκανε δεύτερο γάμο με τη Μαρία-Ελένη κοντέσα ντε Μπάζους, κόρη του Έγκον Ζόινικ, στη Ζυρίχη και έκανεαπέκτησε κόρη την Πατρίτσια. Από το 1930 είχε αποβιώσει ο αδελφός του Ράινερ και το 1958 απεβίωσε και ο Λεοπόλδος. Ο θείος του [[Ιάκωβος της Μαδρίτης|Ιάκωβος]] δούκας της Μαδρίτης και διεκδικητής του Ισπανικού θρόνου (κατά τους Καρλιστές) απεβίωσε το 1931 και το 1958 τον διαδέχθηκε ο Φραγκίσκος-Ιωσήφ<ref name = "Heras y Borrero 147">Heras y Borrero, ''Un pretendiente desconocido. Carlos de Habsburgo. El otro candidato de Franco'', p. 147</ref>. Απεβίωσε το 1975 στο Χένσταϊν της Αυστρίας, σε ηλικία 70 ετών.
 
==Οικογένεια==