Μακρινίτσα Μαγνησίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 47:
Λίγο μετά την [[Πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης|πρώτη άλωση]] της [[Κωνσταντινούπολη|Πόλης]] στο διάστημα μεταξύ των ετών [[1204]] και [[1215]], ο τοπάρχης και πλούσιος γαιοκτήμονας [[Κωνσταντίνος Μαλιασηνός]] ίδρυσε στο Πήλιο τη μονή της Θεοτόκου Οξείας Επισκέψεως ή Μακρινιτίσσης. Γύρω από αυτήν οργανώθηκε παράλληλα ένας μικρός αρχικά οικισμός ο οποίος από την γειτονική μονή πήρε το όνομα Μακρινίτσα.
Η μονή που ίδρυσε ο Μαλιασηνός περιέπεσε στην αφάνεια το [[17ος αιώνας|17ο αιώνα]] και τελικά κατέρρευσε. Πάντως, το οικοδομικό υλικό αλλά και γλυπτά του εν λόγω κτιρίου επαναχρησιμοποιήθηκαν στην οικοδόμηση της εκκλησίας της Παναγίας ([[1767]]), που είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. <ref>{{cite web|url=http://www.makrinitsa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=46%3Aistorikianadromi&catid=30%3Akoinotitamakrinitsas&Itemid=61&lang=el|title= Κοινότητα Μακρινίτσας, γενικές πληροφορίες|accessdate=2010-03-31}}</ref>. Ο οικισμός αναπτύχθηκε ραγδιαία κατά τον [[18ος αιώνας|18ο αιώνα]] χάρη στο εμπόριο και στην βυρσοδεψία και στις αρχές του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] είχε γίνει η ισχυρότερη και πολυπληθέστερη κωμόπολη της περιοχής. Μάλιστα, όπως και οι υπόλοιποι οικισμοί του Πηλίου είχε λάβει ιδιαίτερα προνόμια από τους [[Οθωμανοί|Οθωμανούς]]. Αδιάψευστοι μάρτυρες της άνθησης της Μακρινίτσας αποτελούν μεταξύ άλλων τα υπέροχα αρχοντικά της, που οικοδομήθηκαν ως επί το πλείστον μεταξύ των ετών [[1750]] και [[1830]].
Η Μακρινίτσα ήταν από τα χωριά που ξεσηκώθηκαν κατά την [[επανάσταση του 1821]]. Με την κήρυξη της επανάστασης στο [[Πήλιο]] από τον [[Άνθιμος Γαζής|Άνθιμο Γαζή]], οι Πηλιορείτες πολιόρκησαν το [[Βελεστίνο]] και τον [[Βόλος|Βόλο]]. Με επέμβαση όμως του [[Δράμαλης|Δράμαλη]] η πολιορκία αποτυγχάνει. Οι Οθωμανοί στην συνέχεια πολιόρκησαν την Μακρινίτσα που τελικά μετά από ισχυρή αντίσταση έπεσε και η επανάσταση στην περιοχή προσωρινά καταπνίγηκε.
Η Μακρινίτσα πρωτοστάτησε επίσης στην επανάσταση της Θεσσαλίας το [[1878]]. Η σημαντικότερη μάχη κατά την διάρκεια αυτής της επανάστασης πραγματοποιήθηκε στην Μακρινίτσα. Τα επαναστατικά σώματα της περιοχής και οι κάτοικοι της Μακρινίτσας με αρχηγό την [[Μπασδέκης|Μαργαρίτα Μπασδέκη]] αντιστάθηκαν σθεναρά αλλά τελικά υπέκυψαν, όταν κατέφτασαν στην περιοχή Τουρκικές ενισχύσεις. Με την μεσολάβηση των [[Βρετανική Αυτοκρατορία|Άγγλων]] η επανάσταση έληξε. Τρία χρόνια μετά, το 1881 η Μακρινίτσα ενσωματώθηκε μαζί με την υπόλοιπη Θεσσαλία στο ελληνικό κράτος.
Μετά την απελευθέρωση η Μακρινίτσα έγινε δήμος, ενώ στο διάστημα [[1912]] - [[2010]] υπήρξε ξεχωριστή κοινότητα.<ref>[http://www.eetaa.gr:8080/metaboles/show_metaboles_ota.jsp?toponymio_code=1896 Διοικητικές μεταβολές ΟΤΑ, Μακρινίτσα]</ref> Μεταπολεμικά άρχισε η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Στο αρχοντικό Τοπάλη, που οικοδομήθηκε το [[1844]] κάτω από την κεντρική πλατεία της Μακρινίτσας και αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, στεγάζεται το [[Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου]].
| |||