Λεγεώνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''ρωμαϊκή λεγεώνα''' (από τη [[Λατινική γλώσσα|λατινική λέξη]] ''legio'' που σημαίνει "επιστράτευση", "στρατολόγηση", από το ''legere'' "επιλέγω") ήταν η μεγαλύτερη μονάδα μονάδα του [[Ρωμαϊκός στρατός|ρωμαϊκού στρατού]], περιλαμβάνοντας από 3000 άνδρες τα πρώτα χρόνια έως πάνω από 5200 άνδρες κατά τους αυτοκρατορικούς χρόνους. Μέχρι τα μέσα του 1ου αιώνα, 10 [[Κοόρτις|κοόρτεις]] (περίπου 5.000 άνδρες) έκαναν μία ρωμαϊκή λεγεώνα. Αργότερα αυτό άλλαξε σε εννέα κοόρτεις συγκεκριμένου μεγέθους (480 ανδρών η καθεμία) και μία -την πρώτη- διπλάσιας δύναμης (800 ανδρών).

Η λεγεώνα στελεχωνόταν ειδικά από Ρωμαίους πολίτες. Η λεγεώνα αποτελούνταν συνήθως από 4.000 - 10.000 άνδρες. Συγκροτούνταν από 30 τάγματα και κάθε τάγμα είχε 2 εκατονταρχίες. Συνολικά η λεγεώνα είχε 60 εκατονταρχίες. Στον καιρό της [[δημοκρατία|δημοκρατίας]] τη λεγεώνα διοικούσε δήμαρχος ή προσωρινός λεγάτος. Τη διοίκηση του πεζικού είχαν οι [[χιλίαρχος|χιλίαρχοι]] (6 χιλίαρχοι ενώ υπήρχαν και 60 [[εκατόνταρχος|εκατόνταρχοι]]). Στο ιππικό δεν ασκούσε ένας τη διοίκηση, διαιρούνταν σε [[ίλη|ίλες]] που καθεμιά είχε 3 δεκαρχίες. Επικεφαλής κάθε δεκαρχίας τοποθετούνταν ο [[δέκαρχος]].