Κίνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Δημογραφία: Άλλαξα το "λοιμού" σε "λιμού".
→‎Η πολιτική σύγκρουση με την Ε.Σ.Σ.Δ.: Άλλαξα το "αντίθετσης" σε "αντίθεσης"
Γραμμή 125:
Σε ένα τέτοιο κλίμα δεν είναι περίεργο που μία μεσολαβητική προσπάθεια, τον Μάρτιο, αντιπροσωπείας του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας|Κ. Κ. Ρουμανίας]], με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Ίον Μάουρερ, κατέληξε σε παταγώδη απιτυχία. Πολύ σύντομα, οι διαφορές μεταξύ των δύο ανταγωνιστικών, πλέον, πόλων του παγκόσμιου κομμουνισμού κωδικοποιήθηκαν στην κομματική "αργκό": οι Σοβιετικοί κατηγόρησαν τους Κινέζους για "αριστερισμό, σεχταρισμό, φραξιονισμό και βολονταρισμό" και οι Κινέζοι εγκάλεσαν τους Σοβιετικούς για "ρεβιζιονισμό, κρυπτοτροτσκισμό, οπορτουνισμό και σοσιαλιμπεριαλισμό". Πολύ συχνά, όμως, η αντιπαράθεση εκτραχηλιζόταν πέρα από κάθε ιδεολογικό ή πολιτικό όριο και έπεφτε στο επίπεδο των εμπαθών προσωπικών επιθέσεων, όπως συνέβη π.χ. με άρθρο της ''Λαϊκής Ημερησίας'' στις [[31 Μαρτίου]] του [[1964]], όπου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε για τον Νικίτα Χρουστσόφ: "Είναι ο μεγαλύτερος γελωτοποιός της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής... Οι σύντροφοι του ΚΚΣΕ πρέπει να τον ανατρέψουν το συντομότερο και να τον πετάξουν στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας... Η κυριότερη συμβολή του στον πολιτικό λόγο είναι να χτυπάει το τραπέζι, να δείχνει τις γροθιές του, να βαράει τα πόδια του και να τρίζει τα δόντια".
 
Δεν επρόκειτο απλά και μόνο για μία προσωπική βεντέτα Χρουστσόφ - Μάο ή, έστω, για μία φορτισμένη ιδεολογική διαμάχη μεταξύ διαφορετικών δογματικών αιρέσεων. Πίσω από τις αντιπαραθέσεις περί "δικτατορίας του προλεταριάτου ή παλλαϊκού κράτους", "ειρηνικού δρόμου προς τον σοσιαλισμό ή λαϊκού επαναστατικού πολέμου", "παγκόσμιας αντίθετσηςαντίθεσης σοσιαλισμού-καπιταλισμού ή Βορρά - Νότου" κρυβόταν ο πολύ σοβαρότερος ανταγωνισμός των κρατικών συμφερόντων των δύο γιγαντιαίων χωρών. Ένας ανταγωνισμός που σύντομα οδήγησε στη διάσπαση μίας σειράς κομμουνιστικών κομμάτων στη Δυτική Ευρώπη και τον Τρίτο Κόσμο και πήρε οξύτερη μορφή στις προσπάθειες προσεταιρισμού κυβερνήσεων και εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων της περιφέρειας, όπου οι κινεζόφιλες τάσεις ήταν πιο ισχυρές. Αντίθετα, στην Ανατολική Ευρώπη η επίδραση του [[Μαοϊσμός|Μαοϊσμού]] αποδείχθηκε πολύ περιορισμένη έως ανύπαρκτη -βοηθουσών και των απαραίτητων εσωκομματικών εκκαθαρίσεων.
 
Η σινοσοβιετική διένεξη έφτασε στο χείλος της στρατιωτικής σύγκρουσης τον χειμώνα του 1964, με τη συγκέντρωση στρατευμάτων των δύο χωρών στα σύνορα της κινεζικής επαρχίας Σινκιάνγκ με τις Σοβιετικές Δημοκρατίες του [[Τατζικιστάν]], της [[Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Κιργιζίας|Κιργιζίας]] και του [[Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Καζακστάν|Καζακστάν]], όπως επίσης και στις όχθες του [[Αμούρ ποταμός|ποταμού Αμούρ]]-Ουσούρι. Η ανθρωπότητα, που ζούσε στον πυρετό του [[Ψυχρός πόλεμος|ψυχρού πολέμου]] μεταξύ Ανατολής και Δύσης, παρακολουθούσε έκπληκτη το ενδεχόμενο ενός θερμού πολέμου μεταξύ δύο κομμουνιστών γειτόνων.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Κίνα"