Διαλεκτικός υλισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Μην αφήνεις τόσο μεγάλα κενά μεταξύ των παραγράφων
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Υλισμός (με το HotCat)
Γραμμή 1:
Ο '''διαλεκτικός υλισμός''' είναι μια [[φιλοσοφία]] της [[επιστήμηςεπιστήμη]]ς και της [[φύσηςφύση]]ς, που βασίζεται στα γραπτά του [[Καρλ Μαρξ]] και του [[Φρίντριχ Ένγκελς]] και αναπτύχθηκε πολύ στη [[Ρωσία]] και την [[ΕΣΣΔ]].<ref>Z. A. Jordan, ''The Evolution of Dialectical Materialism'' (London: Macmillan, 1967).</ref><ref>Paul Thomas, ''Marxism and Scientific Socialism: From Engels to Althusser'' (London: Routledge, 2008).</ref> Εμπνεύστηκε από τις φιλοσοφικές παραδόσεις της [[διαλεκτικήςδιαλεκτική]]ς και του [[Υλισμός|υλισμού]]. Η κύρια ιδέα του διαλεκτικού υλισμού βρίσκεται στην αντίληψη της εξέλιξης του φυσικού κόσμου και την εμφάνιση νέων ιδιοτήτων που βρίσκονται στα νέα στάδια της εξέλιξης. Όπως επισημαίνει ο [[Ζμπίγκνιου Τζόρνταν]], "ο Ένγκελς έκανε συνεχή χρήση της [[μεταφυσικήςμεταφυσική]]ς επίγνωσης ότι το υψηλότερο επίπεδο της ύπαρξης πηγάζει από και έχει τις ρίζες του στο χαμηλότερο·ότι το υψηλότερο επίπεδο αποτελεί μια νέα τάξη πραγμάτων με τους ανεπίδεκτους αλλοιώσεως κανόνες της·και αυτή η συγκεκριμένη διαδικασία εξελικτικής προόδου διέπεται από νόμους ανάπτυξης οι οποίοι αντικατοπτρίζουν βασικές ιδιότητες του ζητήματος της κίνησης γενικά".<ref>Jordan, p. 167.</ref>
 
Ο σχηματισμός της Σοβιετικής έκδοσης του διαλεκτικού και [[Ιστορικός υλισμός|ιστορικού υλισμού]] τη δεκαετία του 1930 από τον [[Ιωσήφ Στάλιν]] και τους συνεργάτες του (όπως στο βιβλίο του Στάλιν [[Διαλεκτικός και Ιστορικός Υλισμός]] ) έγινε η "επίσημη" σοβιετική ερμηνεία του [[Μαρξισμός|Μαρξισμού]]. Κωδικοποιήθηκε και διαδόθηκε σε εγχειρίδια που απαιτούσαν διάβασμα στη Σοβιετική Ένωση καθώς και στις ανατολικές [[Ευρώπη|Ευρωπαϊκές]] χώρες που ήταν υπό την επιρροή της. Εξάχθηκε στην [[Κίνα]] ως η "επίσημη" ερμηνεία του Μαρξισμού αλλά από τότε η σοβιετική ερμηνεία απορρίφθηκε ευρέως.
 
Μια Σοβιετική φιλοσοφική εγκυκλοπαίδεια που εκδόθηκε τη δεκαετία του 1960 μιλάει για την εξέλιξη της πολυπλοκότητας στη φύση με τον εξής τρόπο: "Όλη αυτή η σειρά σχηματισμών (μηχανικοί, υλικοί, χημικοί, βιολογικοί και κοινωνικοί) μοιράζεται σύμφωνα με την πολυπλοκότητα από το χαμηλότερο στο υψηλότερο. Αυτός ο σχηματισμός εκφράζει τους αμοιβαίους δεσμούς τους σε όρους δομής και σε όρους ιστορικούς. Οι γενικοί νόμοι των χαμηλότερων σχηματισμών της κίνησης των πραγμάτων διατηρούν την εγκυρότητα τους για όλους τους υψηλότερους σχηματισμούς αλλά υπόκεινται στους υψηλότερους νόμους και δεν έχουν διακεκριμένο ρόλο. Αλλάζουν τη δραστηριότητα τους λόγω των μεταβαλλόμενων περιστάσεων. Οι νόμοι μπορούν να είναι γενικοί ή συγκεκριμένοι, ανάλογα το εύρος εφαρμογής τους. Οι ειδικοί νόμοι είναι κάτω από τις γενικές επιστήμες και οι γενικοί νόμοι είναι η δικαιοδοσία του διαλεκτικού υλισμού."<ref>T. J. Blakeley (ed.), ''Themes in Soviet Marxist Philosophy'' (Dordrecht: Reidel, 1975), p. 29.</ref> Κάθε επίπεδο ύλης υπάρχει ως τύπος οργάνωσης, στην οποία τα στοιχεία που την μετατρέπουν σε ολότητα, ή σύστημα, σημειώνονται από έναν συγκεκριμένο τύπο διασύνδεσης.
Γραμμή 10:
Ο όρος ''διαλεκτικός υλισμός'' επινοήθηκε το 1887, από τον [[Ιωσήφ Ντίτζγκεν]], έναν σοσιαλιστή που αλληλογραφούσε με τον Μαρξ, κατά τη διάρκεια και μετά την αποτυχημένη [[Γερμανική Επανάσταση του 1848]]. Ως φιλόσοφος, ο Ντίτζγκεν είχε κατασκευάσει τη θεωρία του διαλεκτικού υλισμού ανεξάρτητα από τον Μαρξ και τον Ένγκελς.<ref>Pascal Charbonnat, ''Histoire des philosophies matérialistes'', Syllepse, 2007, p. 477.</ref> Πρόχειρη χρήση του όρου βρίσκεται στη βιογραφία ''Φρίντριχ Ένγκελς'' από τον [[Καρλ Κάουτσκι]],<ref>{{cite web |url=http://www.marxists.org/archive/kautsky/1887/xx/engels.htm |title=Karl Kautsky: Frederick Engels (1887) |publisher=Marxists.org |date=2003-11-23 |accessdate=2012-08-09}}</ref> που γράφτηκε τον ίδιο χρόνο. Ο Μαρξ ο ίδιος είχε μιλήσει για την "υλιστική αντίληψη της ιστορίας", κάτι που αναφέρθηκε ως "[[ιστορικός υλισμός]]" αργότερα από τον Ένγκελς. Ο Ένγκελς παρουσίασε ακόμη περισσότερο την "υλιστική διαλεκτική"- όχι τον "διαλεκτικό υλισμό" στο έργο του [[Διαλεκτική στη Φύση]] το 1883. Ο [[Γκεόργκι Πιεκχάνοφ]], ο πατέρας του Ρώσικου Μαρξισμού, αργότερα εισήγαγε τον όρο "διαλεκτικός υλισμός" στη Μαρξιστική βιβλιογραφία.<ref>For instance, Plekhanov, ''The development of the monist view of history'' (1895)</ref> Ο Ιωσήφ Στάλιν αργότερα οριοθέτησε και όρισε τον διαλεκτικό και ιστορικό υλισμό ως την παγκόσμια άποψη του [[Μαρξισμού-Λενινισμού]], και ως μέθοδο μελέτης της κοινωνίας και της ιστορίας της.<ref>as discussed in his 1938 article, Dialectical and Historical Materialism [http://marx2mao.net/Stalin/DHM38.html]</ref>
 
Ο ακριβής όρος δεν χρησιμοποιήθηκε από τον Μαρξ σε κάποιο από τα έργα του, και υπάρχει διαμάχη που αφορά τη σχέση μεταξύ της διαλεκτικής, της [[οντολογίαςοντολογία]]ς, και της φύσης. Ο [[Ιωσήφ Νίντχαμ]], ο σημαίνων ιστορικός της επιστήμης και Χριστιανός που παρ'όλα αυτά ήταν ένας θαυμαστής του διαλεκτικού υλισμού, ισχυρίστηκε ότι ένας πιο κατάλληλος όρος θα ήταν "διαλεκτική οργανική".<ref>Joseph Needham, ''Moulds of Understanding'' (London: George Allen & Unwin, 1976), p. 278.</ref> Για σπουδαστές που δουλεύουν πάνω σε αυτά τα έργα από μια ποικιλία απόψεων υπάρχουν τα έργα των [[Μπέρτελ Όλμαν]], Ρότζερ Ολμπράιτον και [[Ρόι Μπάσκαρ]].
 
== Δείτε επίσης ==
Γραμμή 24:
[[Κατηγορία:Μαρξισμός]]
[[Κατηγορία:Διαλεκτική]]
[[Κατηγορία:Υλισμός]]