Δημοψήφισμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ fairly atypcial
Takiskalson (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9:
Σε πολλές χώρες τα δημοψηφίσματα αποτελούν συνήθη πρακτική, διοργανώνονται εύκολα, με πρόταση βουλευτών ή συλλογή υπογραφών, σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο.
[[File:20150703 Greek Referendum Demonstration for NO syntagma square Athens Greece.jpg|thumb| Συγκέντρωση υπέρ του ΟΧΙ για το [[Ελληνικό δημοψήφισμα του 2015]] ]]
 
==Δημοψηφίσματα πολλαπλών επιλογών==
Ένα δημοψήφισμα συνήθως προσφέρει στο εκλογικό σώμα την επιλογή αποδοχής ή απόρριψης μιας πρότασης, αλλά αυτό δεν συμβαίνει απαραίτητα. Στην Ελβετία, για παράδειγμα, τα δημοψηφίσματα πολλαπλών επιλογών είναι συνηθισμένα. Δύο δημοψηφίσματα πολλαπλών επιλογών που διεξήχθησαν στη Σουηδία, το 1957 και το 1980, πρόσφεραν στους ψηφοφόρους τρεις επιλογές. το 1977 διεξήχθη δημοψήφισμα στην Αυστραλία για να καθοριστεί ένας νέος εθνικός ύμνος, στον οποίο οι ψηφοφόροι είχαν τέσσερις επιλογές: και το 1992, η Νέα Ζηλανδία πραγματοποίησε δημοψήφισμα πέντε επιλογών για το εκλογικό τους σύστημα.
 
Ένα δημοψήφισμα πολλαπλών επιλογών θέτει το ερώτημα του τρόπου με τον οποίο το αποτέλεσμα πρέπει να προσδιοριστεί αν καμία επιλογή δεν λάβει την υποστήριξη της απόλυτης πλειοψηφίας (πάνω από 50%) των ψηφοφόρων, κάποιοι στηρίζουν μια μεθοδολογία μη μεγαλοπρεπή όπως η μέτρηση του Borda ως πιο περιεκτική και ακριβέστερη. Αυτή η ερώτηση μπορεί να επιλυθεί εφαρμόζοντας συστήματα ψηφοφορίας σχεδιασμένα για εκλογές μεμονωμένων νικητών σε ένα δημοψήφισμα πολλαπλής επιλογής.
 
Τα ελβετικά δημοψηφίσματα αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα προσφέροντας ξεχωριστή ψηφοφορία για καθεμία από τις πολλαπλές επιλογές καθώς και μια πρόσθετη απόφαση σχετικά με το ποια από τις πολλαπλές επιλογές πρέπει να προτιμηθεί. Στην περίπτωση της Σουηδίας, και στα δύο δημοψηφίσματα, η επιλογή «νίκης» επιλέχθηκε από το σύστημα του ενιαίου μέλους για την πολυπλοκότητα («πρώην παρελθόν το ταχυδρομείο»). Με άλλα λόγια, η επιλογή νίκης θεωρείται ότι υποστηρίζεται από μια πλειοψηφία και όχι την απόλυτη πλειοψηφία των ψηφοφόρων. Στο δημοψήφισμα του Αυστραλίας το 1977, ο νικητής επιλέχθηκε από το σύστημα της ψηφοφορίας προτίμησης άμεσης απορροής. Η δημοσκόπηση της Νέας Ζηλανδίας του 1992, μετρήθηκε στο πλαίσιο του διττού συστήματος, όπως για παράδειγμα οι δημοσκοπήσεις στο Newfoundland (1949) και στο Guam (1982).
 
Παρόλο που η Καλιφόρνια δεν έχει εσκεμμένα δημοψηφίσματα πολλαπλών επιλογών με την ελβετική ή σουηδική έννοια (στην οποία μόνο μία από τις πολλές αντιπροθέσεις μπορεί να νικήσει και οι χαμένες προτάσεις είναι εντελώς άκυρες), έχει τόσα πολλά δημοψηφίσματα τύπου (Ναι ή Όχι) σε κάθε εκλογική διαδικασία με αποτέλεσμα το Σύνταγμα της πολιτείας παρέχει μια μέθοδο για την επίλυση συγκρούσεων όταν δύο ή περισσότερες ασυνεπείς προτάσεις περάσουν την ίδια ημέρα. Πρόκειται για μια εκ των πραγμάτων μορφή έγκρισης -π.χ. η πρόταση με τις περισσότερες θετικές ψήφους υπερισχύει έναντι των άλλων στο βαθμό οποιασδήποτε σύγκρουσης.
 
 
==Στην Ελλάδα==