Μακροχώρι Ημαθίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
σήμανση |
νεα στοιχεια |
||
Γραμμή 153:
Στις 16 Οκτωβρίου 1912 ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να απελευθερώνει τη Βέροια και τα χωριά του Κάμπου από τη σκλαβιά που κράτησε κοντά 500 χρόνια. Οι περισσότεροι κάτοικοι του Μικρογουζίου ήταν κρυμμένοι, εξαιτίας του φόβου για τις αντιδράσεις των Τούρκων, στο '' Σουφουλιό '' μία δασωμένη περιοχή μεταξύ του Μακροχωρίου και των Καβασίλων. Στα όρια του οικισμού εγκαταστάθηκαν προφυλακές της 1ης και 3ης Μεραρχίας.
Ανακούφιση και λύτρωση από το βάσανο της ελονοσίας πρόσφερε η απόφαση για την αποξήρανση της λίμνης των Γιαννιτσών. Το 1934 τελείωσε η κατασκευή της περιφερειακής συλλεκτηρίου τάφρου ( τάφρος 66 ) που μέσα της κατέληγαν τα νερά που τροφοδοτούσαν την λίμνη . Οι εκτάσεις από την αποξήρανση που προέκυψαν δόθηκαν σε καλλιεργητές μεταξύ αυτών και σε Μακροχωρίτες. H κατασκευή της τάφρου΄΄ 66 ΄΄ σταμάτησε την διαδρομή από το ΄΄ Αγώι ΄΄ κάτω από το Μακροχώρι . Αυτό ήταν ένα μεγάλο αυλάκι που κατέβαζε ορμητικά τα νερά του από τις πηγές του Βερμίου , εξυπηρετούσε τους υδρόμυλους ( 3 τέτοιοι υπήρχαν μέσα στο χωριό ) και κατέληγε στην Βίλιτσα - ανάμεσα από τα χωριά Λουτρό και Καμποχώρι - που ήταν παραπόταμος του Αλιάκμονα .
Οι Γερμανοί κατέλαβαν την περιοχή της Βέροιας και φυσικά το Μακροχώρι στις 11 Απριλίου του 1941 . Ο πληθυσμός δοκιμάστηκε , έζησε την τρομοκρατία καθώς και την συστηματική καταλήστευση του πλούτου . ( Πεσόντες του Αλβανικού Έπους οι Δούκας Αντώνιος και Παλαιστής Χρήστος )
| |||