Πίνδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 14:
|Μήκος=
}}
Η '''Πίνδος''' είναι η μεγαλύτερη οροσειρά της [[Ελλάδα]]ς. Κυριαρχεί σχεδόν σ' ολόκληρη την δυτική Ελλάδα και ουσιαστικά αποτελεί συνέχεια των [[Όρος Σκάρδος|Ιλλυρικών]] και [[Δειναρικές Άλπεις|Δαλματικών οροσειρών]]. Ως βόρειο άκρο της μπορεί να οριστεί το οροπέδιο της [[Κορυτσά|Κορυτσάς]], στην νοτιοανατολική Αλβανία και ως νοτιότερο σημείο της ο Κορινθιακός κόλπος. Όλο αυτό το ατελείωτο σύμπλεγμα βουνών, κορυφών, υψιπέδων, κοιλάδων και φαραγγιών που διασχίζει την ηπειρωτική Ελλάδα με κατεύθυνση Β.Δ.-Ν.Α. έχει μήκος που αγγίζει τα 230 χιλιόμετρα και ανώτερο πλάτος 70 χιλιόμετρα. Η οροσειρά της Πίνδου χωρίζεται σε μικρότερες οροσειρές και βουνά, τα οποία χωρίζονται μεταξύ τους από χαράδρες ή κοιλάδες ποταμών. Τα σημαντικότερα βουνά που αποτελούν την οροσειρά της Πίνδου είναι ο [[Σμόλικας]], τα [[Αθαμανικά Όρη]] ή Τζουμέρκα, ο [[Γράμμος]], η [[Τύμφη]] ή η Γκαμήλα, τα [[Άγραφα (Όρη)|Άγραφα]], ο [[Λάκμος]] ή Περιστέρι και άλλα. Μέρος της ευρύτερης οροσειράς της Πίνδου θεωρούνται και τα βουνά της νοτιότερης Ελλάδας όπως τα [[Βαρδούσια]], η [[Γκιώνα]], ο [[Παρνασσός]] και η [[Οίτη]]. Η ψηλότερη κορυφή της ανήκει στον Σμόλικα και έχει [[υψόμετρο]] 2.637 [[μέτρο|μέτρα]]. Συχνά ως Πίνδος αναφέρεται η ορεινή περιοχή των νομών Τρικάλων, Γρεβενών και Ιωαννίνων. Αυτή η περιοχή αποτελεί την κυρίως Πίνδο και χωρίζεται στην Βόρεια και την Νότια Πίνδο.▼
▲70 χιλιόμετρα. Η οροσειρά της Πίνδου χωρίζεται σε μικρότερες οροσειρές και βουνά, τα οποία χωρίζονται μεταξύ τους από χαράδρες ή κοιλάδες ποταμών. Τα σημαντικότερα βουνά που αποτελούν την οροσειρά της Πίνδου είναι ο [[Σμόλικας]], τα [[Αθαμανικά Όρη]] ή Τζουμέρκα, ο [[Γράμμος]], η [[Τύμφη]] ή η Γκαμήλα, τα [[Άγραφα (Όρη)|Άγραφα]], ο [[Λάκμος]] ή Περιστέρι και άλλα. Μέρος της ευρύτερης οροσειράς της Πίνδου θεωρούνται και τα βουνά της νοτιότερης Ελλάδας όπως τα [[Βαρδούσια]], η [[Γκιώνα]], ο [[Παρνασσός]] και η [[Οίτη]]. Η ψηλότερη κορυφή της ανήκει στον Σμόλικα και έχει [[υψόμετρο]] 2.637 [[μέτρο|μέτρα]]. Συχνά ως Πίνδος αναφέρεται η ορεινή περιοχή των νομών Τρικάλων, Γρεβενών και Ιωαννίνων. Αυτή η περιοχή αποτελεί την κυρίως Πίνδο και χωρίζεται στην Βόρεια και την Νότια Πίνδο.
== Ονομασία ==
Ιστορικά, η ονομασία Πίνδος, αναφέρεται κυρίως στην ορεινή ζώνη που διαχωρίζει την ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου από τις αντίστοιχες περιοχές της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας.▼
▲αναφέρεται κυρίως στην ορεινή ζώνη που διαχωρίζει την ευρύτερη περιοχή της
== Βόρεια Πίνδος ==
Ως βόρεια Πίνδος αναφέρεται το τμήμα της οροσειράς που καταλαμβάνει τον [[νομός Γρεβενών|νομό Γρεβενών]] και ένα μέρος του [[νομός Ιωαννίνων|νομού Ιωαννίνων]]. Αποτελείται από τους ορεινούς όγκους βόρεια του αυχένα της Κατάρας. Οι ψηλότερες κορυφές της βόρειας Πίνδου βρίσκονται στα όρη: [[Σμόλικας]],<nowiki/>το δεύτερο σε ύψος [[βουνό]] της Ελλάδας (2.637 μέτρα), [[Τύμφη]] (2.497 μέτρα), [[Βασιλίτσα]] (2.249 μέτρα) και [[Λύγκος]] (2.177 μέτρα). Στην βόρεια Πίνδο βρίσκεται ο [[Εθνικός Δρυμός Πίνδου|εθνικός δρυμός Πίνδου]], στην περιοχή της Βάλια Κάλντα. Από την βόρεια Πίνδο πηγάζουν οι ποταμοί [[Άραχθος]] και [[Αώος]]. Το μεγαλύτερο τμήμα της συμπεριλαμβάνεται στο [[Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου]]<ref>[http://www.pindosnationalpark.gr/index.php?page=Oreografia Εθνικό πάρκο βόρειας Πίνδου]</ref>
Γραμμή 43 ⟶ 37 :
== Πηγές ==
* Φ. Δασούλας, «Πίνδος, οι γεωγραφικές και ιστορικές διαστάσεις ενός ονόματος», ''Ηπειρωτικό Ημερολόγιο'', 31 (2012), σελ. 189-254.
* N. Hammond, ''Ήπειρος'', τόμ. A΄, μτφ. Αθανασίου Γιάγκα, εκδ. Ηπειρωτική Βιβλιοθήκη, Αθήναι 1971, σελ. 12-13.▼
* Ν. Κοσμάς, «Οι δίοδοι της Πίνδου», ''Ηπειρωτική Εστία'', 4 (1955), σελ. 14-20.▼
* Β. Νιτσιάκος, ''Οι ορεινές κοινότητες της βόρειας Πίνδου. Στον απόηχο της μακράς διάρκειας'', Αθήνα
* Ν. Πίχτος, ''Η αισθητική της Πίνδου'', έκδ. Δήμου Μετσόβου, Ιωάννινα 1988.▼
▲τόμ. A΄, μτφ. Αθανασίου Γιάγκα, εκδ. Ηπειρωτική Βιβλιοθήκη, Αθήναι 1971, σελ
▲* Ν. Κοσμάς, «Οι δίοδοι της Πίνδου», ''Ηπειρωτική Εστία''4 (1955), σελ. 14-20.
▲ορεινές κοινότητες της βόρειας Πίνδου. Στον απόηχο της μακράς διάρκειας, Αθήνα'',
▲''Η αισθητική της Πίνδου'', έκδ. Δήμου
▲Tσίπηρας, ''Ορεινή Ελλάδα,'' εκδ, Κέδρος,
== Παραπομπές ==
<references />
Γραμμή 69 ⟶ 50 :
*[http://www.giannena-e.gr/sygxrona_themata/perivallon/Vrazitoulis_Viosimi_Anaptyxi_Voria_Pindos.aspx Για τη βιώσιμη ανάπτυξη του ορεινού χώρου - Το παράδειγμα του Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου]
* {{Αρχείο ΕΡΤ|τίτλος= Η οροσειρά της Πίνδου|αριθμός = 74739}}
{{Ελλάδας γεωγραφία-επέκταση}}
| |||