Ήλιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
σεξσεθξ σεξσεξ Ετικέτες: IP σχολείου Οπτική επεξεργασία |
μ αφαιρεση βανδαλισμών |
||
Γραμμή 2:
{{πηγές|16|07|2011}}
{{Ήλιος}}
▲TO B RINAI TO KALUTRERO POY MU XEI TUXEI είναι ο [[αστέρας]] του [[Ηλιακό σύστημα|ηλιακού μας συστήματος]] και το λαμπρότερο σώμα του ουρανού. Είναι σχεδόν μια τέλεια σφαίρα με διάμετρο 1,4 εκατομμύρια χιλιόμετρα (109 φορές περισσότερο από τη Γη), και η μάζα του (2×10<sup>30</sup> κιλά) αποτελεί το 99.86% της μάζας του ηλιακού συστήματος. Η φωτεινότητά του είναι τέτοια, ώστε κατά την διάρκεια της ημέρας να μην επιτρέπει, λόγω της έντονης διάχυσης του φωτός, σε άλλα ουράνια σώματα να εμφανίζονται (με εξαίρεση τη [[Σελήνη]] και σπανιότερα την [[Αφροδίτη (πλανήτης)|Αφροδίτη]]). Ο Ήλιος είναι το κοντινότερο στη [[Γη]] [[Αστέρας|άστρο]], σε απόσταση 149,6 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (1 [[αστρονομική μονάδα|ΑΜ]]). Ο Ήλιος είναι ένας κίτρινος αστέρας νάνος που βρίσκεται στην [[κύρια ακολουθία]], με φασματικό τύπο G2V. Ο [[φασματικός τύπος G]]2 υποδεικνύει ότι η επιφανειακή του θερμοκρασία είναι περίπου 5.800 βαθμοί Κέλβιν. Ο Ήλιος ακολουθεί μία τροχιά μέσα στον [[Γαλαξίας|Γαλαξία]] σε μία απόσταση 25.000 με 28.000 έτη φωτός από το κέντρο του, ολοκληρώνοντας μία περιφορά σε περίπου 226 εκατομμύρια έτη ([[Κοσμικό έτος]]).
Η σημασία του Ήλιου στην εξέλιξη και την διατήρηση της ζωής στη Γη είναι καίρια, καθώς με τη θεμελιώδη διαδικασία της [[φωτοσύνθεση]]ς προσφέρει την απαραίτητη ενέργεια για την ανάπτυξη των ζωντανών οργανισμών, και διατηρεί την επιφανειακή [[θερμοκρασία]] της Γης σε ανεκτά για τη ζωή επίπεδα, καθώς επίσης και προκαλεί τα [[μετεωρολογικά φαινόμενα]]. Η σημασία του ήταν γνωστή από τα προϊστορικά χρόνια, με αποτέλεσμα ο Ήλιος να λατρεύεται ως θεότητα. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ατά τον [[Όμηρος|Όμηρο]] και τον [[Ησίοδος|Ησίοδο]], ήταν γιος του [[Τιτάνες|Τιτάνα]] [[Υπερίων (μυθολογία)|Υπερίωνα]]. Φοίβος, φωτοβόλος δηλαδή, ήταν η προσωνυμία του Ηλίου, η ίδια με του θεού Απόλλωνα. Κατά την εξέλιξη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, οι ηλιακές ιδιότητες αποδόθηκαν στον θεό [[Απόλλων]]α.
Γραμμή 22 ⟶ 20 :
Αυτή η μεταβολή της φαινόμενης διαμέτρου αποδεικνύει ότι η Γη δεν περιφέρεται γύρω τον Ήλιο σε κυκλική τροχιά, αλλά σε ελλειπτική, σε τρόπο ώστε την 1η Ιανουαρίου η απόσταση Γης - Ήλιου να λαμβάνει την ελάχιστη τιμή των 147.100.000 [[Χιλιόμετρο|km]] και στις 2 Ιουλίου τη μέγιστη τιμή των 152.100.000 km. Έτσι η μέση τιμή της απόστασης είναι 149.504.312 km.
===
Μετρήσεις λαμπρότητας του Ήλιου έδειξαν ότι αυτός είναι 12 Χ 10<sup>10</sup> φορές λαμπρότερος από [[αστέρας|αστέρα]] α΄ μεγέθους και κατά 23 Χ 10<sup>7</sup> φορές λαμπρότερος του φωτός όλων των αστέρων μαζί. Γι΄ αυτό άλλωστε κατά την ημέρα τους αποκρύπτει. Τέλος σε σχέση με την Πανσέληνο είναι κατά 56 Χ 10<sup>4</sup> φορές λαμπρότερος εκείνης. Το [[φαινόμενο μέγεθος]] του Ηλίου είναι −26,74 (για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της φωτεινότητας, η [[Πανσέληνος]] έχει φαινόμενο μέγεθος −12,74).
Γραμμή 45 ⟶ 43 :
[[Αρχείο:Sun diagram.svg|thumb|210px|Μία απεικόνιση του Ήλιου:<br /> 1.πυρήνας<br /> 2.Ζώνη ακτινοβολίας<br /> 3.Ζώνη μεταφοράς<br /> 4.Φωτόσφαιρα<br /> 5.Χρωμόσφαιρα<br /> 6.[[στέμμα (Αστρονομία)|Στέμμα]]<br /> 7.[[Ηλιακή κηλίδα]]<br /> 8.Κοκκίδωση<br /> 9.[[ηλιακή έκλαμψη|Έκλαμψη]]]]
===
O πυρήνας βρίσκεται στο κέντρο της ηλιακής σφαίρας και έχει διάμετρο περίπου 175.000 χλμ. (0,25 ηλιακές ακτίνες). Υπολογίζεται ότι στην περιοχή του κέντρου του η πυκνότητα της ηλιακής ύλης είναι 70 με 150 φορές μεγαλύτερη του ύδατος ενώ η [[πίεση]] φθάνει τις 2 Χ 10<sup>11</sup> [[Ατμόσφαιρα (μονάδα)|ατμόσφαιρες]] (atm). Κάτω από τέτοιες συνθήκες και με θερμοκρασία 13,6 Χ 10<sup>6</sup> βαθμούς, τα [[άτομο|άτομα]] των στοιχείων βρίσκονται σε ιονισμένη κατάσταση και τόσο συμπιεσμένα, ώστε η ύλη του ηλιακού πυρήνα αν και αεριώδης είναι περισσότερο συνεκτική και από τα [[στερεό|στερεά]]. Φυσικό επόμενο λοιπόν και η [[ακτινοβολία]] των εσωτερικών στρωμάτων του πυρήνα να προκαλεί πίεση στα υπερκείμενα στρώματα.
| |||