Έλληνες της Αντιόχειας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Οι '''Έλληνες της Αντιόχειας''' είναι εθνικά μέλη [[Έλληνες|Ελλήνων]] της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αντιόχειας και Ελλήνων Χριστιανών Καθολικών που έχουν ζήσει στη [[Συρία]], το [[Λίβανος|Λίβανο]] και στην περιοχή της σύγχρονης [[Επαρχία Χατάι|επαρχίας Χατάι]] της [[Τουρκία|Τουρκίας]], η οποία περιλαμβάνει την παλιά πόλη της [[Αντιόχεια|Αντιόχειας]] ή τη σημερινή Αντάκεια, καθώς και τους απογόνους τους στη [[Μέση Ανατολή]] και στην Αμερικανική ήπειρο. Η κοινότητα έχει μακρά κληρονομιά, η οποία χρονολογείται από την ίδρυση της Αντιόχειας το 323 π.Χ. από τον [[Σέλευκος Α΄ Νικάτωρ|Σέλευκο Α΄ Νικάτωρ]] την εποχή των κατακτήσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ασία. Η πλειονότητα των Ελλήνων της Αντιόχειας είναι μίξη πρώιμων Μακεδόνων εποίκων, Ελλήνων της Ρωμαϊκής εποχής, Ελλήνων του Βυζαντίου, εξελληνισμένων Ιουδαίων-Χριστιανών, και Χριστιανών της Συρίας. Μερικοί από αυτούς τους Αραμαίους μιλούσαν Συριακά και έκαναν τη θρησκευτική λειτουργία στην Αρχαία Συριακή Αραμαϊκή. Καθώς τα Αραβικά γίνονταν η κοινή γλώσσα στη περιοχή των Λεβαντίνων σήμερα, η πλειονότητα έχει γίνει μια Χριστιανική Αραβόφωνη κοινότητα, η οποία πρωτίστως μιλά Λεβαντίνικα Αραβικά, αν και πολλοί επίσης μιλούν Ελληνικά και Τουρκικά.
==Ιστορίαιστορία==
Ιστορικά θεωρούνταν μέρος του «Ρωμαίικου Έθνους» από τις Οθωμανικές αρχές. Η κοινότητα είχε έντονη τάση για μετανάστευση στις αρχές του 20ου αιώνα. Καθώς το <ref>Peter Alford Andrews, Ethnic Groups in the Republic of Turkey, Dr. Ludwig Reichert Verlag, 1989, ISBN 3-89500-297-6</ref> Σαντζάκ ήταν τότε μέρος της Συρίας, οι Έλληνες δεν ήταν υποκείμενοι στην ανταλλαγή πληθυσμών του 1923. Όταν το Χατάι προσαρτήθηκε από την Τουρκία το 1939, πολλοί μετανάστευσαν στη Συρία και τον Λίβανο. Μετά τη δεκαετία του 1960 ένα νέο μεταναστευτικό κύμα οδήγησε τους Έλληνες της Αντιόχειας σε χώρες της Δύσης.
 
Καθώς το <ref>Peter Alford Andrews, Ethnic Groups in the Republic of Turkey, Dr. Ludwig Reichert Verlag, 1989, ISBN 3-89500-297-6</ref> Σαντζάκ ήταν τότε μέρος της Συρίας, οι Έλληνες δεν ήταν υποκείμενοι στην ανταλλαγή πληθυσμών του 1923. Όταν το Χατάι προσαρτήθηκε από την Τουρκία το 1939, πολλοί μετανάστευσαν στη Συρία και τον Λίβανο. Μετά τη δεκαετία του 1960 ένα νέο μεταναστευτικό κύμα οδήγησε τους Έλληνες της Αντιόχειας σε χώρες της Δύσης.
 
==Λατρευτικές παραδόσεις και λαογραφία==
Μερικές χαρακτηριστικές Ελληνικές ιερατικές τελετές και ύμνοι των αρχαίων Συναγωγών, οι οποίες δημιουργήθηκαν στην Αντιόχεια, έχουν επιζήσει εν μέρει στις εκκλησιαστικές λειτουργίες των Μελχιτών και των Ελληνορθόδοξων κοινοτήτων στην επαρχία Χατάι στη νότια Τουρκία, τη Συρία, το Λίβανο και τους Αγίους Τόπους.
==Πληθυσμός και Εθνοπολιτισμική Κληρονομιά==
Με τη στενά γεωγραφική έννοια, σύμφωνα με την απογραφή που διεξήχθη από το Πατριαρχείο της Αντιόχειας το 1895, υπήρχαν 50.000 Έλληνες της Αντιόχειας στο ίδιο το Σαντζάκ της Αλεξανδρέτας, δηλαδή διαμένουν στην επαρχία Χατάι στη νότια Τουρκία, σε σύγκριση με τις 30.000 της δεκαετίας του 1930. Το 1995 ο συνολικός πληθυσμός υπολογίστηκε στις 10.000.<ref>http://www.hr-action.org/thr/GRTURK.html#OTHER by Marios D. Dikaiakos</ref> Όμως τα περισσότερα μέλη των Ελληνορθόδοξων και των Ελλήνων-Καθολικών κοινοτήτων της Συρίας και του Λιβάνου, «Μελχίτες» ή «Ρωμιοί», ανάγουν την εθνοπολιτισμική τους κληρονομιά στους Έλληνες και του Μακεδόνες εποίκους και εξελληνισμένων Ιουδαίων-Χριστιανών του παρελθόντος, ιδρυτές των αρχικών κοινοτήτων των Ελλήνων της Αντιόχειας της Κιλικίας και της βορειοδυτικής Συρίας. Μετρώντας τα μέλη των μειονοτήτων που έχουν επιβιώσει στην επαρχία Χατάι της Τουρκίας και των οικογενειών τους της διασποράς, υπάρχουν περισσότεροι από 1,8 εκατομμύρια Ελληνομελχίτες χριστιανοί της Αντιόχειας που ζουν στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και την Λατινική Αμερική σήμερα.
==Τόπος==
Σημαντικός αριθμός Ελλήνων Αντιοχειτών στην Τουρκία ζει στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Είναι συγκεντρωμένοι στηνστο [[Αλεξανδρέττα]]İskenderun, στο Samandağ και Altınözü στο [[Επαρχία Χατάι|Χατάι]]. Υπάρχει επίσης κοινότητα στη Μερσίνη. Το 2005 σημειώθηκαν γεγονότα διακοινοτικής βίας με τους μουσουλμάνους στο Altınözü, που ξεκίνησαν με αφορμή τη σεξουαλική παρενόχληση μιας νέας Χριστιανής από το βοηθό ενός μουσουλμάνου κουρέα.<ref>http://www.haber7.com/haber.php?haber_id=105359</ref>
 
==Αξιοσημείωτες Αντιοχείς Έλληνες==