Θεοφανώ Σκλήραινα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Όθων Β' πέθανε ξαφνικά στις 7 Δεκεμβρίου 983, στα 28 του χρόνια, πιθανώς από ελονοσία. Ο μόλις τριών ετών γιος του, Όθων Γ' είχε ήδη ανακηρυχθεί Βασιλεύς των Ρωμαίων κατά την Πεντηκοστή τού ίδιου έτους στη Βερόνα. Τα Χριστούγεννα, η Θεοφανώ, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν μακριά από την Γερμανία, και συγκεκριμένα βρισκόταν μαζί με την Αδελαΐδα στην Ιταλία, φρόντισε για την στέψη του μικρού Όθωνα Γ΄ από τον αρχιεπίσκοπο τού Mainz, [[Willigis]], στον καθεδρικό ναό του Aachen, με σκοπό να εξασφαλίσει την διαδοχή του καθώς ο αναπάντεχος θάνατος του Όθωνα Β΄ άφηνε ευάλωτο τον θρόνο σε διάφορους διεκδικητές. Όμως αυτό δεν απέτρεψε τις αντιδράσεις. Αμέσως ξεκίνησαν διάφορες διπλωματικές και πολεμικές κινήσεις τόσο από του Σλάβους όσο και από τους Δανούς και τους Φράγκους με σκοπό να βγάλουν από τη μέση τον Όθωνα και να καταλάβουν τον θρόνο, αλλά η Θεοφανώ δεν ήταν διατεθειμένη να αφήσει τον γιο της να χάσει την διαδοχή. Άσκησε επιρροή και επέβαλλε την εξουσία της ως αυτοκράτειρα και μάλιστα ως ''imperator augustus'', όπως άρχισε να υπογράφει, δηλαδή ως αυτοκράτορας και όχι αυτοκράτειρα.<ref name=":0" /> Το αρσενικό γένος υποδήλωνε την εξουσία της αλλά και την θέλησή της να την επιβάλλει δικαιωματικά ως ανώτατος ηγεμόνας όπως και έκανε.<ref>{{Cite book|title=|last=Yalom|first=|publisher=|year=2004|isbn=|location=|page=22}}</ref> Τελικά, το 985 συγκάλεσε ένα καθοριστικό συνέδριο στον πύργο της στο Κουέντλιμπεργκ, που ονομάστηκε "'''''[[Colloquium Dominarum|colloquium dominarum]]'''''", δηλαδή "συγκέντρωση των ισχυρών γυναικών" στο οποίο προέδρευε η ίδια, η [[Αδελαΐδα της Ιταλίας|Αδελαΐδα]] και η βασίλισσα Ματθίλδη της Βουργουνδίας και στο οποίο ήταν καλεσμένες πολλές ισχυρές γυναίκες της εποχής όπως η [[Έμμα της Ιταλίας|βασίλισσα Έμμα Β]]΄, η [[Ματθίλδη του ΚουέντλιμπεργκΚέντλινμπεργκ]]‎, η Γκιζέλα, η [[Γκερμπέργκα του Γκάντερσχαϊμ|Γκερμπέργκα του Γκάντερσχάιμ]] και η δούκισσα Βεατρίκη.<ref>{{Cite book|title=|last=MacLean|first=|publisher=|year=2017|isbn=|location=|page=167-176}}</ref> Σε αυτό το ιστορικό συμβούλιο η Θεοφανώ διεκδίκησε και κέρδισε την υποστήριξη των ευρωπαίων πριγκίπων και επέβαλλε μίας και δια παντός τον γιο της Όθωνα ως επόμενο αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με την ίδια να κυβερνά στην θέση του ως αυτοκράτειρα επειδή ήταν ανήλικος <ref>{{Cite book|url=https://www.worldcat.org/oclc/41035425|title=Women rulers throughout the ages : an illustrated guide|last=Myrl)|first=Jackson-Laufer, Guida M. (Guida|date=1999|publisher=ABC-CLIO|year=|isbn=1576070913|location=Santa Barbara, Calif.|page=391-392|id=41035425}}</ref>. Η εξουσία της εκείνη την εποχή ήταν τόσο μεγάλη που έφτασε στο σημείο να υπογράφει ως ''Theophanius imperator'', δηλαδή αυτοκράτορας Θεοφάνιος.<ref>{{Cite book|title=|last=MacLean|first=|publisher=|year=2017|isbn=|location=|page=151}}</ref> Αυτό το γεγονός καθιστά την Θεοφανώ μία ακόμα βυζαντινή αυτοκράτειρα που κυβέρνησε αυτόνομα όπως η [[Θεοδώρα (αυτοκράτειρα)|Θεοδώρα]] τέσσερις αιώνες πιο πριν που κυβέρνησε παράλληλα με τον άντρα της [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανό]] αλλά και την [[Ειρήνη η Αθηναία|Ειρήνη]] που κυβέρνησε εντελώς μόνη και υπέγραφε ως "αυτοκράτωρ".