Βικιπαίδεια

Ζεράρ ντε Λαιρές: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{σε χρήση}}
{{πληροφορίες καλλιτέχνη}}
Ο '''Ζεράρ ντε Λαιρές''' ([[Ολλανδική γλώσσα|ολλανδικά]]: '''Gerard''' ή '''Gérard de Lairesse''' (11 Σεπτεμβρίου 1641 – Ιούνιος 1711) ) ήταν [[Ολλανδία|Ολλανδός]] [[Ζωγραφική|ζωγράφος]] της [[Ζωγραφική της ολλανδικής Χρυσής Εποχής|Χρυσής Ολλανδικής Εποχής στη ζωγραφική]] και θεωρητικός της Τέχνης. Ήταν άτομο με πολλές δεξιότητες και ασχολήθηκε επίσης με τη [[μουσική]], την [[ποίηση]] και το [[θέατρο]]. Επηρεάστηκε από τον [[Τσέζαρε Ρίπα]] από την [[Περούτζια]]<ref>[https://books.google.com/books?id=bIZbAAAAcAAJ&lpg=RA1-PA371&ots=2BSSyl2R-_&dq=de%20Lairesse%20ripa&hl=en&pg=RA1-PA371#v=onepage&q=de%20Lairesse%20ripa&f=false Groot schilderboek by Gérard de Lairesse]</ref><ref name="arthistoriography.files.wordpress.com">[https://arthistoriography.files.wordpress.com/2011/12/lairesse.pdf Lyckle de Vries "De Lairesse on the theory and practice"]</ref> και τους Γάλλους κλασικιστές ζωγράφους [[Σαρλ λε Μπρεν]], [[Σιμόν Βουέ]] και συγγραφείς όπως οι [[Πιέρ Κορνέιγ]] και [[Ρακίνας|Ζαν Ρασίν]]. Η σημαντικότητά του ως ζωγράφου αυξήθηκε κατά την περίοδο μετά τον θάνατο του [[Ρέμπραντ]],<ref name=autogenerated1>{{cite journal|title=Horton A Johnson, "Gerard de Lairesse: genius among the treponemes|journal=Journal of the Royal Society of Medicine|volume= 97|issue=6|pages= 301–303 |date=2012-05-24 |pmc=1079501|pmid=15173339 | last1 = Johnson | first1 = HA}}</ref> ενώ αποκλήθηκε "ο Ολλανδός Πουσέν"<ref>C. H. Balkema, ''Biographie des peintres flamands et hollandais: qui ont existé depuis Jean et Hubert van Eyck jusqu'a nos jours; pour servir de guide aux peintres et aux amateurs de tableaux'', H. Hoste, 1844, σελ. 176 στα [https://books.google.gr/books?id=iMwrAQAAIAAJ&pg=PA176&lpg=PA176&dq=G%C3%A9rard+de+Lairesse&source=bl&ots=gSbYYGcrfa&sig=94fcl13JRGXHye-HMvMxAIVLzjM&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwiL4Jim7ZLWAhXJIsAKHRmLD4I4ChDoAQhWMAo#v=onepage&q=G%C3%A9rard%20de%20Lairesse&f=false Google books]</ref> Οι πραγματείες του στη [[ζωγραφική]] και στο [[σχέδιο]] ''Grondlegginge der teekenkonst'' (1701, βασισμένη στη [[γεωμετρία]]) και ''Groot Schilderboek'' (1707) άσκησαν μεγάλη επιρροή στους ζωγράφους του 18ου αιώνα.<ref>{{cite web |url=http://www.rijksmuseum.nl/aria/aria_artists/00017259?lang=nl&context_space=&context_id= |title=Gerard de Lairesse |publisher= Rijksmuseum Amsterdam |language=Dutch |date= |accessdate= }}</ref>
 
==Βιογραφία==
Γραμμή 15 ⟶ 14 :
 
Συνεπεία της συγγενούς συφιλίδος από την οποία έπασχε, ο ντε Λαιρές έχασε την όρασή του το 1690. Έτσι, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη ζωγραφική, στράφηκε στη συγγραφή και έδινε, δύο φορές την εβδομάδα, διαλέξεις με θέμα την τέχνη, ενώ με τη βοήθεια των γιων του εξέδωσε σε βιβλίο μια πραγματεία περί σχεδιάσεως (Grondlegginge ter Teekenkonst) το 1701 και το πολύ γνωστό εγχειρίδιο ''Het Groot Schilderboek'' (το μεγάλο βιβλίο του ζωγράφου) το 1707. Και στα δύο του βιβλία τονίζει τη σημασία των μαθημάτων σχεδίασης και της ακαδημαϊκής θεωρίας της Τέχνης.<ref name=lied/> Στο ''Het Groot Schilderboek'' ο ντε Λαιρές εκφράζει την απόρριψή του στον ρεαλισμό των ζωγράφων της [[Ζωγραφική της ολλανδικής Χρυσής Εποχής|Χρυσής Εποχής της ζωγραφικής]], όπως οι Ρέμπραντ, [[Άντριεν Μπράουβερ]], [[Άντριεν φαν Οστάντε]] και [[Φρανς Χαλς]], επειδή συχνά απεικόνιζαν σκηνές της καθημερινότητας και "κανονικούς" ανθρώπους, όπως στρατιώτες, αγρότες, υπηρέτριες και ζητιάνους. Κατά την άποψη του ντε Λαιρές, ο ιδεατός κλασικισμός στη ζωγραφική όφειλε να απεικονίζει υψηλόφρονες σκηνές από τη Βίβλο, τη Μυθολογία και την Ιστορία, σύμφωνα με το πνεύμα του [[Κάρελ φαν Μάντερ]], ο οποίος υποστήριζε ότι μια πολύπλοκη ιστορική αλληγορία αποτελούσε το ύψιστο των θεμάτων. "Ένας καλός πίνακας φέρει μια ένδειξη, χάρη στην οποία καταδεικνύεται τι κάνει την όλη σύνθεση να δένει"."<ref name="arthistoriography.files.wordpress.com"/>
 
Ανάμεσα στους πολυάριθμους μαθητές του συμπεριλαμβάνονται οι [[Γιαν φαν Μίρις]], [[Σίμον φαν ντερ Ντους]] και οι αδελφοί Τέοντορ και κρίστοφ Λουμπιενιέκι. Σύμφωνα με τον [[Άρνολντ Χαουμπράκεν]] ένας από τους καλύτερους μαθητές του ήταν ο [[Γιαν Χοοχσάατ]].<ref name=Houbraken>{{Link language|nl}}[http://www.dbnl.org/tekst/houb005groo01_01/houb005groo01_01_0435.htm Biography of Jan Hoogsaat] in ''De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen'' (1718) by [[Arnold Houbraken]], courtesy of the [[Digital library for Dutch literature]]</ref> Σύμφωνα με το [[Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης]] ([[RKD]]) μαθητές του ήταν, εκτός από του παραπάνω, οι [[Λουί Φαμπρίτιους Ντυμπούργκ]], [[Γιαν Χουρέε]], [[Χίλλιαμ φαν ντερ Χάουβεν]], [[Γιοχάννες ντε Λαιρές]], [[Μποναβεντούρα φαν Όφερμπεεκ]], [[Γιαν Βάντελααρ]] και [[Ζακαρίας Βέμπερ ο νεότερος]].<ref>[http://www.rkd.nl/rkddb/dispatcher.aspx?action=search&database=ChoiceArtists&search=priref=47470 Gerard de Lairesse] in the [[RKD]]</ref>
 
Ο ντε Λαιρές απεβίωσε το 1711.
 
==Καλλιτεχνική σταδιοδρομία==
Γραμμή 22 ⟶ 25 :
Στο Άμστερνταμ, η λόγω θεοσεβείας λιτότητα και απουσία αντικειμένων πλούτου στις απεικονίσεις της προτεσταντικής Ολλανδίας της εποχής του Ρέμπραντ είχαν αντικατασταθεί από αχαλίνωτη πολυτέλεια και το κλασικό γαλλικό ύφος του ντε Λαιρές σε συνδυασμό με το ύφος μπαρόκ ταίριαξαν απόλυτα στην εποχή. Το γεγονός αυτό τον έκανε έναν από τους, αν όχι τον, πλέον δημοφιλείς ζωγράφους στο Άμστερνταμ. Για τον λόγο αυτόν ο ντε Λαιρές συχνά αναλάμβανε να διακοσμήσει το εσωτερικό κυβερνητικών κτιρίων και κατοικιών ευκατάστατων επιχειρηματιών του Άμστερνταμ, με "γκριζάιγ", οροφές με οφθαλμαπάτες (trompe l'oeil) και τοιχογραφίες. Μερικές από τις δημιουργίες αυτές υπάρχουν και σήμερα στα κτίρια στα οποία έγιναν, αλλά άλλες πωλήθηκαν και βρίσκονται πλέον σε διαφορετικά σημεία.
 
===Έργο===
Το 1656 ο Φλαμανδός [[Εράσμους Κουελλίνους ΙΙ|Εράσμους Κουελλίνους ο νεότερος]], ο οποίος είχε δεχθεί την επίδραση του Φλεμάλ, ζωγράφισε δύο μεγάλες παραστάσεις σε οροφές του Δημαρχείου του Άμστερνταμ και οι [[Γιαν φαν Μπρόνκχορστ]] από την [[Ουτρέχτη]] και [[Κορνέλις Χολστάιν]] από το [[Χάαρλεμ]] ζωγράφισαν διακοσμητικές παραστάσεις στα εσωτερικά τμήματα των καμινάδων του Δημαρχείου αλλά και σε κατοικίες. Η συμβολή του ντε Λαιρές στην όλη διαδικασία ήταν να επιφέρει την τάση για νέο επίπεδο πολυπλοκότητας τόσο στη σχεδίαση όσο και στην εκτέλεση, αλλά επίσης και στον τομέα της εμπορευσιμότητας των έργων.<ref name=lied/> Το 1668 ο ντε Λαιρές χάραξε εικονογραφήσεις για θεατρικά έργα του [[Άντριες Πελς]], που αποτέλεσε την ολλανδική απάντηση στον Κορνέιγ. Δημοσίευσε, επίσης, μια κριτική για τον Ρέμπραντ ενώ δημιούργησε 110 χαρακτικά, βασισμένα σε αρχαία αγάλματα της συλλογής του διάσημου συλλέκτη Χέρριτ Ράυνστ (Gerrit Reynst, 1559 - 1658), που εκδόθηκαν σε βιβλίο υπό τον τίτλο ''Signorum veterum icones'' το 1671 στο Άμστερνταμ.<ref name=lied/> Μεταξύ 1676 και 1683 ο ντε Λαιρές δημιούργησε πίνακες για τη διακόσμηση του Ανακτόρου Σουστντάικ (Soestdijk Palace), παλαιότερο βασιλικό Ανάκτορο στην επαρχία της Ουτρέχτης. Το 1684 μετοίκησε επί ένα έτος στη [[Χάγη]] και εργάστηκε εκεί, διακοσμώντας μια αίθουσα στο Μπίννενχοφ (Binnenhof), σύμπλεγμα κτιρίων στο κέντρο της Χάγης, όπου σήμερα στεγάζονται κυβερνητικά γραφεία (μεταξύ των οποίων και το γραφείο του Πρωθυπουργού). Στην αίθουσα αυτή, που έλαβε το όνομά του, ζωγράφισε μια ''Αλληγορία της Δικαιοσύνης''. Το 1685 ζωγράφισε έργα για το Ανάκτορο Λόο στο [[Άπελντοορν]].
 
Περί το 1670 ο ντε Λαιρές δημιούργησε μια σειρά από οκτώ πίνακες σε "γκριζάιγ", στους οποίους απεικονίζεται η θριαμβευτική πορεία του ρωμαϊκού στρατού (σήμερα στο Musée de l'Art Wallon, Λιέγη) για λογαριασμό του Κυβερνήτη Νικολάες Πάνκρας (Nicolaes Pancras) και το 1672 εικόνα οροφής σε τρία μέρη, την ''Αλληγορία της ειρήνης στο Μύνστερ'', στην οικία του Κυβερνήτη Άντριες ντε Γκρεφ (Andries de Graeff) (σήμερα έχει μεταφερθεί στο Vredespaleis της Χάγης). Ακολούθησαν πολλές σημαντικές παραγγελίες για πίνακες, ανάμεσα στις οποίες τρεις εικόνες οροφής για το Άσυλο Λεπρών του Άμστερνταμ (1675, σήμερα είναι δανεισμένες στο [[Ρέικσμουζεουμ]]). Η σταδιοδρομία του ζωγράφου συνεχίστηκε και κατά τη δεκαετία του 1680, με δημιουργία πέντε μεγάλων "γκριζάιγ" με αλληγορικά γλυπτά για το φουαγιέ της οικίας του Φίλιπ ντε Φλίνε (Filips de Fline) στην Χέρενχραχτ του Άμστερνταμ (σήμερα στο Ρέικσμουζεουμ). Ζωγράφισε, επίσης, τα κλείστρα προστασίας του εκκλησιαστικού οργάνου της Βέστερκερκ (βρίσκονται στη θέση τους και σήμερα).</ref name=lied/>
 
Το 1684 μετοίκησε επί ένα έτος στη [[Χάγη]] και εργάστηκε εκεί, διακοσμώντας μια αίθουσα στο Μπίννενχοφ (Binnenhof), σύμπλεγμα κτιρίων στο κέντρο της Χάγης, όπου σήμερα στεγάζονται κυβερνητικά γραφεία (μεταξύ των οποίων και το γραφείο του Πρωθυπουργού). Στην αίθουσα αυτή, που έλαβε το όνομά του, ζωγράφισε μια ''Αλληγορία της Δικαιοσύνης''. Το 1685 ζωγράφισε έργα για το Ανάκτορο Λόο στο [[Άπελντοορν]].
<!-- ==Painting career==
De Lairesse produced paintings for the decoration of [[Soestdijk Palace]] between 1676 and 1683. In 1684 he moved to the Hague and worked there for a year. In the [[Binnenhof]] he decorated a hall, which is named after him, with an "Allegory of Justice". In 1685 he painted works for the [[Loo Palace]]. In 1687 he was visited by [[Nicodemus Tessin the Younger]]. On 27 November 1693, [his son] Abraham de Lairesse, from Amsterdam, painter, 27 (sic!) years old, living on the O.Z. Achterburgwal, assisted by his mother Maria Salme, was legally engaged to Johanna van Bevere, from Amsterdam. In 1697 he sold sheet music for his son Abraham who also sold (lined) paper and music sheets.<ref name="J.H. GISKES 1994 p. 51-54"/> Within a few years De Lairesse would change environment again and move to Prinsengracht, closer to his son. (His wife died in 1723.)
 
Ενώ ήταν διάσημος κατά τη διάρκεια του βίου του και κατά τον 18ο αιώνα, υποτιμήθηκε κατά τον 19ο αιώνα. Με ή χωρίς αιτιολογήσεις, θεωρήθηκε επιφανειακός και χωρίς έμπνευση και, παράλληλα, υπεύθυνος για την παρακμή της ολλανδικής ζωγραφικής. Διακόσια χρόνια από τον θάνατό του, που επήλθε το 1711, η 11η έκδοση της ''Encyclopædia Britannica'' του 1911 δεν περιλάμβανε ούτε νύξη για τον ντε Λαιρές, ενώ αφιέρωνε τέσσερις πυκνογραμμένες σελίδες στον Ρέμπραντ.<ref name="autogenerated1"/> Σήμερα έργα του εκτίθενται από πολλά σημαντικά μουσεία ανά τον κόσμο, όπως το [[Ρέικσμουζεουμ]] και το [[Ιστορικό Μουσείο του Άμστερνταμ]], το [[Μουσείο του Λούβρου]], το [[Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη)]], την [[Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης (Ουάσιγκτον)]], την [[Εθνική Πινακοθήκη Πορτρέτων]] και την [[Πινακοθήκη Τέιτ]] στο [[Λονδίνο]], καθώς και το [[Μουσείο Τέχνης του Κλίβελαντ]].
==Style==
[[File:1668 Gérard de Lairesse - Allegory of the Five Senses.jpg|thumb|Gerard de Lairesse: ''Allegory of the Five Senses'', 1668]]▼
[[File:16xx Gérard de Lairesse - Venus Presenting Weapons to Aeneas 0.jpg|thumb|''Venus Presenting Weapons to [[Aeneas]]'', [[Museum Mayer van den Bergh]], Antwerp]]
 
 
==Φωτοθήκη==
==De Lairesse as art theorist==
<gallery mode="packed" heights="200px" perrow="4" caption="Έργα του Ζεράρ ντε Λαιρές">
 
File:Gerard de Lairesse - Nicolaes Visscher - Icones Reynst.jpg|TitleΗ pageσελίδα ofτίτλου του ''Signorum Veterum Icones'', 1670▼
De Lairesse suffered from hereditary or [[congenital syphilis]], which caused him to go blind around 1690.<ref>Fifteenth- to Eighteenth-century European Paintings, p. 144. by Metropolitan Museum of Art (New York, N.Y.), Charles Sterling [https://books.google.com/books?id=7BU-36sK16MC&lpg=PA146&ots=yCc9cGiTkl&dq=Marie%20Salme%20Lairesse&hl=en&pg=PA144#v=onepage&q=Marie%20Salme%20Lairesse&f=false]</ref> The [[saddle nose]] which the disease gave him is clearly visible on the portrait which Rembrandt painted of him around 1665 and the [[engraving]] in the "[[Teutsche Academie]]" by [[Joachim von Sandrart]] (1683).<ref>http://ta.sandrart.net/en/artwork/image/5371</ref> After losing his sight, De Lairesse was forced to give up painting and focused instead on lecturing twice a week. De Lairesse explicitly states that despite his blindness, he is perfectly able to design a perfect composition. He drew on two [[chalk boards]] and was assisted by his audience and his son Johannes who collected their notes. After several years two books on art were published:
File:Ontleding des menschelyken lichaams.jpg|AnatomicalΑνατομικό drawingσχεδίασμα fromαπό το έργο ''Anatomia Humani Corporis'', 1685▼
* ''Grondlegginge der teekenkonst'' ("Foundations of Drawing"), published in 1701
* ''Het groot schilderboeck'' ("Great Book of Painting"), published in 1710
 
 
 
{{cquote|De Lairesse distinguishes two manners of painting, good and bad, that both take their starting point in the imitation of reality. The right choice is to look for beauty and grace and to select the most perfect manifestations of natural phenomena, instead of copying them at random. This method will produce art that exerts a strong effect on the mind of the spectator. It is based on knowledge, understanding, power of judgement, and natural gifts.<ref name="arthistoriography.files.wordpress.com"/> }}
 
He was a disciplined intellectual, inspired by the notion that only correct theory could produce good art. For him theory meant the strict adherence to rules. The ultimate purpose of the visual arts was the improvement of mankind, and therefore art must, above all, be lofty and edifying. He set forth hierarchies of social status, of subject matter, of beauty itself. The artist, he said, must learn grace by mingling with the social and intellectual élite, must allow his subject matter to teach the highest moral principles, and must strive for ideal beauty. He must follow closely upon nature but overlook its imperfections.<ref name="autogenerated1">{{cite journal|title= Gerard de Lairesse: genius among the treponemes|date=2012-05-24 |pmc=1079501 | pmid=15173339 |volume=97 |journal=J R Soc Med |pages=301–3 | last1 = Johnson | first1 = HA}}</ref>
 
In the main reception room there should be ''tapestries or paintings on the wall with life size figures'' ... and in the kitchen, images ''of kitchen equipment and the spoils of the hunt, the picture of some maid, servant, dog or cat''. De Lairesse, for whom pictorial [[illusionism]] was of utmost importance, also wrote about the place of pictures on walls. For example, he urged that landscapes (and indeed all paintings) should be hung at a height where their horizons were even with eye level. De Lairesse urged that portraits that be hung high and have a low viewpoint. Gerard de Lairesse was cognizant of the problems posed by viewing paintings from a distance and drew connection between the hanging position and the scale and style of individual paintings. He noted ''... that a piece ten feet large, with life-size figures, should be viewed at ten feet distance, and that a smaller one five feet high, with life-size, half-length figures, must have five feet distance''.<ref>Loughman, J. & J.M. Montias (2000) ''Public and Private Spaces. Works of Art in Seventeenth-Century Dutch Houses'', p. 34, 41, 106, 117-118.</ref>
 
==Legacy==
 
[[File:1674 Gérard de Lairesse - Expulsion of Heliodorus from the Temple.jpg|thumb|''Expulsion of Heliodorus from the Temple'', 1674]]▼
 
His treatises on painting and drawing, ''Grondlegginge der teekenkonst'' (1701) and ''Het groot schilderboeck'' (1707), were highly influential on later painters like [[Jacob de Wit]]. He also worked with many established artists of his day, as [[Barend Graat]], [[Johannes Glauber]] and [[Frederick de Moucheron]], on larger commissions for house decorations.
 
De Lairesse attracted many pupils, including [[Jan van Mieris]], [[Simon van der Does]], and the brothers [[Teodor Lubieniecki|Teodor]] and [[Krzysztof Lubieniecki]]. According to Houbraken, [[Jan Hoogsaat]] was one of his best pupils.<ref name=Houbraken>{{Link language|nl}}[http://www.dbnl.org/tekst/houb005groo01_01/houb005groo01_01_0435.htm Biography of Jan Hoogsaat] in ''De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen'' (1718) by [[Arnold Houbraken]], courtesy of the [[Digital library for Dutch literature]]</ref> According to the RKD his pupils were [[Jacob van der Does]] (the Younger), [[Louis Fabritius Dubourg]], [[Jan Goeree]], [[Gilliam van der Gouwen]], [[Johannes de Lairesse]], [[Theodor Lubienitzki]], [[Bonaventura van Overbeek]], [[Jan Wandelaar]], and [[Zacharias Webber]] (the Younger).<ref>[http://www.rkd.nl/rkddb/dispatcher.aspx?action=search&database=ChoiceArtists&search=priref=47470 Gerard de Lairesse] in the [[RKD]]</ref>
 
Celebrated during his lifetime and well into the 18th century, he was berated during the 19th century. With or without justification, he was considered superficial and effete, and was held in large part responsible for the decline in Dutch painting. Two hundred years after his death in 1711 the ''Encyclopædia Britannica'', 11th Edition (1911) gave no listing at all for De Lairesse, while devoting four pages of solid text to Rembrandt.<ref name="autogenerated1"/>
 
Works by De Lairesse are now on display at many museums around the world, including the [[Rijksmuseum]] and [[Amsterdams Historisch Museum]] in Amsterdam, the [[Louvre]] in Paris, the [[Metropolitan Museum of Art]] in New York City, the [[National Gallery of Art]] in Washington, D.C., the [[National Portrait Gallery (London)|National Portrait Gallery]] and [[Tate Gallery]] in London, and the [[Cleveland Museum of Art]].
 
==Works==
[[File:Gerard de Lairesse - Hercule entre le Vice et le Vertu.JPG|thumb|''Hercules at the crossroads'', [[Louvre]], Paris]]
Well-known paintings by de Lairesse include his ''Allegory of the Five Senses'' (1668), ''Diana and Endymion'' (ca. 1680) and ''Cleopatra Landing at Tarsus''. Some of his paintings show influence by the ''Iconologia'' of [[Cesare Ripa]], a book that was given to him by his brother, after returning from Italy.<ref>[http://dare.uva.nl/document/169490 Letje Lips (2009) "Barend Graat Amsterdam 1628-1709"]</ref> A versatile artist, De Lairesse also made many prints for book illustrations (e.g. for the poet [[Andries Pels]]) (1668). Among other things, De Lairesse produced:
 
* A set of illustrations for [[Gerard Reynst]]'s collection ''Signorum Veterum Icones'' (1670), a series of prints based on the Italian statuary in Reynst's Amsterdam collection.
* Three ceiling paintings in 1671 for the Amsterdam regent [[Andries de Graeff]]. The paintings glorified the [[De Graeff]] family's role as the protector of the [[Dutch republic]] and the works of art can be viewed as a visual statement opposing the return of the [[House of Orange]] as [[Stadtholder]]s of the republic. They were created for Andries de Graeffs ‘Sael’ at his mayor’s residence in Amsterdam. The ceiling paintings now adorn the Ferdinand Bol room at the [[Peace Palace]] in The Hague.<ref>{{cite web|url=http://www.triomfdervrede.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=5&Itemid=6&lang=en |title=Triumph of Peace (en) |publisher=Triomfdervrede.nl |date= |accessdate=2012-09-10}}</ref><ref>[http://www.vredespaleis.nl/?pid=59&page=nieuws&id=34 Restoration project Triumph of Peace completed]</ref>
* Most of his plates were originally published by [[Nicolaes Visscher II]], who published a collected edition under the title 'Opus Elegantissimum' in c. 1675.<ref>[https://www.britishmuseum.org/research/search_the_collection_database/term_details.aspx?bioId=118292 British Museum]</ref>
* Set designs for the [[Schouwburg of Van Campen]], the Amsterdam theatre (after 1676 or 1681 when it was reopened).<ref>Ben Albach (1977) Langs Kermissen en Hoven, p. 123.</ref>
* A set of illustrations for [[Govert Bidloo]]'s anatomical atlas ''Anatomia Humani Corporis'' (1685). 105 illustrations in: ''Godefridi Bidloo, Medicinae Doctoris & Chirurgi, Anatomia Hvmani Corporis: Centum & quinque Tabvlis Per artificiosiss. G. De Lairesse ad vivum delineatis, Demonstrata, Veterum Recentiorumque Inventis explicata plurimisque, hactenus non detectis, Illvstrata''<ref>{{cite web|author1=Bidloo, Govard |author2=Lairesse, Gérard de [Ill.] |url=http://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/bidloo1685 |title=Bidloo, Govard; Lairesse, Gérard de [Ill.&#93;: Godefridi Bidloo, Medicinae Doctoris & Chirurgi, Anatomia Hvmani Corporis: Centum & quinque Tabvlis Per artificiosiss. G. De Lairesse ad vivum delineatis, Demonstrata, Veterum Recentiorumque Inventis explicata plurimisque, hactenus non detectis, Illvstrata (Amsterdam, 1685) |publisher=Digi.ub.uni-heidelberg.de |date=2012-08-30 |accessdate=2012-09-15}}</ref> Amsterdam 1685
* The shutters for the church organ in the [[Westerkerk]] in 1686.
* A portrait of the Dutch [[stadholder]] and king of England, [[William III of England]] (1688).
 
<gallery>▼
 
▲File:Gerard de Lairesse - Nicolaes Visscher - Icones Reynst.jpg|Title page of ''Signorum Veterum Icones'', 1670
▲File:Ontleding des menschelyken lichaams.jpg|Anatomical drawing from ''Anatomia Humani Corporis'', 1685
File:Govard Bidloo t88.jpg|''Ontleding des menschlyken lichaams''
File:Gerard de Lairesse - Philips Tideman - G van der Gouwe - Hendrick Desbordes.png|TitleΗ pageσελίδα ofτίτλου του ''Groot Schilderboek'', 1712<ref>[https://books.google.com/books?id=N8Q9AAAAcAAJ Groot schilderboek, waar in de schilderkonst in al haar deelen grondig werd onderweezen, ook door redeneeringen en printverbeeldingen verklaard ; met voorbeelden uyt de beste konst-stukken der oude en nieuwe puyk-schilderen, bevestigd : en derzelver wel- en misstand aangeweezen, Volume 1], Gérard de Lairesse, [[Philip Tideman]], G. van der Gouwen, Jan van Broekhuizen, [[Jan Caspar Philips]], [[David van Hoogstraten]], [[Johannes Vollenhove]], Abraham Alewyn, [[Matthijs Pool]], published by Henri Desbordes, Amsterdam, 1712, Digital version of the work on [[Google Books]]</ref>
▲[[File:1668 Gérard de Lairesse - Allegory of the Five Senses.jpg|thumb|GerardΑλληγορία deτων Lairesse:πέντε ''Allegory of the Five Senses''αισθήσεων, 1668]]
 
File:16xx Gérard de Lairesse - Venus Presenting Weapons to Aeneas 0.jpg|Η Αφροδίτη δείχνει όπλα στον Αινεία, [[Μουσείο Μάγερ φαν ντεν Μπεργκ]], [[Αμβέρσα]]
[[File:1671 Gérard de Lairesse - Apollo and Aurora.jpg|thumb|''ApolloΑπόλλων andκαι Aurora''Αυγή, 1671, ceiling paintingεικόνα forοροφής στην ''Herengracht'', n°&nbsp;539, [[MetropolitanΜητροπολιτικό MuseumΜουσείο ofΤέχνης Art]]]](Νέα Υόρκη)
[[File:Gerard de Lairesse - Allegorie op de Wetenschappen - Google Art Project.jpg|thumb|GerardΑλληγορία deτων Lairesse, ''Allegory of sciences'']].Επιστημών
</gallery> -->
File:Gerard de Lairesse - Hercule entre le Vice et le Vertu.JPG|thumb|Ο Ηρακλής ανάμεσα στο βίτσιο και στην αρετή, [[Μουσείο του Λούβρου]], [[Παρίσι]]
▲[[File:1674 Gérard de Lairesse - Expulsion of Heliodorus from the Temple.jpg|thumb|''ExpulsionΗ ofεκδίωξη Heliodorusτου fromΗλιόδωρου theαπό Temple''τον ναό, 1674]]
▲</gallery>
 
==Παραπομπές==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ζεράρ_ντε_Λαιρές"