Διοξείδιο του θείου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ μικρό...
Γραμμή 2:
[[Αρχείο:Sulfur-dioxide-2D.svg|thumb|right|200px|]]
[[Αρχείο:Sulfur-dioxide-3D-vdW.png|thumb|right|200px|]]
Το '''διοξείδιο του θείου''' είναι [[Ανόργανη ένωση|ανόργανη]] [[χημική ένωση]] με μοριακό τύπο '''SO<sub>2</sub>'''. Το [[Μόριο|μόριό]] του είναι τριατομικό και δεν είναι γραμμικό. Είναι [[αέριο]] με οσμή «καιόμενου θείου», και πράγματι αποτελεί το κυριότερο προϊόν της [[Καύση|καύσεως]] ουσιών που περιέχουν [[θείο]], γεγονός με περιβαλλοντική σημασία. Το διοξείδιο του θείου απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα κατά τις εκρήξεις των [[Ηφαίστειο|ηφαιστείων]] και σε μικρότερες ποσότητες από διάφορες βιομηχανίες και την καύση ορυκτών καυσίμων. Επειδή οι [[Γαιάνθρακας|γαιάνθρακες]] (κάρβουνο) και το [[πετρέλαιο]] περιέχουν ενώσεις του θείου, αναπόφευκτα η καύση τους εκλύει διοξείδιο του θείου. Με την παρουσία υγρασίας και περισσότερο κάποιου [[Καταλύτης|καταλύτη]] όπως το [[διοξείδιο του αζώτου]], το διοξείδιο του θείου οξειδώνεται παραπέρα σε [[τριοξείδιο του θείου]] (το οποίο διαλυόμενο στο νερό δίνει [[θειικό οξύ]]), πράγμα που όταν γίνεται στην ατμόσφαιρα δημιουργεί το φαινόμενο της [[Όξινη βροχή|όξινης βροχής]].
 
Το διοξείδιο του θείου υγροποιείται εύκολα και για τον λόγο αυτό χρησιμοποιήθηκε στα πρώτα οικιακά [[Ψυγείο|ψυγεία]].