Αντιτορπιλικό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Panthir2 d72 hi.jpg|200px|thumb|Ο Πάνθηρ, αντιτορπιλικό του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού]]
Σύμφωνα με τη [[Πολεμικό ναυτικό|ναυτική]] ορολογία, τα '''αντιτορπιλικά''' (Α/Τ, [[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]] ''destroyer'') είναι τύπος [[Πολεμικό πλοίο|πολεμικών πλοίων]], (συνήθως) [[Ταχύτητα|ταχυκίνητων]], ευέλικτων και (σχετικά) μεγάλης αντοχής, που σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν με (κύριο) σκοπό τη συνοδία μεγαλύτερων σκαφών ενός πολεμικού [[Στόλος|στόλου]], [[Νηοπομπή|νηοπομπής]] ἠ μάχιμης ομάδας, με σκοπό την υπεράσπισή τους εναντίον μικρότερων, αλλά (σχετικά) ισχυρών επιτηθέμενων μονάδων μικρής ακτίνας δράσης. Αρχικά, αναπτύχθηκαν κατά τα τέλη του [[19ος αιώνας|19<sup>ου</sup> αιώνα]], με σκοπό την άμυνα εναντίον των [[Τορπιλοβόλο|τορπιλοβόλων]]. Μάλιστα, μέχρι την εποχή του [[Ρωσοϊαπωνικός Πόλεμος|Ρωσοϊαπωνικού Πολέμου]] του [[1904]], η πλήρης ονομασία του τύπου αυτού ήταν αρχικά «καταστροφείς τορπιλοβόλων» ('''''T'''orpedo '''B'''oat '''D'''estroyers'', '''''TBD'''s''), που αποδόθηκε (με ευστοχία και ακριβολογία) στα ελληνικά με τον (τότε) [[Νεολογισμός|νεολογισμό]] ως «αντιτορπιλικά». Τα πρώτα αντιτορπιλικά ήταν και τα ίδια τορπιλοβόλα, αλλά (σχετικά) μεγαλύτερα, αρκετά γρήγορα (ώστε να είναι εφικτή η καταδίωξη) και ισχυρότερα οπλισμένων από το μέσο όρο των τότε τορπιλοβόλων, που ανέλαβαν το ρόλο της άμυνας του στόλου έναντι των εχθρικών τορπιλοβόλων. Ο όρος TBD εμφανίστηκε περίπου το [[1892]], αλλά συντομεύθηκε για μεγαλύτερη ευκολία σε σκέτο ''destroyer'' και μεταδόθηκε με παρόμοιας έννοιας όρους από όλα τα πολεμικά ναυτικά μέχρι την έναρξη του Α΄ [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Παγκοσμίου Πολέμου]].<ref>Lyon p. 8, 9</ref>
Πριν από το [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], τα αντιτορπιλικά ήταν ελαφρά σκάφη με μικρή αντοχή για [[Ωκεανός|ωκεάνιες]] επιχειρήσεις. Τυπικά, ένας αριθμός αντιτορπιλικών και ένα [[σκάφος διοικητικής μέριμνας αντιτορπιλικών]] επιχειρούσαν μαζί.
Το Πολεμικό Ναυτικό έχει πάψει να χρησιμοποιεί αντιτορπιλικά. Τα αντιτορπιλικά του Πολεμικού Ναυτικού έχουν αντικατασταθεί από τις [[Φρεγάτα|φρεγάτες]] τύπου Standard και MEKO 200HN, στον ίδιο ακριβώς ρόλο.▼
Με την εμφάνιση των [[υποβρύχιο|υποβρυχίων]] και των [[αεροσκάφος|αεροσκαφών]] στα θέατρα του πολέμου, τα αντιτορπιλικά ανέλαβαν, επίσης, τον ανθυποβρυχιακό και τον αντιαεροπορικό ρόλο, τον τελευταίο κυρίως από τα μέσα του Β' ΠΠ. Εξελίχθηκαν δηλαδή σε πολεμικά πλοία μέσου μεγέθους και γενικών καθηκόντων. Επίσης, μεγάλωσαν σταδιακά σε μέγεθος και ισχύ. Χαρακτηρίζονταν γενικά από μεγάλη ευελιξία και ταχύτητα σε σχέση με άλλα πλοία του μεγέθους του. Έφεραν (αρκετά) βαρύ οπλισμό για την αντιμετώπιση τόσο θαλάσσιων, υποβρύχιων και εναέριων στόχων όπως [[πυροβόλο|πυροβόλα]] (4-5,5 ιντσών ως κύριο οπλισμό και έναν αριθμό από μικρότερα σε αντιαεροπορικό ρόλο), [[βόμβα βυθού|βόμβες βυθού]], [[τορπίλη|τορπιλοσωλήνες]] και [[Πύραυλος|ρουκέτες]].
Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τα αντιτορπιλικά εξελίχθηκαν (σταδιακά) σε (ολοένα μεγαλύτερα) [[Αντιτορπιλικό κατευθυνόμενων βλημάτων|αντιτορπιλικά κατευθυνόμενων βλημάτων]], γεγονός που επέτρεψε στα (νέα) αντιτορπιλικά τη δυνατότητα να έχουν και ρόλο (κύριων) μαχητικών σκαφών επιφανείας, ενώ προηγουμένως αυτός ο ρόλος άνηκε στα [[Θωρηκτό|θωρηκτά]] και στα [[Καταδρομικό|καταδρομικά]], επιτρέποντάς να είναι πιο ικανά για ανεξάρτητες επιχειρήσεις. Κάποια αρκετά μεγάλα αντιτορπιλικά ορισμένων χωρών μεταφέρουν και [[ελικόπτερο|ελικόπτερα]].
Στις αρχές του [[21ος αιώνας|21<sup>ου</sup> αιώνα]], τα αντιτορπιλικά, με τα νέα παγκόσμια πρότυπα, αποτελούν τον κύριο τύπο πολεμικών πλοίων επιφανείας των σημαντικότερων ναυτικών δυνάμεων, ενώ πλέον μόνο οι [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|ΗΠΑ]] και η [[Ρωσία]] διαθέτουν και καταδρομικά, τα οποία τυπικά θεωρούνται βαρύτερος τύπος πολεμικών πλοίων, ενώ έπαψαν να υπάρχουν ενεργοί εκπρόσωποι των ακόμη βαρύτερων τύπων των θωρηκτών και των (αληθινών) [[Καταδρομικό μάχης|καταδρομικών μάχης]] έπαψαν να επιχειρούν.<ref>Σημείωση: Παρόλο που η Ρωσική κλάση Κίροβ μερικές φορές ταξινομείται από δυτικούς αναλυτές στα καταδρομικά μάχης, από την ίδια τη Ρωσία περιγράφεται ως βαρύ πυραυλοφόρο καταδρομικό. Μπορεί πάντως να θεωρηθούν ως η μοναδική «ζώσα» εξαίρεση της ανυπαρξίας βαρύτερων από τα καταδρομικά τύπων πολεμικών πλοίων στον παρόντα χρόνο. Σημειώστε ότι τα αεροπλανοφόρα δε θεωρούνται ως μαχητικά επιφανείας, γιατί ο κύριος ρόλος τους είναι να μεταφέρουν αεροσκάφη που εκείνα μάχονται και όχι άμεσα τα ίδια τα αεροπλανοφόρα.</ref>
Τα σύγχρονα αντιτορπιλικά κατευθυνόμενων βλημάτων έχουν ισοδύναμο [[εκτόπισμα]] με τα καταδρομικά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ έχουν σαφώς πολύ μεγαλύτερη δύναμη πυρός από τα τελευταία, εφόσον μπορούν να μεταφέρουν ακόμη και [[Πυρηνικό όπλο|πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές]]. Μάλιστα η κλάση αντιτορπιλικών ''Arleigh Burke'', με μήκος 160 [[Μέτρο|μέτρα]], εκτόπισμα 9.200 [[Τόνος (μονάδα μέτρησης)|τόνων]] και συνολικό οπλισμό μεγαλύτερο από 90 [[Πύραυλος|πυραύλους]],<ref>[https://web.archive.org/web/20120301123441/http://www.armybase.us/2010/04/northrop-grumman-christened-its-28th-aegis-guided-missile-destroyer-william-p-lawrence-ddg-110/ Northrop Grumman christened its 28th Aegis guided missile destroyer, William P. Lawrence (DDG 110)] April 19, 2010. Retrieved August 29, 2014.</ref> είναι μεγαλύτερο και βαρύτερα οπλισμένο από κάποιες προηγούμενες κλάσεις πολεμικών που ταξινομούνταν στα [[Καταδρομικό κατευθυνόμενων βλημάτων|καταδρομικά κατευθυνόμενων βλημάτων]].
Σε κάποια [[Ευρώπη|Ευρωπαίκά]] ναυτικά, όπως το [[Γαλλία|Γαλλικό]], το [[Ισπανία|Ισπανικό]] ή το [[Γερμανία|Γερμανικό]] θεωρούν [[Φρεγάτα|φρεγάτες]] τα αντιτορπιλικά τους, γεγονός που οδηγεί σε κάποια σύγχυση.
▲Το [[Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό]] έχει πάψει να χρησιμοποιεί αντιτορπιλικά. Τα αντιτορπιλικά του Πολεμικού Ναυτικού έχουν αντικατασταθεί από
==Πηγές==
Γραμμή 17 ⟶ 28 :
{{commonscat}}
==
<references />
| |||