Σβεν Α΄ της Δανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 22:
}}
Ο '''Σβεν Α΄ της Δανίας''', γνωστός και ως '''Σβέν Α΄ ο Διχαλογένης''' (Αρχ. Νορβηγικά : ''Sveinn Haraldsson tjuguskegg'' <ref>Svæinn Harallz sunr; Latinized forms of the name Sveinn are Suanus, Suenus, or Sveinus (Haraldi filius). The nickname tjúguskegg is a compound of tjúga "fork" and skegg "beard". Sweyn is so named in Fagrskinna chapters 27 and 41 (ed. Finnur Jónsson 1902–8, pp. 161, 206), in both cases in references to Astriðr dottor Svæins tiuguskægs.</ref>, [[960]] – [[3 Φεβρουαρίου]] [[1014]]) βασιλιάς της Δανίας ([[985]] - [[1014]]), της Νορβηγίας ([[985]] - [[995]] και [[1000]] - [[1014]]) και βασιλιάς της Αγγλίας ([[1013]] - [[1014]]) ήταν γιος και διάδοχος του [[Χάραλντ Α΄ της Δανίας|Χάραλντ του Κυανόδους]] και της [[Γκύριντ της Σουηδίας]]. Ονομάστηκε ''"Διχαλογένης"'' λόγω της μακριάς διχαλωτής γενειάδας του, η συνήθεια υπήρχε στους αριστοκρατικούς κύκλους της Αγγλίας όπου επέλεξε την ιδέα. Στα μέσα της δεκαετίας του 980 (περί το 985) επαναστάτησε εναντίον του πατέρα του τον ανέτρεψε και τον οδήγησε στην εξορία, ο Χάραλντ ο Κυανόδους πέθανε μέσα στα δυο επόμενα χρόνια πιθανότατα δολοφονηθείς. <ref>Sawyer, P. H. (2004). "Swein (Sveinn Haraldsson, Sveinn Tjúguskegg, Swein Forkbeard) (d. 1014), king of England and of Denmark". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/26830</ref>
Το 1000 με την υποστήριξη του Έρικ του Λέιντ ο Σβεν είχε αποκτήσει την εξουσία σε ολόκληρη την Νορβηγία, λίγο πριν τον θάνατο του (1013) έγινε ύστερα από τεράστιες προσπάθειες βασιλιάς της Αγγλίας. Ένα νόμισμα κομμένο γύρω στο 995 περιέχει την αρχαιότερη Λατινική καταγραφή που βρέθηκε στην Σκανδιναβία με τον τίτλο ''"Σβεν, βασιλεύς των Δανών"''. <ref>Timothy Bolton, The Empire of Cnut the Great: Conquest and the Consolidation of Power in Northern Europe in the Early Eleventh Century (2009), p. 162. Nils Hybel, Bjorn Poulsen, The Danish Resources c. 1000-1550: Growth and Recession (2007), p. 86</ref>
 
==Αρνητικές αναφορές απο τον Αδάμ της Βρέμης==
Γραμμή 29:
Ο πατέρας του Σβεν Χάραλντ ο Κυανόδους ήταν ο πρώτος χριστιανός βασιλιάς της Δανίας, σύμφωνα με τον Αδάμ της Βρέμης ο Σβεν βαπτίστηκε Όθων προς τιμή του [[Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]. Υπάρχουν συγκρούσεις μεταξύ των ιστορικών σχετικά με το όνομα της μητέρας του, ο Αδάμ της Βρέμης αναφέρει το όνομα της ως Γκούνχιλντ, σύγχρονοι ιστορικοί αναφέρουν ότι μητέρα του ήταν η Τόβε από το Δυτικό Βέντλαντ. <ref>"Svend 1. Tveskæg". Den Store Danske. Retrieved 27 February 2013.</ref> Ο Σβεν παντρεύτηκε την [[Σίγκριντ η Υψηλή|Σίγκριντ την Υψηλή]] χήρα του [[Ερρίκος ο Νικηφόρος|Ερρίκου του Νικηφόρου]], πρώτου βασιλιά της Σουηδίας η οποία σύμφωνα με μερικές πηγές ονομαζόταν Γκούνχιλντ και ταυτίζεται με την αδελφή του Βολέσλαου Α΄ της Πολωνίας. <ref>Sawyer, P. H. (2004). "Swein (Sveinn Haraldsson, Sveinn Tjúguskegg, Swein Forkbeard) (d. 1014), king of England and of Denmark". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/26830</ref>
 
Ο [[Αδάμ της Βρέμης]] περιγράφει με μελανά χαρακτηριστικά τον Σβεν τον Διχαλογένη σχετικά με την εποχή της νεότητας του, τον περιγράφει παγανιστή που πρόδωσε τον πατέρα του επειδή είχε ασπαστεί τον χριστιανισμό αλλά εκθρονίστηκε και ο ίδιος από Γερμανούς επισκόπους από την Σκανία και την [[Σγιέλαν]]. Μετά την εξορία του Σβεν, οι Γερμανοί επίσκοποι σύμφωνα με τον Αδάμ της Βρέμης κάλεσαν τον Σουηδό βασιλιά Ερρίκο τον Νικηφόρο να κυβερνήσει την [[Δανία]], την κυβέρνησε μέχρι τον θάνατο του (995). Ο Σόμερσον (2001) περιγράφει αναξιόπιστες τις αρνητικές πληροφορίες του Αδάμ της Βρέμης σχετικά με τον Σβεν.<ref>Sørensen, M.P. (2001). "Religions Old and New", The Oxford Illustrated History of the Vikings. Ed. P.H. Sawyer. Oxford University Press (2001), pg. 202</ref> Η 14χρονη εξορία του Σβεν στην [[Σκωτία]] την εποχή της νεότητας του όπως την περιγράφει ο Αδάμ της Βρέμης δεν μπορεί να συμβαδίσει με κανέναν τρόπο με τις εκκλησίες που ανεγέρθησαν την ίδια εποχή από τον Σβεν στο [[Λουντ]] και στο Ροσκίλντε.<ref>Lund, Niels (2001). "The Danish Empire and the End of the Viking Age", The Oxford Illustrated History of the Vikings. Ed. P. H. Sawyer. Oxford University Press, 2001, p. 167–181.</ref> Ο Αδάμ περιγράφει την 14χρονη εξορία του Σβεν την περίοδο (986 - 1000) σαν τιμωρία του θεού για την ανατροπή και τον φόνο του πατέρα του αλλά δεν υπάρχουν ιστορικές αποδείξεις για τις πληροφορίες του, συνεχίζει αναφέροντας ότι τα πρώτα χρόνια δεν γινόταν δεκτός στην Σκωτία από κανέναν μέχρι την μόνιμη εγκατάσταση του. Αναφέρει τέλος ότι λάτρευε τους αρχαίους παγανιστικούς θεούς και μόνο μετά τις μεγάλες στρατιωτικές επιτυχίες του δέχτηκε οριστικά τον χριστιανισμό.
 
==Κατάκτηση της Νορβηγίας==