Βαμβακού Λακωνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, ο οικισμός διέθετε κατά το 1840 σχολείο που το 1853 αριθμούσε 208 μαθητές, ενώ το 1901 ξεκίνησε η λειτουργία παρθεναγωγείο<ref>Φραγκινέα, 1971, σελ. 118 - 119.</ref>. Κατά τη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]], ο πληθυσμός του χωριού συμμετείχε ενεργά στην [[Εθνική Αντίσταση (Ελλάδα)|Εθνική Αντίσταση]] μέσα από τις τάξεις του [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|ΕΑΜ]]/[[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]]. Τον Οκτώβριο του 1946, μετά από δύο ταυτόχρονες συμπλοκές ανάμεσα σε αντάρτες του [[Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας|ΔΣΕ]] και ένοπλους παρακρατικούς στη Βαμβακού και τη γειτονική [[Βαρβίτσα Λακωνίας|Βαρβίτσα]], οι δεύτεροι (προέρχονταν κυρίως από τη Μάνη και υπάγονταν στην οργάνωση του [[Πάνος Κατσαρέας|Πάνου Κατσαρέα]]) προχώρησαν στη μαζική εκτέλεση 29 κατοίκων της Βαμβακού, κυρίως συγγενών ανταρτών, ως αντίποινα για τις απώλειες που υπέστησαν<ref>Γιάννης Λέφας, ''Ο Δημοκρατικός Στρατός Πελοποννήσου. Δημιουργία – Ανάπτυξη – Ήττα'', Αλφειός, Αθήνα 1998, τόμος Α΄, σελ. 92 - 95.</ref>.

 

 

Στη Βαμαβακού βρίσκονται οι ναοί της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (το αρχικό κτίριο ανεγέρθηκε το 1760, καταστράφηκε κατά την επιδρομή του Ιμπραήμ το 1826 και κατεδαφίστηκε το 1898), της Αγίας Τριάδος και του Αγίου Γεωργίου, ενώ σε κοντινή απόσταση βρίσκεται η μονή της Αγίας Κυριακής<ref>Φραγκινέα, 1971, σελ. 113.</ref>.

|-

!Πληθυσμός

|;

|}