Σπύρος Παξινός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1935 έγινε υποδιοικητής της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών και το 1936 επί [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|δικτατορίας Μεταξά]] ο υφυπουργός Δημοσίας Ασφαλείας [[Κωνσταντίνος Μανιαδάκης|Μανιαδάκης]] τον έστειλε να εκπαιδευτεί στη γερμανική [[Γκεστάπο]] στη δίωξη του κομμουνισμού.<ref>Φαράκος (2004), σελ.38-39</ref> Επέστρεψε το 1937 όπου τοποθετήθηκε επικεφαλής της υπηρεσίας δίωξης του κομμουνισμού. Ο Παξινός εφάρμοσε πολύ αποτελεσματικά τις μεθόδους της Γκεστάπο και επέτυχε τη σύλληψη κατά τα έτη 1938-39 πολλών ηγετικών στελεχών του ΚΚΕ ([[Βασίλης Νεφελούδης|Νεφελούδης]], [[Στέλιος Σκλάβαινας|Σκλάβαινας]], [[Μήτσος Παρτσαλίδης|Παρτσαλίδης]], [[Γιώργης Σιάντος|Σιάντος]], [[Νίκος Πλουμπίδης|Πλουμπίδης]], [[Κώστας Θέος|Θέος]], [[Γρηγόρης Σκαφίδας|Σκαφίδας]], [[Δημήτρης Μιχελίδης|Μιχελίδης]] κ.α).<ref>Νεφελούδης (2007), Ροδάκης (2007), Φαράκος (2004), σελ.38-39 κλπ</ref> Επίσης διακρίθηκε ιδιαίτερα στην προσπάθεια του Υπουργείου Ασφαλείας να υπογράψουν δήλωση αποκήρυξης του κομμουνισμού φυλακισμένα ηγετικά στελέχη του [[ΚΚΕ]] και στη συνέχεια κάποια από αυτά να περάσουν στην υπηρεσία της Ασφάλειας, όπως ο [[Μιχάλης Τυρίμος|Τυρίμος]], ο [[Μανώλης Μανωλέας|Μανωλέας]], ο [[Τηλέμαχος Μύτλας|Μύτλας]] κ.α.<ref>Ροδάκης (2007), σελ.112-115</ref>