|
==Βίος==
Γεννήθηκε στο [[Ληξούρι]] το 1814. Οι οικογένειες των γονέων του ήταν παλιές αριστοκρατικές οικογένειες με μεγάλη μόρφωση και ο ποιητής από μικρός ήρθε σε επαφή με τα γράμματα κυρίως μέσω της μητέρας του Ποιήτριας κόμησσας Θηρεσίας Ριγκέτη από την Βερόνα της Ιταλίας που του μετέδωσε αυτήν την αγάπη.
Σπούδασε νομικά στην [[Ιταλία]], στα Πανεπιστήμια της Πάντοβας,της Φλωρεντίας και της Πίζας όπως όλοι οι νέοι του κύκλου του, και μετά την επιστροφή του το 1839 και την ένωση της Επτανήσου στην Ελλάδα εντάχθηκε στον δικαστικό κλάδο. Υπηρέτησε ως ανακριτής, πρωτοδίκης και πρόεδρος των πρωτοδικών στην [[Κεφαλλονιά]], την [[Κέρκυρα]] και την [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]].Παράλληλα ασχολήθηκε και με την ποίηση και επηρρεάστηκε πολύ βαθιά από τον Στενό του φίλο,δάσκαλο του γένους και Εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό.
Στη Ζάκυνθο γνώρισε την μέλλουσα σύζυγό του Λουΐζα δε Ρώσση, αδερφή του ποιητή [[Γεώργιος Κανδιάνος Ρώμας|Γεώργιου Κανδιάνου Ρώμα]], η οποία έγινε η μούσα του και πηγή έμπνευσης για τα ποιήματά του. Αγωνίστηκε για την ελευθέρωση της Επτανήσου, θεωρούσε όμως πρόωρη την ένωση με την Ελλάδα και γι' αυτό ήταν υπέρ μέσων λύσεων. Αυτό είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί από πολλούς.
Αγωνίστηκε για την ελευθέρωση της Επτανήσου, θεωρούσε όμως πρόωρη την ένωση με την Ελλάδα και γι' αυτό ήταν υπέρ μέσων λύσεων. Αυτό είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί από πολλούς.
Του προσφέρθηκαν οι θέσεις Αρεοπαγίτη στην Αθήνα και πρεσβευτή στη Ρώμη, τις οποίες δεν αποδέχθηκε. Το 1867 παραιτήθηκε από το δικαστικό αξίωμα και πήγε για λόγους υγείας στην Φλωρεντία. Εκεί αφοσιώθηκε στο λογοτεχνικό του έργο. Το 1881, με την υγεία του σε πολύ άσχημη κατάσταση, επέστρεψε στην Κέρκυρα. Πέθανε εκεί το 1883, χωρίς να προλάβει να ολοκληρώσει την συγκέντρωση και έκδοση του ποιητικού του έργου. ▼
▲Του προσφέρθηκαν οι θέσεις Αρεοπαγίτη στην Αθήνα και πρεσβευτή στη Ρώμη, τις οποίες δεν αποδέχθηκε. Το 1867 παραιτήθηκε από το δικαστικό αξίωμα και πήγε για λόγους υγείας στην Φλωρεντία. Εκεί αφοσιώθηκε στο λογοτεχνικό του έργο . Το 1881, με την υγεία του σε πολύ άσχημη κατάσταση, επέστρεψε στην Κέρκυρα. Πέθανε εκεί το 1883, χωρίς να προλάβει να ολοκληρώσει την συγκέντρωση και έκδοση του ποιητικού του έργου.
Το 1881, με την υγεία του σε πολύ άσχημη κατάσταση, επέστρεψε στην Κέρκυρα. Πέθανε εκεί το 1883, χωρίς να προλάβει να ολοκληρώσει την συγκέντρωση και έκδοση του ποιητικού του έργου.
==Το έργο==
Η παραγωγή του είναι κυρίως ποιητική, πρωτότυπη και μεταφράσεις. Τα μόνα πεζά του είναι ο "Λόγος" στο μνημόσυνο του [[Διονύσιος Σολωμός|Σολωμού]], το δοκίμιο για τη γλώσσα, η φιλολογική επίστολή προς τον [[Σπυρίδων Δεβιάζης|Σπυρίδωνα δε Βιάζη]] και άλλες επιστολές.
Η παραγωγή του είναι κυρίως ποιητική, πρωτότυπη και μεταφράσεις. Τα μόνα πεζά του είναι ο "Λόγος" στο μνημόσυνο του [[Διονύσιος Σολωμός|Σολωμού]], το δοκίμιο για τη γλώσσα, η φιλολογική επίστολή προς τον [[Σπυρίδων Δεβιάζης|Σπυρίδωνα δε Βιάζη]] και άλλες επιστολές. Ή ποίηση του Τυπάλδου διακρίνεται σε Λυρική και Επικολυρική. Τα καθαρά λυρικά ποιηματά του ήταν γεννήματα της Ρομαντικής περιόδου και πολλά από αυτά μελωποιήθηκαν απόδιάφορους ζακυνθινούς μουσουργούς, φτάνοντας να γίνουν και λαΐκά τραγούδια. Τα γνωστότερα από αυτά είναι <nowiki>''Το παιδάκι και ό χάρος'',''Φυγή'',''Ξύπνα γλυκιά μου αγάπη'' και ''Μόλις έφευγε το αστέρι'. Τα άλλα ποιηματά του έχουν θέματα,γεγονότα,και πρόσωπα ιστορικά ή σύγχρονα όπως ή Χάμκω ή Αυλή του Αλή πασά με την θρυλική λίμνη των Ιωαννίνων, το μαρτύριο του Ρήγα Φερραίου,ό θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη,ό απαγχονισμός του Γρηγορίου του Έ κλπ. Στην γλώσσα ό Τυπάλδος ακολούθησε της αρχές του Σολωμικού Διαλόγου,με την διαφορά ό'τι ή δική του είναι φτωχότερη αλλά απαλλαγμένη από τους ιδιωματισμούς. Ήταν θαυμαστής του Δημοτικών τραγουδιών και πολλές φορές μιμήθηκε όχι μόνο την γλώσσα και το μέτρο αλλά και την τεχνοτροπία των κλέφτικων τραγουδιών. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται άλλωστε στο έργο του ''Ή Καταδίκη του κλέφτη''</nowiki>. Ως νομικός και δικηγόρος δημοσίευσε στα ιταλικά διάφορες μελέτες. Ήταν υπέρμαχος της κυριαρχίας των Άγγλων στα Ιόνια Νησια΄αλλά μετά την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα συντάχθηκε με της ελληνικές θέσεις.
===Πρωτότυπο ποιητικό έργο===
Η μόνη συλλογή που εξέδωσε είναι τα ''Ποιήματα διάφορα'', το 1856. Έγραψε έκτοτε και άλλα ποιήματα τα οποία όμως δεν πρόλαβε να συγκεντρώσει και να εκδώσει.
<nowiki>''</nowiki> Ή καταδίκη του κλέφτη[ποιήματα με δημοτικά τραγούδια]<nowiki>''</nowiki> (1836).
'''Δοκίμια'''
. <nowiki>''</nowiki>Θεραπευική εσωτερικών νοσημάτων [δίτομη μελέτη και δοκίμιο]<nowiki>''</nowiki> (1843).
.<nowiki>''</nowiki> Du Typhus observe a Athenes[Παρατήρηση της νόσου του Τύφου από τον τύπο της Αθήνας]<nowiki>''</nowiki>(1844).
.<nowiki>''</nowiki> Ή εν έτει 1869 ενσκήψασα εν ελλάδι εγκεφαλονωτιαία μηνιγγίτης[μελέτη και δοκίμιο]<nowiki>''</nowiki> (1845).
.<nowiki>''</nowiki> Essai Sur La Pellagre observe a Corfu{Δοκιμή γαι την Πελλάγρα παρατήρηση της Κέρκυρας}[δοκίμιο και μελέτη]<nowiki>''</nowiki> (1846).
.<nowiki>''</nowiki> Πελλαγροειδή φαινόμενα εις οινοπότην[δοκίμιο και μελέτη]<nowiki>''</nowiki> (1847).
.<nowiki>''</nowiki> Βιογραφίες σπουδαίων ιταλών επιστημόνων και λογοτεχνών[10τομό δοκίμιο και μελέτη]<nowiki>''</nowiki> (1848-1857).
.<nowiki>''</nowiki> Ιστορία της Ελλάδος πρίν από την μεταπολίτευση και μετά, Νεότερη και Συγχρονη[3τομό δοκίμιο και μελέτη]<nowiki>''</nowiki> (1857-1859).
.<nowiki>''</nowiki> Περί τυφοειδούς πυρετού (Κλινικόν μάθημα). Εν τω «Γαληνώ»[δοκίμιο και μελέτη]<nowiki>''</nowiki> (1860).
.<nowiki>''</nowiki> Προοδευτική υδροαιμία (λίπωσις ύπατος, καρδίας και νεφρών). Εν τω «Ασκληπιώ»»[δοκίμιο και μελέτη]<nowiki>''</nowiki> (1861).
.<nowiki>''</nowiki> Περί των εν Κερκύρα επιδημικών νόσων 1862 - 63. Εν Κερκύρα [δοκίμιο και μελέτη]<nowiki>''</nowiki> (1862).
.<nowiki>''</nowiki> Περί της εν Κερκύρα χολέρας εν έτει 1855. Εν Κερκύρα [δοκίμιο και μελέτη]<nowiki>''</nowiki> (1863).
.<nowiki>''</nowiki> Περί της νόσου του Basedou ή του Graues{Μπασέντου ή Γκράους}. Εν τω «Ασκληπιώ» [δοκίμιο και μελέτη]<nowiki>''</nowiki> (1864).
.<nowiki>''</nowiki> Maldiew orgniques du coeur. Paris{Οργανικοί παλμοί και θεραπεία των νόσων της καρδιάς του Μάλντιου με βιολογικά και
φυσικά φάρμακα και καλλυντικά} [δοκίμιο και μελέτη]<nowiki>''</nowiki> (1865).
.<nowiki>''</nowiki> De l' entére-mésenterite typhoide, Paris{Από τον Τύφο Entere-Mesenterite[Έντερε Μεσέντεριτ]} [δοκίμιο και μελέτη]<nowiki>''</nowiki> (1866).
.<nowiki>''</nowiki> Du choléra épidemique et diphtheèrite, obreruéw à Céphalonie en{Επιδημία Χολέρας και Diphtheèrite, obreruéw
{Ντίφτέερίτ ή Ντίφτεριτ Όμπσεριου} στην Κεφαλονιά} [δοκίμιο και μελέτη]<nowiki>''</nowiki> (1867).
'''Συλλογικά έργα'''
.<nowiki>''</nowiki> Ή Ιστορία της Ιονίου Ακαδημίας[δ'ίτομο]<nowiki>''</nowiki> (1837).
. <nowiki>''</nowiki> Ανέκδοτη Ιστορία της Παλαιάς,Νεότερης μετά και πρίν από την Μεταπολίτευση[δίτομο]<nowiki>''</nowiki> (1838).
'''Αυτοβιογραφίες'''
.<nowiki>''</nowiki> Βιογραφία του επτανήσιου Λόγιου Ανδρέα Μουστοξύδη[Βιογραφικό έργο]<nowiki>''</nowiki> (1860).
===Μεταφράσεις===
* ''Απελευθερωμένη Ιερουσαλήμ'' του [[Τορκουάτο Τάσσο]][Μετάφραση των 12 πρώτων Ωδών] (1842).
* 2 από τις ''Νύχτες'' του [[Όσσιαν]] (1843).
{{βικιθήκη}}
| 