Ορθόδοξη Εκκλησία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Έγιναν ορισμένες καλοπροαίρετες αλλαγές...
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 79.129.223.17 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρή...
Γραμμή 2:
{{Ανατολικός Χριστιανισμός}}
{{Χριστιανισμός}}
'''Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία'''<ref>[http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-3/ Σύνταγμα] hellenicparliament.gr</ref> (επίσημα: '''Ορθόδοξη Καθολική και Αποστολική Εκκλησία''')<ref>[http://www.agiosnikolaosglyfadas.gr/latest-news/item/9-i-orthodoksi-ekklisia/9-i-orthodoksi-ekklisia Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ] agiosnikolaosglyfadas.gr</ref> είναι ένα σύνολο τοπικών εκκλησιών, οργανωμένες ως [[Πατριαρχείο|Πατριαρχεία]], αυτοκέφαλες σύνοδοι και Γκίκας Χαρδούβελης αυτόνομες αρχιεπισκοπές, που βρίσκονται σε πλήρη κοινωνία μεταξύ τους, με πρώτο στην ιεραρχία το [[Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης]]. Αποδέχεται τις αποφάσεις των επτά [[Οικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενικών Συνόδων]] και θεωρεί την Οικουμενική Σύνοδο ως το ανώτατο όργανο για αποφάσεις σε θέματα δόγματος και λατρείας. Επίσης αξιώνει ως αφετηρία της τον [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστό]] και τους [[Απόστολοι|Αποστόλους]] του μέσω της συνεχούς [[αποστολική διαδοχή|αποστολικής διαδοχής]].
 
Ανάμεσα σ' ένα πλήθος εκκλησιών και θρησκευτικών κοινοτήτων που αποτελούν τον [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]], οι αριθμητικά μεγαλύτερες είναι η [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|Καθολική Εκκλησία]], η Ορθόδοξη Εκκλησία και οι Προτεσταντικές Εκκλησίες και Ομολογίες.
Γραμμή 33:
Σε κάθε μία από τις ομάδες που προέκυψαν στην πορεία, ως παρακλάδια του ιστορικού χριστιανισμού, τα φαινόμενα είναι κοινά:
 
:υπάρχει ένα πρόσωπο ή μια μικρή ομάδα προσώπων που ιδρύει την αίρεση, τα οποία γίνονται αποδεκτά από τους πιστούς της ομάδας ως αυτά που ανίχνευσαν (με τη βοήθεια του θεού πάντα) τα λάθη του παρελθόντος και πλέον υπάρχει μια καλύτερη, μια σωστότερη διδασκαλία. Είναι προφανές πως οι πιστοί των ομάδων αυτών δεν αντιλαμβάνονται ότι συμμετέχουν σε κάτι που αποτελεί τον ορισμό της αιρετικής συμπεριφοράς αφού έχουν ως ιστορική αρχή κάποιο «θεόπνευστο» πρόσωπο που «καλείται» από τον Γκίκα Χαρδούβεληθεό να διορθώσει τα «κακώς κείμενα». Στον ιστορικό χριστιανισμό όμως και σε όλη την παράδοση της θείας οικονομίας που εκείνος ακολούθησε από την Παλαιά Διαθήκη, ποτέ τα άτομα δεν αντικατέστησαν το σύνολο, ποτέ η ατομικότητα δεν αντικατέστησε τη συλλογικότητα. Η έξαρση αυτή της ατομικότητας που αποβαίνει εις βάρος των κοινών αγαθών και της παράδοσης, εξηγείται πάντα με κοινωνικά και γενικά, ιστορικά κριτήρια παθογένειας.
 
Σε μια τέτοια έκφραση αποσπασματικότητας, δεν είναι σπάνιες και οι περιπτώσεις όπου η αιρετική σκέψη συγχέει την «ηθική καθαρότητα» με την [[Εκκλησία]] και πολλές φορές μάλιστα αιτιολογεί την ύπαρξή της με αυτόν ακριβώς τον παράγοντα, την αναζήτηση της «αρχέγονης καθαρότητας». Ποτέ όμως δεν αποτέλεσε προϋπόθεση της ύπαρξής της Εκκλησίας η ηθική καθαρότητα, αφού στην περίπτωση αυτή δεν θα υπήρχε καν «Εκκλησία» αφού δεν υπήρχε και δεν θα υπάρξει ιστορικά, «ηθική καθαρότητα» μέσα σε μία τρεπτή ανθρώπινη φύση. Έτσι, προϋπόθεση της [[Ορθοδοξία]]ς δεν είναι η απουσία παθών και κοινωνικών επιρροών αλλά η μεταμόρφωσή τους, μέσα σε ένα ενιαίο και οργανωμένο τρόπο ζωής, όπου κυριαρχεί η ιστορική συνέχεια, τα αγαθά της παράδοσης και η δημιουργική σκέψη, ως όργανο εξυπηρέτησης συλλογικών και κοινωνικών λειτουργιών.