Μάχη του Βαγκράμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Χρειάστηκαν έξι εβδομάδες στον Ναπολέοντα να προετοιμάσει την επόμενη επίθεσή του, για την οποία κινητοποίησε ένα στρατό 165.000 Γάλλων, Γερμανών και Ιταλών, δίπλα στη [[Βιέννη]]. Η μάχη του [[ΒαγκράμΒάγκραμ]] ξεκίνησε όταν ο Ναπολέων πήρε ταχύτατα το κύριο μέρος των δυνάμεών του, διέσχισε το Δούναβη την 4η Ιουλίου και επιτέθηκε στους 145.000 Αυστριακούς. Έχοντας διασχίσει με επιτυχία τον ποταμό, ο Ναπολέων επιχείρησε να διασπάσει πρόωρα τους αντιπάλους του και εξαπέλυσε μια σειρά από βίαιες αλλά ανοργάνωτες βραδινές επιθέσεις εναντίον του αυστριακού στρατού. Οι Αυστριακοί σύντομα εξαπλώθηκαν σε ένα ευρύ ημικύκλιο, αλλά κρατούσαν μια φυσική δυνατή θέση. Μετά από μια αρχική επιτυχία των επιτιθεμένων οι επίμονοι αμυνόμενοι ξανακέρδισαν το πάνω χέρι, και οι γαλλικές επιθέσεις ουσιαστικά απέτυχαν.

Ενθαρρυμένος από την επιτυχία του, ο αρχιδούκας Κάρολος εξαπέλυσε την αυγή της επομένης μια σειρά επιθέσεων κατά μήκος ολόκληρης της γραμμής μάχης, επιθυμώντας να καταστρέψει τον εχθρικό στρατό με μια διπλή υπερκέραση. Η επίθεση εναντίον της ισχυρής γαλλικής δεξιάς πτέρυγας απέτυχε, αλλά οι Αυστριακοί σχεδόν συνέτριψαν την ταλαιπωρημένη αριστερή. Παρ' όλα αυτά ο Ναπολέων αριστοτεχνικά αντεπιτέθηκε εξαπολύοντας μια βίαιη επίθεση ιππικού, η οποία ανέκοψε την αυστριακή προέλαση. Τότε αναδιέταξε το 4ο Σώμα για να σταθεροποιήσει την αριστερή πτέρυγα, ενώ την ίδια ώρα παρέταξε τη "Μεγάλη Πυροβολαρχία" (γαλ. Grande Batterie, ''γκραν μπατερί''), η οποία σφυροκόπησε το αυστριακό κέντρο και δεξιό κέρας. Η νίκη χαμογελούσε πλέον στους Γάλλους και ο Ναπολέων εξαπέλυσε μια επίθεση κατά μήκος ολόκληρης της γραμμής μάχης, ενώ την ίδια ώρα ο στρατάρχης [[Λουί Νικολά Νταβού|Νταβού]] οδήγησε μια αμείλικτη επίθεση πλαγιοκόπησης εναντίον της αριστερής πτέρυγας του Καρόλου, η οποία ανάγκασε τους Αυστριακούς ν΄ αναδιατάξουν την αριστερή πτέρυγά τους. Η συγκεκριμένη ενέργεια έθετε ολόκληρη την αυστριακή παράταξη σε μεγάλο κίνδυνο. Προς τη μέση του απογεύματος της 6ης Ιουλίου ο αρχιδούκας Κάρολος αποδέχτηκε την ήττα του και οργάνωσε μια εξαιρετικά οργανωμένη υποχώρηση, εμποδίζοντας κάθε πιθανότητα εχθρικής καταδίωξης. Μετά τη μάχη ο Κάρολος διοικούσε ακόμη μια αξιόμαχη αυστριακή δύναμη και υποχώρησε στη [[Βοημία]]. Παρόλα αυτά η Μεγάλη Στρατιά τον πρόφτασε και πέτυχε άλλη μια νίκη στη [[Μάχη του Τσνάιμ|μάχη του ΖνάιμΤσνάιμ]]. Με τη δεύτερη αυτή μάχη ακόμη σε εξέλιξη, ο αρχιδούκας Κάρολος αποφάσισε να ζητήσει ανακωχή, η οποία ουσιαστικά τερμάτισε τον πόλεμο.

Η διήμερη μάχη του ΒαγκράμΒάγκραμ ήταν ιδιαίτερα αιματηρή λόγω της εκτενούς χρήσης πυροβολικού σε ένα επίπεδο πεδίο μάχης με 300.000 στρατιώτες. Παρότι ο Ναπολέων ήταν ο αδιαμφισβήτητος νικητής, απέτυχε να κατορθώσει μια ολοκληρωτική νίκη, και οι αυστριακές απώλειες ήταν ελαφρά υψηλότερες από αυτές των Γάλλων. Παρόλα αυτά η ήττα ήταν αρκετή για να καταρρακώσει το ηθικό και τη θέληση του Αυστριακού Στρατού για τη συνέχεια του πολέμου. Το αποτέλεσμα ήταν η υπογραφή της [[Συνθήκη Βιέννης (1809)|Συνθήκης του Σαίνμπρουν]], που σήμανε την απώλεια του 1/6 του πληθυσμού της Αυστριακής Αυτοκρατορίας, μαζί με σημαντικά εδάφη.