Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1806–1812): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[1810]] οι εχθροπραξίες άρχισαν εκ νέου από τα αδέρφια [[Καμένσκυ]] (''Kamensky''), τα οποία νίκησαν τις οθωμανικές ενισχύσεις που κατευθύνονταν προς τη Σιλίστρα και εκδίωξαν τους Τούρκους από το [[Πάζαρτζικ]] (''Pazardzhik'') στις [[22 Μαΐου]]. Η ήττα αυτή των Τούρκων έφερε τη Σιλίστρα σε δεινή θέση και η φρουρά της πόλης παραδόθηκε στις [[30 Μαΐου]]. Δέκα μέρες αργότερα, ο Καμένσκυ άρχισε την πολιορκία ενός άλλους ισχυρού [[οχυρό|οχυρού]], αυτού της πόλης [[Σούμλα]] (''Shumla''). Η έφοδός του προς το [[φρούριο]] αποκρούστηκε με μεγάλες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές (ανάμεσα στους νεκρούς ήταν ο [[Εμμανουήλ Παπαδόπουλος]], Ρώσος Υποστράτηγος, ελληνικής καταγωγής), ενώ περισσότερη αιματοχυσία επήλθε κατά τη δολοφονική έφοδο στην πόλη [[Ρους]] (''Rousse''), στις [[22 Ιουλίου]]. Το οχυρό της Ρους αντιστάθηκε στις επιθέσεις των Ρώσων μέχρι τις [[9 Σεπτεμβρίου]], και μετά από τον αιφνιδιασμό ενός μεγάλου τουρκικού αποσπάσματος και την εκδίωξή του στο [[ΜπατίνΜπατύν]] (''Batyn'') από τον στρατό του Καμένσκυ στις [[26 Αυγούστου]]. Λίγο αργότερο ο Καμένσκυ πέθανε και ο νέος διοικητής, [[Μιχαήλ Κουτούζοφ]] (''Mikhail Kutuzov''), εγκατέλειψε τη [[Σιλίστρα]] και άρχισε σταδιακά να υποχωρεί προς το Βορρά.