Μαίανδρος (αρχιτεκτονική): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Προέλευση: Διευκρίνησα την προέλευση της θεωρίας της "Μαιάνδριου Λαβής". |
Πρόσθεσα το λινκ του σχετικού βιβλίου καθώς και τον ισχυρισμό του ίδιου του Καλόπουλου |
||
Γραμμή 7:
Κατά την [[Ελληνική μυθολογία]], ο βασιλιάς της [[Φθία|Φθίας]] ο [[Πηλέας]], είδε κάποτε στο φως του φεγγαριού μια πανώρια θεά να χορεύει μαζί με τις κόρες των νερών. Ήταν η θεά [[Θέτις|Θέτιδα]], που η προφητεία του [[Προμηθέας|Προμηθέα]] την ανάγκαζε να παντρευτεί θνητό, ώστε να μη γεννηθεί αυτός, που θα ανέτρεπε τον παντοδύναμο [[Δίας (μυθολογία)|Δία]]!
Ο [[Πηλέας]] τυραννιόταν απ’ τη θεϊκή ομορφιά, αλλά πώς μπορούσε αυτός θνητός, ν’ αποκτήσει τη [[Θέτις|Θέτιδα]] που ήταν μια θεά; Ρώτησε όμως γι’ αυτό τον σοφότατο [[Χείρων|Χείρωνα]] που κατοικούσε ψηλά στο πολυβότανο [[Πήλιο]]. «Εκείνος τον ορμήνεψε, στο ίδιο μέρος σαν τη δει, τη νύχτα να χορεύει, να την αρπάξει όσο γίνεται σφιχτά στην αγκαλιά του. Να μην αφήσει τη λαβή όσο εκείνη κι αν άλλαζε μορφή, κι ας γίνει φίδι, λιοντάρι ή φωτιά, νερό για να ξεφύγει». Ο [[Πηλέας]] στο πάθος του για τη θεά ξεπέρασε και νίκησε καρτερικά όλες τις θυμωμένες μεταμορφώσεις της, κρατώντας την με μια λαβή σφιχτά στην αγκαλιά του. Η θεά υπέκυψε και παραδόθηκε στον έρωτά του!
Το υπέροχο αυτό θέμα απεικονίζεται έξοχα στο εσωτερικό [[Η αρπαγή της Θέτιδος (Αρχαιολογικά Μουσεία Βερολίνου αρ. F 2279)|ερυθρόμορφης κύλικας]] του 500 π.Χ. που τώρα βρίσκεται στο μουσείο του [[Δυτικό Βερολίνο|Δυτικού Βερολίνου]]. Η έξοχη αυτή απεικόνιση παρουσιάζει τον [[Πηλέας|Πηλέα]], να αψηφά τα φίδια της θεϊκής μεταμόρφωσης που τον δαγκώνουν παντού, καθώς και το λιοντάρι που ωρύεται γαντζωμένο στην πλάτη του. Ο [[Πηλέας]] νικά τις μεταμορφώσεις της πεντάμορφης θεάς, χρησιμοποιώντας την ιερή "χειρώνιο λαβή", ή «Μαίανδρο» όπως έγινε αργότερα γνωστό{{Citation needed|reason=χρειαζεται παραπομπη στην βιβλιογραφια}}, το διάσημο αρχαιοελληνικό σύμβολο της ήττας των θεών! Βεβαίως, ουδεμία αναφορά σε αυτήν την ερμηνεία του Μαιάνδρου δεν υπάρχει σε κανέναν αρχαίο συγγραφέα ή άλλον ειδικό. Η αυθαίρετη αυτή ερμηνεία δόθηκε από τον Μ. Καλόπουλο, ο οποίος δηλώνει "ερμηνευτής του Μαιάνδρου" στο βιβλίο του "Το Μεγάλο Ψέμα" (1995) .<ref>{{Cite web|url=http://olympios1.blogspot.gr/2013/12/blog-post_17.html|title=ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ - Η ΧΕΙΡΩΝΙΟΣ ΛΑΒΗ - Η ΛΑΒΗ ΤΩΝ ΘΕΟΜΑΧΩΝ!|website=olympios1.blogspot.gr|accessdate=2017-11-12}}</ref> <ref>{{Cite web|url=http://www.greatlie.com/|title=Μιχάλης Καλόπουλος - greatlie.com - ΑΡΧΙΚΗ|website=www.greatlie.com|language=el-gr|accessdate=2017-11-12}}</ref>
Κατά τον [[Αθανάσιος Σταγειρίτης|Αθανάσιο Σταγειρίτη,]] ο ποταμός Μαίανδρος, ονομάζονταν αρχικά "Αναβαίνων", γιατί φαινόταν πως επέστρεφε στις πηγές του. Άλλαξε όνομα εξ αιτίας κάποιου Μαιάνδρου. Αυτός, πολεμώντας τους Πεσσινούντιους, έταξε στη [[Ρέα (μυθολογία)|Ρέα]] να θυσιάσει όποιον τον προϋπαντούσε γυρίζοντας. Τον υποδέχτηκαν η γυναίκα, η κόρη και ο γιος του. Αφού τους θυσίασε, όπως είχε τάξει, πνίγηκε στο ποτάμι το οποίο πλέον πήρε το όνομά του.<ref>Αθανασίου Σταγειρίτου "Ωγυγία ή αρχαιολογία" τομ Δ', σελ 207-8</ref>
| |||