Έθελρεντ του Ουέσσεξ και του Κεντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 26:
|υπογραφή =
}}
Ο '''Έθελρεντ Α΄του Ουέσσεξ και του Κεντ''' (''Æthelred of Wessex'', [[847]] – [[23 Απριλίου]] [[871]]) ήταν βασιλιάς του [[Ουέσσεξ]] απόκαι τοτου Κεντ ([[865]] έως το- [[871]].) Ήταν οήταν τέταρτος γιος του βασιλιά [[Έθελγουλφ του Ουέσσεξ]]. Τοαπό την πρώτη σύζυγο του [[865Οσμπούργκα]], διαδέχτηκεδιαδέχθηκε τον τρίτο αδελφό του, [[Έθελμπερτ του Ουέσσεξ]], ως βασιλιάς τουστο [[Ουέσσεξ]] και τουστο [[Κεντ]] (865).<ref>Rossiter Johnson, Charlespp. Francis Horne, John Rudd, ''The Great Events by Famous Historians'', The National Alumni (1905)49.</ref><ref>[http://www.bbc.co.uk/history/historic_figures/alfred_the_great.shtml Alfred the Great (849 AD - 899 AD)] BBC History</ref>.
Ο μικρότερος αδελφός του [[Αλφρέδος ο Μέγας]] πήγε στη [[Ρώμη]] (853) και σύμφωνα με τις σύγχρονες αναφορές ο Έθελρεντ τον συνόδευσε.<ref>Janet L. Nelson, Æthelwulf, Oxford Online Dictionary of National Biography, 2004</ref> Εμφανίστηκε στα πρώτα καταστατικά του πατέρα του με τον τίτλο του ''"Έθελινγκ"'' (854) τον οποίο διατήρησε μέχρι την εποχή που τον διαδέχθηκε στον θρόνο. Στα καταστατικά εμφανίζεται ως κόμης (862) και σαν βασιλιάς των Δυτικών Σαξόνων (862, 863) την περίοδο πιθανότατα που απουσίαζε ο μεγαλύτερος αδελφός του Έθελμπερτ, δεν φαίνεται να υπήρχε καμιά σύγκρουση μεταξύ τους εξακολουθούσε να εμφανίζεται στα ίδια καταστατικά ως γιος βασιλιά. (864)<ref>Sean Miller, Æthelred I, Oxford Online Dictionary of National Biography, 2004</ref><ref>Abels, p. 50</ref>
 
==Συνεχόμενες ήττες απο τους Βίκινγκ==
== Βιογραφία ==
Το [[853]] ο μικρότερος αδελφός του, [[Αλφρέδος του Ουέσσεξ]], πήγε στη [[Ρώμη]] και, σύμφωνα με τις σύγχρονες αναφορές, ο Έθελρεντ τον συνόδευσε<ref>[http://www.oxforddnb.com/view/article/8913/?back=,8921 Æthelred I ] Oxford Dictionary of National Biography</ref>. Το [[865]], ο Έθελρεντ διαδέχθηκε τον πατέρα του στον θρόνο.
 
ΚατάΤο τοέτος ίδιοπου έτος,ανέβηκε στον θρόνο (865) έφτασε στην [[Αγγλία]] ένας μεγάλος στρατός [[Βίκινγκ]] και, μέσα σε πέντε χρόνια είχαν καταστρέψει δύο από τα βασικάμεγάλα αγγλικάΑγγλικά βασίλεια, τη Νορθούμπρια και την Ανατολική Αγγλία. Το [[868]], ο Μπούργκρεντ, βασιλιάς της [[Μερκία|Μερκίας]], απηύθυνε έκκληση στον Έθελρεντ για βοήθεια εναντίον των Βίκινγκ. Ο Έθελρεντ στάθηκε αδύναμος να αντιμετωπίσει, αν και είχε πάντοτε τη συμπαράσταση του μικρού ικανότατου αδελφού του, Αλφρέδου. Ηττήθηκε στις [[4 Ιανουαρίου]] [[871]] στη [[μάχη του Ρίντινγκ]], ενώ τις καταστροφικότερες ήττες τις γνώρισε στη [[μάχη του Μπάσινγκ]] στις [[22 Ιανουαρίου]] [[871]] και στη [[μάχη του Μέρτον]] στις [[22 Μαρτίου]] [[871]]. Πέθανε στις [[23 Απριλίου]] του ίδιου έτους. Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του, [[Αλφρέδος του Ουέσσεξ]].
Ο γαμπρός του Μπούργκεντ της Μερκίας τον κάλεσε για βοήθεια εναντίον των Βίκινγκ (868), o Έθελρεντ στάθηκε αδύναμος να αντιμετωπίσει αν και είχε τη συμπαράσταση του μικρού αδελφού του Αλφρέδου, οδήγησε τον στρατό των Σαξόνων στο [[Νότιγχαμ]] αλλά δεν δόθηκε καμιά αποφασιστική μάχη και ο Μπούργκεντ αγόρασε την ειρήνη.<ref>Sean Miller, Æthelred I, Oxford Online Dictionary of National Biography, 2004</ref> Το 874 οι Βίκινγκ νίκησαν τον Μπούργκεντ και τον οδήγησαν στην εξορία.<ref>S. E. Kelly, Burgred, Oxford Online Dictionary of National Biography, 2004</ref>
Από το 870 οι Βίκινγκ έστεψαν την προσοχή τους στο Ουέσσεξ, στις 4 Ιανουαρίου 871 στην ''μάχη του Ρίντινγκ'' συνέτριψαν τον στρατό του Έθελρεντ.<ref>Chisholm, p. 290.</ref> Στάθηκε ολοκληρωτικά ανίκανος να αναδιοργανώσει τον στρατό του, υπέστη διαδοχικές ήττες από τους επιδρομείς, μετά την νίκη του στην ''μάχη του Άσντοοου'' συνετρίβη στις 22 Ιανουαρίου στο Μπάσινγκ και στις 22 Μαρτίου 871 στο Μερετάν.<ref>Lyon, pp. 20</ref><ref>Stephen, pp. 890.</ref>
Ο Έθελρεντ πέθανε αμέσως μετά στις 15 Απριλίου 871 και τάφηκε στο Γουίμπορν Μίνστερ του Ντόρσετ.<ref>Keynes & Lapidge, p. 80</ref><ref>Stephen, pp. 27.</ref> Τον διαδέχτηκε ο μικρότερος αδελφός του Αλφρέδος ο Μέγας.
Το 867 ο Έθελρεντ όρισε κοινό νομισματικό σύστημα για την Αγγλία και την Μερκία με βάση τα νομίσματα της Μερκίας, τα νομισματοκοπείο του Καντέρμπερι τροφοδοτούσε και τα δυο βασίλεια. <ref>Geoffrey Hindley, A Brief History of the Anglo-Saxons, Robinson, London, 2006, p. 206</ref>
 
==Οικογένεια==
Ο Έθελρεντ απέκτησε δύο γιους, τον Έθελγουολντ και τον Έθελχελμ, που δεν είχαν την τύχη να τον διαδεχτούν.
 
Η σύζυγος του Έθελρεντ πιθανότατα ονομαζόταν Γούλφθριθ την οποία ένα καταστατικό (868) την αναφέρει ως βασίλισσα, ήταν σπάνιο εκείνη την εποχή στο Ουέσσεξ οι σύζυγοι των βασιλέων να λαμβάνουν τον τίτλο της βασίλισσας, πρώτη φορά αναφέρεται αυτό από την δεύτερη σύζυγο του πατέρα του [[Ιουδήθ της Φλάνδρας]].<ref>Keynes & Lapidge, pp. 71, 235</ref> Οι ιστορικοί Μπάρμπαρα Γιόρκε (γεν. 1951) και Πολίν Στάφορντ (γεν. 1946) αναφέρουν ότι η Γούλφθριθ ήταν ''"βασίλισσα και σύζυγος του Έθελρεντ"''.<ref>Barbara Yorke, Edward as Ætheling, in N. J. Higham & D. H. Hill eds., Edward the Elder, p. 31</ref><ref>Pauline Stafford, Queen Emma & Queen Edith, Blackwell, 1997, p. 324</ref> Πιθανότατα ήταν κόρη του κόμη Γούλφχερ ο οποίος στερήθηκε τα εδάφη του από τον βασιλιά Αλφρέδο όταν τον εγκατέλειψε στην μάχη εναντίον των Δανών (878).<ref>Kirby, p. 177</ref><ref>Janet Nelson (1986). ""A king across the sea": Alfred in continental perspective". Transactions of the Royal Historical Society. 36: 55.</ref> Ο Σον Μίλερ στο ''"Λεξικό της Οξφόρδης"'' ωστόσο δεν την αναφέρει καθόλου.<ref>Sean Miller, Æthelred I, Oxford Online Dictionary of National Biography, 2004</ref> Οι συγγραφείς Σιμόν Κέινες (γεν. 1952) και Μίχαελ Λάπιτζ (γεν. 1942) στην έκδοση του 1983 του έργου του Ασσέρ ''"η ζωή του βασιλιά Αλφρέδου του Μέγα"'' αναφέρει σχετικά με την ''"μυστηριώδη βασίλισσα Γούλφθριθ"'' η οποία ήταν πιθανότατα η σύζυγος του Έθελρεντ. <ref>Keynes & Lapidge, p. 235</ref><ref>Keynes, "West Saxon Charters", p. 1130, n. 4</ref>
Ο Έθελρεντ άφησε δυο γιους τον Έθελχελμ και τον Έθελγουλντ, από αυτούς ο Έθελγουλντ λογομάχησε με τον πρώτο ξάδελφο του [[Εδουάρδος ο Πρεσβύτερος|Εδουάρδο τον πρεσβύτερο]] μετά τον θάνατο του θείου του Αλφρέδου του Μέγα (899) σχετικά με την διαδοχή στον θρόνο της Αγγλίας. Στους απογόνους του Έθελρεντ ανήκουν ο ιστορικός του 10ου αιώνα Έθελγουιρντ και ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι τον 11ο αιώνα Έθελνοθ.
 
==Παραπομπές==
<references />
 
==Πηγές==
 
*Abels, Abels (1998). Alfred the Great. Longman.
*Babington, Anthony (1978). The rule of law in Britain from the Roman occupation to the present day. Published by B. Rose.
*Chisholm, Hugh (1910). The Encyclopædia Britannica (11th ed.).
*Foot, Sarah (2011). Æthelstan: the first king of England. Yale University Press.
*Dumville, David (1979). "The ætheling: a study in Anglo-Saxon constitutional history". Anglo-Saxon England. 8.
*Johnson, Rossiter; Horne, Charles Francis; Rudd, John (1905). The Great Events by Famous Historians. The National Alumni.
*Keynes, Simon; Lapidge, Michael, eds. (1983). Alfred the Great: Asser's Life of King Alfred & Other Contemporary Sources. Penguin Classics.
*Keynes, Simon (November 1994). "The West Saxon Charters of King Æthelwulf and his sons". English Historical Review. 109.
*Kirby, D. P. (2000). The Earliest English Kings (Revised ed.). Routledge.
*Lyon, Henry R. (1967). Alfred the Great. Volume XIV. Oxford University Press.
*Nelson, Janet (1996). "Reconstructing a Royal Family: Reflections on Alfred from Asser, Chapter 2". In Wood, Ian; Lund, Niels. People and places in Northern Europe 500-1600 : essays in honour of Peter Hayes Sawyer. Woodbridge, UK: Boydell Press. pp. 48–66.
*Oman, Charles W. C. (1972). A History of England. Ayer Publishing.
*Oman, Charles W. C. (1910). England before the Norman Conquest. Methuen.
*Stephen, Leslie, ed. (1889). "Ethelred (d.871)". Dictionary of National Biography. 18. London: Smith, Elder & Co.
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
 
*[http://www.bbc.co.uk/history/historic_figures/alfred_the_great.shtml Αλφρέδος ο Μέγας]
 
{{s-start}}