Θανατική ποινή στην Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι εκτελέσεις στην Πρώτη Ελληνική Δημοκρατία γίνονταν με [[τυφεκισμός|τυφεκισμό]], ωστόσο όταν η μοναρχία εισήγαγε τον ποινικό κώδικα το [[1834]], ο αποκεφαλισμός με [[γκιλοτίνα]] έγινε η μόνη μορφή εκτέλεσης. Το [[1847]] οι δυσκολίες της διαθεσιμότητας της γκιλοτίνας σε κάθε εκτέλεση οδήγησαν την κυβέρνηση στον ορισμό του τυφεκισμού ως εναλλακτική μέθοδο εκτέλεσης. Το [[1929]] ο τυφεκισμός αναγνωρίστηκε ως ο μόνος επίσημος τρόπος εκτέλεσης (η τελευταία εκτέλεση με γκιλοτίνα έγινε το 1913). Στην Ελλάδα η τελευταία εκτέλεση μέχρι στιγμής έγινε στις 25 Αυγούστου [[1972]]. Ο 27χρονος [[Βασίλης Λυμπέρης]] εκτελέστηκε με τυφεκισμό για την δολοφονία της γυναίκας, της πεθεράς και των δύο παιδιών του στην Κρήτη.

Η θανατική ποινή καταργήθηκε σε περιόδους ειρήνης εκτός από το έγκλημα της [[εσχάτη προδοσία|εσχάτης προδοσίας]] σε περιόδους πολέμου σύμφωνα με το σύνταγμα του [[1975]]. Η Ελλάδα κατάργησε την θανατική ποινή για όλα ταοποιοδήποτε εγκλήματαέγκλημα το [[2004]].